นี่เป็นกระทู้แรกของดิฉันค่ะ ปกติไม่ค่อยกล้าที่จะเล่าเรื่องส่วนตัวให้ใครรับรู้
แต่เคสนี้อยากได้คำปรึกษา และ ความเห็นหลายๆมุม เพื่อตัดสินใจค่ะ
ส่วนตัวเราทำงานในหน่วยงานราชการแหน่งหนึ่ง เงินเดือน หน้าที่การงาน ถือว่ามั่นคงในระดับนึง
ส่วนสามีก่อนหน้านี้ทำงานอยู่บริษัท เงินเดือนก็ตามปกติที่ควรจะได้ค่ะ
5ปีที่แล้ว เราได้ย้ายถิ่นฐานจากบ้านเกิด มาอยู่จังหวัดนึงแถวภาคตะวันออก ที่ค่าครองชีพถือว่าสูงมาก
เราทำงานที่เดิม แต่ย้ายสาขา ส่วนแฟนลาออกจากบริษัท เพื่อมาทำงานอีกบริษัทที่จ.นี้ ที่ที่เราคิดว่าจะไปได้ไกลกว่านี้
แต่พอทำไปได้ 1 ปี ที่นี่ไม่ได้ดีอย่างที่คิด เลยลาออก แล้วเปิดบริษัทเล็กๆ เพื่อรับงานเอง
แรกๆทุกอย่างเหมือนจะไปได้ด้วยดีเนื่องจาก ที่นี่เป็นแหล่งของการหาเงิน คนมีกำลังซื้อ แต่!! คู่แข่งเยอะ เจ้าถิ่นก็เยอะ งานที่ได้มาไม่ฟลุ๊ค ก็เกิดจาก connectionเก่าๆ พอถูๆไถๆมาได้เริ่มดีขึ้น เราก็ซื้อบ้าน ซื้อรถใหม่
แต่แล้วก็ดันมีลูก ซึ่งลูกเป็นอะไรที่นอกแผนมากค่ะ เนื่องจากแต่งมาก็นานแล้ว ไม่คิดว่าจะมีได้ แต่ในเมื่อมีแล้ว เราก็ดีใจ เลี้ยงเค้าให้ดีที่สุด..
จนมาช่วงโควิด เข้าใจว่ากระทบทุกคน เราก็เป็นส่วนหนึ่ง เริ่มชักหน้าไม่ถึงหลัง ช่วงปิดจังหวัดนี่ไม่มีงานเข้ามาเลยค่ะ
โชคดีที่เงินเดือนเรายังขึ้น มีปันผลประจำปีก้อนใหญ่ มีผู้ใหญ่ใจดีให้พอหยิบยืมมาหมุนเวียนธุรกิจบ้าง ทำให้ผ่านไปได้ด้วยดี
แต่ตอนนี้ถามว่าหายใจพ้นน้ำไม๊ ก็ยัง แค่พอผ่านไปได้เดือนชนเดือน
ปัญหาที่กำลังเจอต่อไปคือ เรื่องการเรียนของลูก ซึ่งปีหน้าจะต้องเริ่มเข้าโรงเรียนแล้ว พอไปสอบถามโรงเรียนที่เราคิดว่าโอเคค่าเทอมไม่แพงมาก เป็นโรงเรียนรัฐที่ดีมากๆ แต่แรกเข้าจะต้องจ่ายค่าที่นั่งด้วย พอมารวมๆแล้วก็เหยียบแสน
คำถามตอนนี้ของเราคือ เราเหนื่อย อยากกลับไปอยู่บ้านเกิดค่ะ คิดถึงค่าครองชีพที่แสนถูก บ้านที่มีพื่นที่ให้ลูกเล่น วันหยุด ก็ไม่ต้องคิดว่าจะพาลูกไปปล่อยพลังที่ไหน มีสวน ไร่ นา เยอะแยะมากมาย ค่าเทอมโรงเรียนของที่นี่ สามารถส่งลูกไปเรียนโรงเรียนแพงสุดของที่จังหวัดนั้นได้สบายๆ
แต่แฟนเราบอกว่า กลับไปที่นู่น ธรุกิจเค้าก็เหมือนไปเริ่มต้นใหม่ เค้าเหมือนไม่อยากให้กลับ
แล้วกลับไปเราจะต้องไปอยู่บ้านพ่อแม่ก่อน ถ้าขยับขยายก็ต้องรอสร้างบ้านใหม่ ซึ่งตอนนี้ไม่มีตังค่ะ
เราคิดถึงอนาคตลูกด้วยค่ะ ถ้าเราเอาเงินที่ส่งค่าเทอมของจ.นี้ ให้ลูกกลับไปเรียนที่บ้านนอก แล้วมีเงินเหลือให้เค้าทำในสิ่งที่ชอบได้อีกก็คงจะดีกว่า
แล้วค่าครองชีพที่ต่างกัน ไม่ต้องมาเหนื่อยใจจะขาดในแต่ละเดือนด้วย น่าจะโอเคกว่าไม๊คะ อยากทราบความคิดเห็นของเพื่อนๆหน่อยค่ะ
ขอบคุณสำหรับคำตอบล่วงหน้าทุกท่านค่ะ
ตัดสินใจอย่างไรดีคะ
แต่เคสนี้อยากได้คำปรึกษา และ ความเห็นหลายๆมุม เพื่อตัดสินใจค่ะ
ส่วนตัวเราทำงานในหน่วยงานราชการแหน่งหนึ่ง เงินเดือน หน้าที่การงาน ถือว่ามั่นคงในระดับนึง
ส่วนสามีก่อนหน้านี้ทำงานอยู่บริษัท เงินเดือนก็ตามปกติที่ควรจะได้ค่ะ
5ปีที่แล้ว เราได้ย้ายถิ่นฐานจากบ้านเกิด มาอยู่จังหวัดนึงแถวภาคตะวันออก ที่ค่าครองชีพถือว่าสูงมาก
เราทำงานที่เดิม แต่ย้ายสาขา ส่วนแฟนลาออกจากบริษัท เพื่อมาทำงานอีกบริษัทที่จ.นี้ ที่ที่เราคิดว่าจะไปได้ไกลกว่านี้
แต่พอทำไปได้ 1 ปี ที่นี่ไม่ได้ดีอย่างที่คิด เลยลาออก แล้วเปิดบริษัทเล็กๆ เพื่อรับงานเอง
แรกๆทุกอย่างเหมือนจะไปได้ด้วยดีเนื่องจาก ที่นี่เป็นแหล่งของการหาเงิน คนมีกำลังซื้อ แต่!! คู่แข่งเยอะ เจ้าถิ่นก็เยอะ งานที่ได้มาไม่ฟลุ๊ค ก็เกิดจาก connectionเก่าๆ พอถูๆไถๆมาได้เริ่มดีขึ้น เราก็ซื้อบ้าน ซื้อรถใหม่
แต่แล้วก็ดันมีลูก ซึ่งลูกเป็นอะไรที่นอกแผนมากค่ะ เนื่องจากแต่งมาก็นานแล้ว ไม่คิดว่าจะมีได้ แต่ในเมื่อมีแล้ว เราก็ดีใจ เลี้ยงเค้าให้ดีที่สุด..
จนมาช่วงโควิด เข้าใจว่ากระทบทุกคน เราก็เป็นส่วนหนึ่ง เริ่มชักหน้าไม่ถึงหลัง ช่วงปิดจังหวัดนี่ไม่มีงานเข้ามาเลยค่ะ
โชคดีที่เงินเดือนเรายังขึ้น มีปันผลประจำปีก้อนใหญ่ มีผู้ใหญ่ใจดีให้พอหยิบยืมมาหมุนเวียนธุรกิจบ้าง ทำให้ผ่านไปได้ด้วยดี
แต่ตอนนี้ถามว่าหายใจพ้นน้ำไม๊ ก็ยัง แค่พอผ่านไปได้เดือนชนเดือน
ปัญหาที่กำลังเจอต่อไปคือ เรื่องการเรียนของลูก ซึ่งปีหน้าจะต้องเริ่มเข้าโรงเรียนแล้ว พอไปสอบถามโรงเรียนที่เราคิดว่าโอเคค่าเทอมไม่แพงมาก เป็นโรงเรียนรัฐที่ดีมากๆ แต่แรกเข้าจะต้องจ่ายค่าที่นั่งด้วย พอมารวมๆแล้วก็เหยียบแสน
คำถามตอนนี้ของเราคือ เราเหนื่อย อยากกลับไปอยู่บ้านเกิดค่ะ คิดถึงค่าครองชีพที่แสนถูก บ้านที่มีพื่นที่ให้ลูกเล่น วันหยุด ก็ไม่ต้องคิดว่าจะพาลูกไปปล่อยพลังที่ไหน มีสวน ไร่ นา เยอะแยะมากมาย ค่าเทอมโรงเรียนของที่นี่ สามารถส่งลูกไปเรียนโรงเรียนแพงสุดของที่จังหวัดนั้นได้สบายๆ
แต่แฟนเราบอกว่า กลับไปที่นู่น ธรุกิจเค้าก็เหมือนไปเริ่มต้นใหม่ เค้าเหมือนไม่อยากให้กลับ
แล้วกลับไปเราจะต้องไปอยู่บ้านพ่อแม่ก่อน ถ้าขยับขยายก็ต้องรอสร้างบ้านใหม่ ซึ่งตอนนี้ไม่มีตังค่ะ
เราคิดถึงอนาคตลูกด้วยค่ะ ถ้าเราเอาเงินที่ส่งค่าเทอมของจ.นี้ ให้ลูกกลับไปเรียนที่บ้านนอก แล้วมีเงินเหลือให้เค้าทำในสิ่งที่ชอบได้อีกก็คงจะดีกว่า
แล้วค่าครองชีพที่ต่างกัน ไม่ต้องมาเหนื่อยใจจะขาดในแต่ละเดือนด้วย น่าจะโอเคกว่าไม๊คะ อยากทราบความคิดเห็นของเพื่อนๆหน่อยค่ะ
ขอบคุณสำหรับคำตอบล่วงหน้าทุกท่านค่ะ