หากคนเราไม่มีเวรกรรมต่อกันแล้ว ก็จะไม่ได้เกิดมาเจอะเจอกันใกล้ชิดกัน ส่วนเพื่อนร่วมทุกข์เกิดแก่เจ็บตายคนอื่นๆ ก็ใช่เจ้ากรรมนายเวรของเราเช่นกัน แต่เวรกรรมที่เรามีต่อเขาอาจเบาหน่อย เพราะอยู่ห่างกัน คือไม่ได้อยู่ใช้ชีวิตร่วมชายคาเดียวกัน แต่ที่หนักสุด จะเป็นคนใกล้ตัวของเรา เพราะต้องอยู่ใช้ชีวิตร่วมชายคาเดียวกัน เรียกได้ว่าเจอะเจอกันอยู่ตลอดเวลา จะมีเรื่องราวทั้งดีและร้ายให้เราร่วมเผชิญตลอดเวลา
เช่นนี้ ถือว่าถูกต้องไหม
หากผิดพลาดก็ขออภัย 🙏
ขออนุญาตครับ ไม่ได้มีเจตนาคิดในแง่ลบแต่ประการใด แค่สงสัยเท่านั้น > พ่อแม่พี่น้อง ถือเป็นเจ้ากรรมนายเวรของเราได้ไหม เพราะ
เช่นนี้ ถือว่าถูกต้องไหม
หากผิดพลาดก็ขออภัย 🙏