✨แกะพเนจรขนรกรุงรังสกปรก
ได้รับการตัดขนแกะอีกครั้ง
มวลขนแกะที่ตัดออกมา
ชั่งน้ำหนักได้ถีง 78 ปอนด์ (35 กิโลกรัม)
แกะตัวนี้ได้รับชื่อเล่นว่า Baarack
ได้รับการช่วยชีวิตจากการที่มีขนที่หนานุ่ม
และไม่ถูกตัดขนแกะมานานหลายปีแล้ว

ผลของหลายเดือน
ในการรักษาระยะห่างกันทางสังคม
เพื่อชะลอการแพร่ระบาดของ COVID-19
ทำให้หลาย ๆ คนไม่ต้องไปตัดผมเป็นประจำ
แต่อย่างไรผมของคนเราก็ไม่มีทางรกรุงรังได้
เมื่อเปรียบเทียบได้กับสภาพของ
แกะ Merino sheep  ในออสเตรเลีย
ที่ไม่ได้รับการตัดขนแกะมานานหลายปี
พอตัดแล้วขนแกะแล้วชั่งน้ำหนัก
หนักถึง 78 ปอนด์(35 กิโลกรัม)

โดยทั่วไปแล้ว แกะเลี้ยงของชาวไร่
จะต้องมีการตัดขนแกะเป็นประจำทุกปี
เพื่อให้ขนของมันงอกใหม่ในสภาพปกติ
ในช่วงต้นฤดูใบไม้ร่วงยาวทันฤดูหนาว
และอยู่จนถึงกลางฤดูใบไม้ผลิ
ก่อนจะตัองตัดขนแกะก่อนฤดูร้อน

อย่างไรก็ตามแกะ Baarack ตัวนี้
หนีไปท่องในป่ารัฐ Victoria ออสเตรเลีย
จนไม่ได้ถูกตัดขนมานานหลายปีแล้ว
ขนแกะก็เติบโตเป็นมวลหนาแน่น/ใหญ่โต
เมื่อตอนที่ถูกจับได้และนำไปที่
Edgar's Mission Farm Sanctuary
เพื่อช่วยเหลือสัตว์ในฟาร์ม
ที่ Lancefield รัฐ Victoria
ตัวแทนขององค์กรไม่แสวงหาผลกำไร
ได้ตอบกับ WordsSideKick.com ทางอีเมล
 

ในที่สุด Baarack ก็ถูกปลดภาระอันหนักอึ้ง
จากขนแกะที่พันกันหนักเป็นปอนด์ ๆ
แปดเปื้อนด้วยสิ่งสกปรกมีกิ่งไม้
/แมลงเลื้อยคลานที่หลบซ่อนอยู่ในขนแกะ
ซึ่งรวมแล้วมีน้ำหนักพอ ๆ กับเด็กอายุ 10 ขวบ
" นี่ไม่ใช่คำตอบของออสเตรเลีย
สำหรับ Yeti แต่เป็นแกะ "
Edgar's Mission Farm Sanctury
เขียนบน Facebook เมื่อวันที่ 10 ก.พ. 2021✨
✨


✨ในอดีต Baarack ต้องมีเจ้าของเลี้ยงดู
ก่อนที่จะถูก(ตอน) ตัดอัณฑะและ ​Mulesed 
วิธีปฏิบัติที่เอาผิวหนังออกจากรอบ ๆ หางแกะ
เพื่อให้สร้างเนื้อเยื่อแผลเป็นที่เรียบเนียน
ซึ่งจะป้องกันแมลงวันมาเกาะแกะได้
Australia's Royal Society for the Prevention of Cruelty to Animals (RSPCA)
ใบหูของ Baarack ยังมีร่องรอยของการติด Tags
แม้ว่า Tags จะหายไปนานแล้ว
(Tags ใช้ระบุเพศอายุ/เจ้าของแกะ)
ซึ่งอาจจะฉีกขาดได้ด้วยสาเหตุต่าง ๆ
จากขนแกะที่รกรุงรังกับการตัองแบกน้ำหนัก
ไปหาของกินในชีวิตประจำวันของแกะ
ขัอสรุป Edgar's Mission Farm Sanctuary✨
✨


✨ภาพถ่ายเปรียบเทียบของ Baarack
ก่อนตัดขนแสดงให้เห็นปากของแกะ
โผล่ออกมาจากรังขนสัตว์ขนาดมหึมา
และเกรอะกรังยุ่งเหยิงมาก
เมื่อยืนอยู่จะเห็นเพียงกีบเท้า
และขาท่อนล่างเล็กน้อยเท่านั้น
และเมื่อนอนลงขาก็แทบจะมองไม่เห็น
จมหายไปในกองขนแกะทั้งหมด

ขนแกะรอบหัวของ Baarack จะหนักมาก
จนบางส่วนปิดบังใบหน้าของ Baarack
น้ำหนักของขนแกะก็ยังดึงเปลือกตาล่างลงมา
ทำให้ดวงตาของ Baarack
ต้องสัมผัสกับกรวดและฝุ่น
Baarack มีแผลที่เจ็บปวดที่ตาข้างหนึ่ง
จากเมล็ดหญ้าที่ติดอยู่ ตามรายงานของ
Edgar's Mission Farm Sanctuary✨
 .



✨หลักฐานจาก mitochondrial DNA
ซึ่งมาจาก genome ที่แยกจากกันภายใน mitochondria
หรือเซลล์สร้างพลังงานในแกะป่าและแกะบ้าน
บ่งชี้ว่าแกะบ้านสืบเชื้อสายมาจากแกะป่า Mouflon (Ovis orientalis)
และการเลี้ยงแกะของชาวบ้าน
เริ่มขึ้นเมื่อประมาณ 11,000 ปีก่อน
ในช่วง Fertile Crescent
นักวิจัยรายงานในปี 2018 ในวารสาร
Eurasian Journal of Applied Biotechnology
กว่าหลายพันปีต่อมา
แกะจึงได้รับการคัดเลือกสายพันธุ์
เพื่อผลิตขนสัตว์สำหรับมนุษย์
และแกะเลี้ยงจะไม่ผลัดขนตามฤดูกาลอีกต่อไป
ต่างกับญาติของพวกมันในป่าที่ผลัดขนได้✨
.


.
✨เสื้อคลุมขนสัตว์(ขนแกะ)
จะยังคงเติบโตไปได้เรื่อย ๆ
เสื้อคลุมที่รกรุงรังจะสร้างอันตรายต่อ
สุขภาพให้กับแกะ(ความร้อน/แหล่งสะสมโรค)
ทำให้พวกมันมีแนวโน้มที่จะได้รับเจ็บป่วย
และมีโอกาสติดเชื้อได้โดยง่าย
ทั้งยังขัดขวางความสามารถของสัตว์
ในการควบคุมอุณหภูมิของร่างกาย
เพราะขนเป็นแหล่งสะสมความร้อน/อบอุ่น
ตามรายงานของ North Dakota State University

 
ในปี 2015  แกะเมอริโนที่ชื่อ Chris
(ในออสเตรเลีย) ได้สร้างสถิติว่า
ตัดขนแกะออกมาได้มากที่สุดในโลก
จากการตัดขนเพียงครั้งเดียว
โดยชั่งน้ำหนักได้ถึง 90 ปอนด์(41 กิโลกรัม)
ตามรายงานเรื่องเดิมของ Live Science ก่อนหน้านี้
เจ้าหน้าที่ RSPCA ช่วย Chris ออกจากป่าคาดว่า
Chris ไม่ได้ถูกตัดขนมาอย่างน้อย 5 ปี✨
✨



✨The Guardian
รายงานเมื่อวันที่ 24 กุมภาพันธ์ 2021 ว่า
จำนวนขนแกะที่ตัดออกมาจาก  Baarak
สามารถนำไปทอผ้าขนสัตว์ได้เพียงพอ
สำหรับการถักเสื้อสเวตเตอร์ 61 ตัว
หรือ ถุงเท้าผู้ชาย 490 คู่

ตอนนี้ Baarack สบายดีแล้ว
แม้ว่าน้ำหนักตัวจะต่ำกว่ามาตรฐาน
ไม่จำเป็นต้องมองผ่านม่านขนแกะ
ที่พันกันยุ่งเหยิงไปทั่วทั้งตัว
เพราะได้รับการตัดขนแกะออกไปหมดแล้ว
อนาคตของ Baarak ดูสดใสขึ้นมากแล้ว
เจ้าหน้าที่ช่วยเหลือสัตว์ 
Edgar's Mission Farm Sanctuary
ให้สัมภาษณ์✨
  

เรียบเรียง/ที่มา


https://bit.ly/3baxzv7
✨

---

✨



เรื่องเล่าไร้สาระ


✨หนังสือที่เกี่ยวกับชีวิตคนเลี้ยงแกะและหมาป่า
ซึ่งคนมองโกลถือว่าเป็นบรรพบุรุษของตน
เวลาตายในอดีตต้องนำศพไปทิ้งให้หมาป่ากิน
การต่อสู้ระหว่างคนเลี้ยงแกะกับฝูงหมาป่า
และความพยายามที่จะเลี้ยงหมาป่า
แต่ไม่ประสบความสำเร็จเท่าที่ควร
เพราะฝูงหมาป่ามักจะมารบกวน
สร้างความหวาดกลัวให้กับคน/ฝูงแกะ

แกะป่าผลัดขนเองได้
แกะบ้านพัฒนาสายพันธุ์
จนผลัดขนเองไม่ได้
ตัองรอคนตัดอย่างเดียว

ในหนังสือมีการเขียนเล่าถึง
การเก็บขนแกะป่า ที่เสียดสีให้หลุดกับต้นไม้
เพราะแกะจะเริ่มงอกขนมากในช่วงฤดูใบไม้ร่วง
และอยู่ยาวตลอดฤดูถึงหน้าหนาว
พอปลายฤดูใบไม้ผลิ จะเรื่มร่วง
และทำให้หลุดมากที่สุดก่อนฤดูร้อน
เพื่อปรับอุณหภูมิในร่างกาย

เรื่องนี้ถ่ายทอดประสบการณ์ของเจียงหรง
ที่ไปใช้ชีวิตบนทุ่งหญ้าในมองโกเลียใน
ซึ่งเป็นชายแดนติดกับมองโกเลียอยู่ถึง 11 ปี
ในสมัยปฏิวัติวัฒนธรรม (1966-1976)
ซึ่งเป็นช่วงที่พรรคคอมมิวนิสต์ผลักดันให้
เหล่าปัญญาชนไปใช้ชีวิตในชนบทที่ยากจน
โดยถ่ายทอดผ่านตัวละครหลักของเรื่องคือ
เฉินเจิ้น ปัญญาชนชาวปักกิ่งผู้หนีมาตั้งรกราก
ในพื้นที่ห่างไกลความเจริญมาก
บริเวณชายแดนจีน-มองโกเลีย
และหาเลี้ยงตนเองด้วยการเลี้ยงแกะ
ที่นี่เองทำให้เขาได้ค้นพบกับชีวิตที่เรียบง่าย
แต่สอดแทรกการดิ้นรน
ระหว่างมนุษย์และหมาป่า
ในการต่อสู้เพื่อความอยู่รอด
อย่างไรก็ตาม ความสมดุลของธรรมชาติ
ได้ถูกคุกคามจากกลุ่มคนเมือง
ที่เข้ามากอบโกยหาประโยชน์
และทำลายสิ่งแวดล้อม✨

© Wolf Totem ของ เจียงหรง คว้า สุดยอดวรรณกรรมเอเชีย
✨