อยากเลิกกับพ่อของลูกค่ะ แต่ลูกยังเล็กอยู่เพิ่งจะ11เดือน แล้วเขาก็เริ่มจำพ่อได้ สงสารลูกมากค่ะ

   พักหลังมาเวลาทะเลาะกันสามีเริ่มลงไม้ลงมือกับเรา
      ก่อนหน้านั้นตอนลูกได้3เดือนเขาก็นอกใจเรา
เราก็ทนมาให้แล้ว แล้วยังจะมาเป็นแบบนี้อีก เรื่องที่ทะเลาะกันแค่เรื่องเล็กๆ.  เราน้อยใจ ที่เขาตั้งใจตัดสายโทรสัพท์ใส่และไม่ยอมรับโทรสัพท์อีก
พอถามเขาบอกว่าเค้าจะนอน เราน้อยใจมากเลยบอกเขาไปคำเดียวว่า อยู่ด้วยกันถนอมน้ำใจกันบ้างก็ได้ด้วยเสียงที่สั่นเครือ เขากลับบอกเราว่าเรางี่เง่าหาเรื่อง พอเราเริ่มร้องไห้เขาบอกว่าเขารำคาญ จนเราทะเลาะกันในที่สุด เป็นจุดเริ่มต้นที่เขาเริ่มลงไม้ลงมือและไล่เราลงจากรถ ฉุดกระชากกัน ขว้างรองเท้าขว้างของใส่เรา อาจเพราะเรามีคำพูดว่าเขาด้วย เลยทำให้เขายิ่งโมโห เราเสียใจมากที่เขาทำแบบนี้กับเราในเมื่อเราก็เป็นแม่ของลูกเขา ทนทุกข์ใจเรื่องเขาทนเพราะคำว่าลูกต้องมีพ่อมาตลอด แต่เขาไม่เคยเห็นความดีและละเลยความรู้สึกเรามาตลอด

ในตอนนี้คิดแค่ว่าลูกยังเล็ก ถ้าเราไม่อดทน แปลว่าเราคิดเอาแต่ตัวเองหรือเปล่า หรือถ้าอดทนต่อไปจนลูกโตแล้วถ้าเกิดเหตุการแบบนี้ต่อหน้าลูก ลูกก็จะกลายเป็นเด็กมีปัญหาเราไม่อยากให้ต้องเป็นแบบนั้น  

แต่เราไม่เคยทะเลาะต่อหน้าลูกค่ะ ลูกมีคุณยายเลี้ยง เราอยู่บ้านเดียวกันค่ะ ปกติเวลาไม่มีปัญหาเขาก็พาเรากับลูกเที่ยวบ้าง ความดีเขาก็พอมีค่ะ

    แต่ความเป็นสุภาพบุรุษน้อยค่ะ ไม่ค่อยช่วยเลี้ยงลูก จับแปปๆก็ไม่เอา  ไม่เคยช่วยยกของ รอใช้แต่เรา ทุกวันนี้ข้าวทุกมื้อเราเป็นคนจัดจานให้ทาน คอยหยิบน้ำให้กิน จัดยาประจำตัวเขาให้กินทุกวัน  

แต่เรื่องงานและเรื่องหาเงินของเขาเขาก็หาเงินพอใช้ได้  ตอนนี้สามีเป็นคนดูแลเรื่องค่าใช้จ่ายทั้งเราและลูกอยู่ค่ะ เราไปทำงานกับสามีทุกวันทำธุรกิจส่วนตัว สามีไม่เคยให้เงินเดือน จะใช้อะไรก็เบิก ช่วงโควิดเงินเก็บเราก็แทบไม่เหลือ คิดไม่ตกจริงๆ เครียดมากๆค่ะ