เรากลัวและรังเกียจการโดนสัมผัสตัวจากแม่
คือแค่ยืนใกล้ แขนหรือขามาโดนเราก็จะเขยิบห่าง
โดยทำแบบเนียนๆ
บางครั้งแม่มาสะกิดขาโดยที่เราไม่รู้ตัว ขาจะกระตุก
บางครั้งเราก็สัมผัสโดนแม่บ้าง เคยกอดแม่บ้าง
แต่เราเป็นคนเข้าหา เหมือนเตรียมใจแล้วก็เลยเฉยๆ
ถ้าให้ทำบ่อยๆคงไม่เอา ข้างในมันปั่นป่วน
ตอนเด็กมากๆเคยโดนแม่ตี อันนี้เราจำไม่ได้
แต่แม่มาเล่าให้ฟังทีหลัง คิดว่าน่าจะเป็นเหตุการณ์ฝังใจ
ร่างกายมันเลยตอบสนองไปเอง
บางครั้งก็อยากหาต้นตอที่ทำให้รู้สึกแบบนี้
แต่บางครั้งก็ไม่ เพราะถ้าสมองมันจำไม่ได้
แสดงว่าเราก็ไม่ควรจำรึเปล่า
ควรรื้อฟื้นความทรงจำไม่ดีที่ลืมไปแล้วมั้ย?
คือแค่ยืนใกล้ แขนหรือขามาโดนเราก็จะเขยิบห่าง
โดยทำแบบเนียนๆ
บางครั้งแม่มาสะกิดขาโดยที่เราไม่รู้ตัว ขาจะกระตุก
บางครั้งเราก็สัมผัสโดนแม่บ้าง เคยกอดแม่บ้าง
แต่เราเป็นคนเข้าหา เหมือนเตรียมใจแล้วก็เลยเฉยๆ
ถ้าให้ทำบ่อยๆคงไม่เอา ข้างในมันปั่นป่วน
ตอนเด็กมากๆเคยโดนแม่ตี อันนี้เราจำไม่ได้
แต่แม่มาเล่าให้ฟังทีหลัง คิดว่าน่าจะเป็นเหตุการณ์ฝังใจ
ร่างกายมันเลยตอบสนองไปเอง
บางครั้งก็อยากหาต้นตอที่ทำให้รู้สึกแบบนี้
แต่บางครั้งก็ไม่ เพราะถ้าสมองมันจำไม่ได้
แสดงว่าเราก็ไม่ควรจำรึเปล่า