เมืองไทยหน้าไหนเหงาสุดคะ

ไม่รู้ผมรู้สึกไปเองคนเดียวหรือเปล่าครับ วันนี้ กทม ตอนเย็นห้าโมงกว่ากำลังจะเลิกงาน มองออกนอกตึกนึกว่าฝนกำลังจะตก เพราะข้างนอกมืดๆครึ้ม เลยถือร่มออกมาด้วย แต่ที่ไหนได้ ท้องฟ้าไม่ได้ครื้มตั้งเค้าฝนตกเลย

เสียงฟ้าร้องคำรามเหนือฟ้าอำเภอเล็ก ๆ ในจังหวัดเหนือสุดของประเทศ “ฝนจะตกแล้วนะ…” แสงดาวยกมือป้องปอยผมที่ปลิวเมื่อสายลมพัดแรงขึ้น เธอเป็นคุณครูอัตราจ้างที่กำลังเก็บเอกสารจะกลับบ้าน แ

ฤดูร้อนเปลี่ยนเป็นฤดูร้อนสุดๆ ฤดูฝนก็เป็นฝนพิบัติ ฤดูหนาวมาๆหายๆแทบจะไม่มี นานหลายๆปีจะมีมาให้ใช้เสื้อกันหนาวนิดนึง 1ปีเลยมีไม่ครบทุกฤดู แต่กลายเป็นว่า1วันมี3ฤดูแทน. วันนี้ตั้งแต่เช้าออกจากบ้านไปทำธุร

ไม่ชอบหน้าฝน เพราะเคยเป็นฤดูที่ใครบางคน ___________________ หล่นหาย! ฝนตั้งเค้าอีกแล้ว เมฆหมอกไม่แคล้ว ครอบคลุมครึ้มไป ฉันจะหลบได้ที่ไหน ตั้งแต่เธอนั้นเดินจากไป เหมือนถูกบังคับให้เปียกตลอดมา ______