กลับบ้านค่ำ แม่ไม่ยอมคุยด้วย

คือเรื่องมันมีอยู่ว่า เราไปสอบที่โรงเรียนมาในวันเสาร์ ซึ่งเราบอกแม่แล้วว่าสอบเสร็จ 4 โมงครึ่ง อาจกลับค่ำหน่อย แล้วพอสอบเสร็จทีนี้ก็มีเพื่อนสนิทมาชวนไปหาอะไรกินก่อนกลับบ้าน เราก็ตอบตกลงไปเพราะหลังจากกินข้าวเที่ยงแล้วเข้าสอบต่อในช่วงบ่ายโมงยังไม่ได้มีอะไรตกถึงท้องเลย เราก็โทรไปบอกที่บ้านว่า เออ นี่จะไปหาอะไรกินก่อนนะ แล้วค่อยกลับ แม่ก็บอกอย่ากลับค่ำน่ะ เราก็วางสายแล้วไปหาร้านใกล้ๆสั่งก๋วยเตี๋ยวมากินกับเพื่อน แต่โชคไม่ดีเท่าไหร่ที่ดันสุ่มร้านที่ทำอาหารนานม๊าก ทั้งๆที่เป็นร้านเล็ก มีไม่ถึงสิบโต๊ะด้วยซ้ำ เราสั่งก๋วยเตี๋ยวให้ตัวเองกับเพื่อนอีก 3 คนมากิน สั่งตอน 5โมง ได้กิน 6โมง สิบนาทีกว่าๆ แล้วดันทำก๋วยเตี๋ยวไม่ตรงกับที่สั่งอีก เรากับเพื่อนก็เลย เออ ไหนๆก็เสริฟมาแล้วบวกกับเริ่มมืด บ้านอยู่ไกล รีบกินรีบกลับ ระหว่างที่รออาหารเราก็พยายามโทรไปบอกแม่ว่ายังไม่ได้กินข้าวน่ะ อาจถึงบ้านช้าหน่อย แม่ก็ตอบแค่ อืม อย่ากลับค่ำละ แล้ววางสายไป พอกินเสร็จร้านเค้าก็คิดตังค์อะไรเสร็จสรรพ เราก็รีบขับมอไซค์ให้ถึงบ้านเร็วที่สุด เราถึงบ้านใกล้จะทุ่มนึงเพราะก่อนหน้านั้นก็ขับไปส่งเพื่อนที่มากับเราในตอนแรกด้วย แม่ไม่บ่นไม่ว่าอะไรแค่เข้านอนแล้วไม่มองหน้าไม่พูดจาด้วย เราก็รู้ว่าแม่โกรธที่กลับบ้านมืดๆ เราก็เข้านอนปกติแต่นอนหลับยากกว่าทุกวัน พอเช้า ปกติแม่จะมาปลุกให้ลุกไปทำงานบ้านนู่นนี่นั่น แต่วันนั้นไม่มีเสียงเรียกสักแอะ ในใจก็เออคงโกรธแล้วแหละ แล้วเราเพิ่งเปิดมือถือดูในตอนเช้าว่าเมื่อวานแม่โทรมาหา 6-7 สาย แต่เราน่าจะขับมอไซค์อยู่ละปิดเสียงเลยไม่ได้ยิน มันอึดอัดมากแต่เราชินแล้วเพราะแม่จะเป็นแบบนี้ตลอดเวลาไม่ตามคำสั่ง แล้วนี่ไม่ใช่ครั้งแรก มันมีมาตลอดแต่เราพยายามเข้าใจแล้วปล่อยๆ ขนาดเราไปบ้านเพื่อน กลับไม่ค่ำก็ประชดไม่คุยเกือบอาทิตย์ก็มี

อยากได้ประสบการณ์คนที่เคยมีเหตุการณ์คล้ายๆแบบนี้มาอ่านจังเลยคะ เผื่อเราจะสามารถเอาไปปรับใช้ได้บ้าง