เหมือนเป็นส่วนเกินครอบครัว

สวัสดีค่ะ คือเรามีความในใจมาระบาย ไม่รู้จะปรึกษาใครคือเรามีน้อง1 คนพ่อแม่เราเลิกกันตั้งแต่เด็กแล้วพ่อก็ไปมีเมียใหม่ ตั้งแต่เราขึ้นม.4 มาป้าก็เป็นคนส่งเราเรียนโดยเราเรียนโรงเรียนที่บ้านซึ่งเรียนฟรีจนจบ ม 6 แต่ก็จะเสียค่าสมุดค่าภาษาอังกฤษ ภาษาจีน นู้นนี้นั้น ประมาณ 1040 ต่อเทอมซึ่งป้าเราจะส่งเงินทางพี่สาวซึ่งเป็นลูกสาวของป้าเพราะป้าอยู่เมืองนอก ก็จะให้อาทิตย์ละ500 1 เดือนก็ประมาณ2000 ค่ะหนูก็เก็บไว้บ้าง เพราะรู้แม่ก็ไม่มีตัง จนจบ ม6 เราจะเข้ามหาลัยป้าก็ส่งเงินให้พี่สาวค่าไปสมัครสอบคือหนูสอบติดมหาวิทยาลัยขอนแก่น ค่าเทอม15000 เราเลยบอกป้าว่าติดแล้ว ป้าเลยบอกว่าแพงไม่ต้องเรียน สุดท้ายเราก็แอบน้อยใจนิดๆ เลยไปสมัครสอบเรียนราชมงคล ค่าเทอม7150 พอสักพักกำลังจะปิดเทอมปี1 ลูกสาวของป้าก็มาบอกทางแม่เราว่า ส่งไม่ไหวแล้วลาออกมาทำงาน คลายๆไม่อยากส่งเรียนแล้ว คือนาทีนั้นที่แม่พูดให้ฟังคือเสียใจและร้องไห้หนักมาก เพราะเราอยากเรียนให้จบอยากทำงานหาเงินมาเลี้ยงแม่และน้องมาสร้างบ้านให้แม่อยู่คือตอนนั้นท้อไปหมด แม่ก็บอกว่าแม่จะทำงานหาตั้งส่งเรียนให้จบ อย่าท้อนะลูก คนลำบากก็เราเยอะทั้งที่แม่ได้เงินวันละ450 ทำงานตั้งแต่5 โมงถึง ตี5 คือมันหนักมากคือตอนนั้นว่าจะลาออก แต่แม่ไม่อยากให้ลาออกอยากให้เรียนให้จบจบมาจะได้มีงานทำสบายๆ ซึ่งเวลาเสาร์-อาทิตย์เราจะกลับมาบ้าน แต่เวลากลับมาบ้านทีไรเหมือนเป็นส่วนเกินตลอด เพราะเป็นบ้านของป้าก็จะมีลูกชายของป้าอยู่2 คนลูกและเมียเค้าอีก คือเรารู้สึกเป็นส่วนเกินมากๆคะ ไปเที่ยวเค้าก็จะไปเที่ยวเฉเพาะครอบครัวเค้าก็จะมีลูกสาวของป้าลูกชายของป้า2 และเมียลูกๆ เราเลยไม่ค่อยอยากกลับบ้านและมาด่าเราว่าไม่กลับบ้านติดผู้ชายจะไม่ส่งค่าหอเหมือนส่งไปสบาย ต่างๆนานา แม่ก็ได้แต่บอกว่าอดทนและตั้งใจเรียนให้จบไม่มีแม่ก็จะหามาส่ง เราควรดรอปไว้หรือเรียนต่อดี ตอนนี้ท้อมากไม่รู้จะปรึกษาใครค่ะ