เพื่อนขี้เหงาจนน่ารำคาญ!!

เรามีเพื่อนอยู่คนหนึ่ง ไม่ค่อยสนิทอะไรกันมาก  รู้จักกันตอน ปี 1 เทอม 2 แรกๆเค้าก็ดีแหละ แต่พอนานๆเข้าได้รู้นิสัยใจคอกัน รู้สึกว่าเพื่อนคนนี้เริ่มน่ารำคาญทุกที ไอ้เราก็มีโลกส่วนตัวสูง ไม่ค่อยชอบให้ใครมายุ่งสักเท่าไหร่ 
 
เข้าเรื่องเลยล่ะกัน เพื่อนคนนี้เป็นคนที่ขี้เหงามากกก
เหมือนจะอยู่คนเดียวไม่ได้ (ทั้งที่นางก็มีแฟนอยู่แล้ว)

- เวลามีคลาสเรียนด้วยกัน ก็มักจะส่งข้อความข้อความ หรือโทรหา (ช่วงแรกๆคือบ่อยไปมาก และก็เป็นทุกวัน) แล้วก็ถามว่า "ไปรึยัง ไปตอนไหน อยู่ไหน" 

- อยู่คนเดียวไม่ได้ จะต้องมีเพื่อนอยู่ด้วย ถ้าอยู่คนเดียวต้องโทรตามเพื่อนให้มาอยู่กับตัวเอง (ซึ่งเรากับเพือนอีกคนก็โดนเรียกใช้บริการบ่อย)

- เหงาขนาดจะมารับเราที่หอ ไปนอนที่หอนาง พอเราปฏิเสธ นางก็ไปชวนเพื่อนคนอื่นอีก (เพื่อนก็ปฏิเสธไปเหมือนกัน) ไม่รู้ว่านางจะเป็ยังไง

- นางบอกว่า "นางเขิน" ไปเติมน้ำมันรถยังบอกให้เราออกไปเป็นเพื่อนด้วย เข้าห้องน้ำก็ไม่กล้าไป ทั้งที่อยู่ใกล้นิดเดียว พอบอกไม่ไปด้วย ก็ยังดันไปหาเพื่อนคนอื่นไปกับตัวเองจนได้

- ชอบถามเซ้าซี้ 

- ชอบบอกกับตัวเองว่าทำไม่ได้ ทำไม่เป็นทั้งที่ยังไม่ได้ลอง ก็ลำบากเพื่อนทำให้เหมือนเดิม

- เวลามีงานกลุ่ม นางเป็นคนที่กระตือรือร้น อยากให้งานนั้นมันเสร็จๆไป แชทงานกลุ่มก็มี แต่นางก็มักจะทักมาหาเราส่วนตัวตลอด ว่าเห็นด้วยแบบนั่นแบบนี้กับนางไหม เราคิดว่าทำไมนางไม่ไปแชทถามในกลุ่ม เพราะถ้าเราเห็นด้วยแค่คนเดียว เพื่อนในกลุ่มอาจไม่เห็นด้วยก็ได้ อยากจะให้นางกล้าๆบ้าง

- เวลานางเจอเพื่อนนาง เราก็กลายเป็นหมาหัวเน่าทันที ไม่สนใจกันเลย บางทีนางกลับกับเพื่อนนางแล้วไม่บอก ปล่อยให้รอเก้อ

- นางชวนไปนั่นไปนี่ สนอง need นางให้แล้ว พอได้สิ่งที่ต้องการหายลับไปเลย

นางมีปัญหาอะไรรึเปล่า หรือ เกิดจากการเลี้ยงดูจากครอบครัว มีปมอะไรรึเปล่า

จะช่วยเค้าได้อย่างไร? ถ้าสามารถทำได้ 

ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไปเราว่าชีวิตนางจะต้องขึ้นอยู่กับคนอื่น และหาคนพึ่งทางใจตลอดอยู่แบบนี้เหรอ

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ใส่ข้อความ