ตามหัวข้อเลยค่ะ อยากเข้าใจลูกว่าต้องการอะไร อยากได้แม่แบบไหน เราจะได้เป็นแม่ในแบบที่ลูกต้องการ(คำถามนี้เคยถามลูกแล้ว)เพื่อที่จะคุยกับลูกได้เข้าใจ เรามีลูกสาวอายุ14ปี  ทุกคนในบ้าน(ตา ยาย แม่ น้า)บอกสอนอะไรไม่ได้เลย เถียงทุกคำ หน้าบึ้งตลอด ใครพูดจาหยอกล้อก็ไม่ได้ วันทั้งวันจะอยู่กับโทรศัพท์อย่างเดียว เลิกเรียนมาก็นอนเล่นโทรศัพท์รองเท้าถุงเท้า ชุดนักเรียนก็ไม่ถอดไม่เปลี่ยน พฤติกรรมแย่มากๆๆค่ะ กว่าจะอาบน้ำก็ 4-5ทุ่ม เข้าห้องน้ำอยู่ในนั้นเป็นชั่วโมง เรียกก็ไม่ได้ ตัวเราเองเกิดอาการเบื่อหน่ายมากค่ะ ทุกคนในบ้านก็เช่นกัน ทุกคนวางเฉยจนเป็นเหมือนว่าจะไม่อยากพูดหรือทำอะไรให้ลูกสาวไม่พอใจ เพราะทุกคนไม่อยากให้เสียบรรยากาศเวลาเห็นนางหน้าบึ้ง แต่เราไม่อยากปล่อยให้เป็นแบบนี้ เราพยายามเปิดใจพูดคุยกับลูก คุยเหมือนเป็นเพื่อน ไม่ดุ คุยในเรื่องที่เด็กวัยนี้ชอบคุย เแต่รู้สึกว่าลูกสาวจะไม่เปิดให้เราเลย เคยถามเค้าว่าแม่ทำผิดอะไรรึป่าว หรือลูกมีปัญหาอะไรมั้ย หรือลูกต้องการอะไร ยังไง บอกแม่ได้นะ(ถามด้วยเสียงที่ปกติมากๆ) แต่เค้าก็เหมือนเดิมหน้าบึ้งปิดประตูห้องใส่ทุกครั้งที่จะคุยจะพูดหรือถามอะไรเค้า เราจะต้องเหมือนใช้ความคิดก่อนว่า จะพูดยังไงจะใช้คำพูดลักษณะไหนที่คุยกับเค้าแล้วจะให้มีบรรยากาศที่ดี แต่ทุกอย่างที่ว่ามาไม่เป็นผลเลย เราจะเป็นคนที่ไม่เคร่งกับลูก อยากได้อะไร ต้องการแบบไหน ให้ได้เราก็ให้ ขอแค่พูดจากับทุกคนในครอบครัวให้น่ารัก แต่เค้าก็ไม่ทำ ยังพูดไม่ดีกับทุกคนในครอบครัวเหมือเดิม เราทำตัวอย่างให้ลูกเห็นมาตลอดว่าเราพูดจากับแม่กับพ่อยังไง ทำตัวกับคนในบ้านยังไง แต่ลูกเราทำตรงกันข้ามทุกอย่างเลย จนเรามีความคิดที่อยากจะพาลูกไปพบจิตแพทย์ด้วยกัน อยากรู้ว่าลูกต้องการอะไร มีปัญหาตรงไหน เราอยากรู้ว่าคนที่มีปัญหาคือลูกหรือว่าเรากันแน่ หลายๆครั้งเราเกิดอาการเบื่อหน่ายในตัวเค้า คืออยากจะปล่อย อยากที่จะคิดว่าชีวิตใครชีวิตมัน เราทำได้แค่ให้เค้าเกิด ในเมื่อบอกสอนไม่ได้ก็ไม่อยากยุ่งด้วยอีกต่อไป แต่เราก็ทำได้แค่คิดเพราะก็อดห่วงเค้าไม่ได้จริงๆ ฟังดูเหมือนเป็นเรื่องปกติของเด็กวัยนี้นะคะ แต่ลูกเราไม่ค่ะเพราะพฤติกรรมแย่ๆมีอีกเยอะ อยากขอคำแนะนำจากเพื่อนๆสมาชิกค่ะ ว่าเราต้องทำยังไงถึงจะดีขึ้นนอกจากการวางเฉยหรือการทำใจ🙏🏻😓