เราอยู่ในสถานะไหนกันแน่?​

สวัสดี​ค่ะ​
คือเราอยู่เมืองนอกแล้วมีแฟนเป็นคนเอเชียแต่ไม่ใช่คนไทย เข้าประเด็นเลยคือเรากับเขาคบกันไม่นานเราก็ท้อง แต่ไม่ได้พลาดนะคะ เราตั้งใจจะมีลูกอยู่แล้วแต่ถ้าเขาไม่รับผิดชอบเราก็ไม่ขัดเพราะเราจบนี่มีงานอยู่นี่มีเงินเก็บครอบครัวก็ซับพอร์ต​ดี​ แต่เพราะเราไม่ได้อยากรู้อดีตเขาเราเลยไม่ถามตั้งแต่คบกั น​ เราคิดว่าอยู่กับปัจจุบันดีที่สุดเขาก็ไม่เคยถามอดีตเรา แต่ทีนี้โรงบาลต้องการชื่อพ่อเด็กเราเลยถามว่าจะใส่ชื่อเขาได้มั้ยเขาบอกแค่ชื่อเธอไม่ได้หรอ เราเลยถามกับพี่ของเขาตรงๆว่าทำไมถึงไม่ได้ พี่เขาอ้างว่าด้วยปัญหาที่บ้านและตอนนี้กำลังยื่นเอกสารเรื่องขอสัญชาติ​ของที่นี่อีกมันมีหลายเรื่องจึงใส่ชื่อไม่ได้ แต่เราจับใจความได้อย่างนึงคือ​พันธะระหว่างเขากับแฟนเก่า เราคิดว่าผญคนนั้นคงจะเป็นคนพาเขามาอยู่ที่นี่เขาจึงเป็นหนี้ผญคนนั้นและเอกสารหลายๆอย่างอาจจะยังอยู่กับเขาอยู่ เรื่องนี้เราไม่ติดเพราะหลายคนที่มานอกก็ใช้วิธีนี้ แต่มันดันมีเรื่องให้คิดตรงที่เรามาเจอสมุดบันทึกของเขาเมื่อตอนเขาเริ่มเรียนภาษาและเขียนเกี่ยวกับผญคนนั้น​ เราจำชื่อผญคนนั้นได้เพราะเป็นเบอร์ที่โทรมาหาแฟนเราบ่อยๆแต่เพราะไม่ใช่คนบ้านเรา​ เราเลยไม่รู้ว่าชื่อผญรึชื่อผช เวลาเราถามแฟนเรามักบอกว่าเป็นเพื่อนผชและเวลาคุยกันก็หัวเราะตามประสาเพื่อนคุยกัน​ เราไม่ได้หึงจนงี่เง่าแต่ทำไมเขาต้องโกหก? ครั้งนึงเขาไปงานกับเพื่อนเราเปิดเจอในเฟสพอเราถามเขาก็บอกไม่ได้ไปไหนและลบแท็กที่รูปและปิดรูปทั้งหมด คือทุกอย่างมันย้อนกลับมา เรากับแฟนเก่าก็เป็นเพื่อนกันแต่พอเจอเขาเราก็respectความรู้สึกเขาและเลิกติดต่อกับแฟนเก่า พอเจอแบบนี้มันให้ความรู้สึกถึงการเป็นน้อยเลยเขาก็ไม่เคยเปิดตัวเรากับเพื่อนกับญาติมีแค่ครอบครัวพี่ที่เขาอยู่ด้วยเท่านั้นที่รู้ว่าเราเป็นใคร​ เราท้อง6เดือนแล้วเขาทำหน้าที่พ่อได้ดีแต่เราจะจำกัดความรู้สึกนี้ยังไง? ความรู้สึกที่เหมือนตัวเองเป็นคนในความลับเหมือนเป็นน้อย แค่เพราะเราไม่หือไม่อือไม่ขี้เสือกรึอยากรู้ถ้ามันจะทำร้ายเราแต่เราก็หนีไม่พ้นจริงๆ