ใครเคยยอมที่จะคุยกับคนที่ตัวเองชอบ​ ทั้งๆที่ไม่แม้จะมีหวังได้เป็นแฟน​

ใครเคยบ้างครับ​ ชอบคนๆหนึ่ง​ ทักไปถามทักไปชวนคุยกับเขาทุกวัน​ ทั้งๆที่รู้ทั้งรู้​ ว่าเราไม่มีหวัง​ ไม่มีสิทธิ์ที่จะได้คบกับเธอเลย​ แต่ก็ยอมเผื่อ​เขาจะเห็นค่าความดีของเราบ้าง​ แต่ในทางกลับกันเขาไม่เคยให้ความหวัง​ เขายังคิดถึงคนเอายังอาลัยอาวรณ์หาคนเก่า​ ทั้งๆที่คนเก่าที่เขาเพ้อหา​ก็กลับไปหาคนเก่าเขาเหมือนกัน​