เพื่อนไม่สนใจเวลาเราพูด

เราเป็นคนนึงที่ชอบระบายอะไรกับเพื่อนชอบพูดเรื่องซ้ำๆเดิมๆบ่อยมากๆ เรายอมรับแต่เราไม่รู้จะพูดคุยกับใครเรารู้สึกเหมือนเราเป็นแกะดำในกลุ่ม เวลาเพื่อนในกลุ่มคนอื่นเป็นอะไรหรือมีปัญหาอะไรทุกคนจะฟังแล้วช่วยปลอบใจซึ่งในนั้นก็มีเราด้วยเราชอบปลอบใจเพื่อนไม่ว่าเพื่อนจะเจออะไรมา เราไม่เคยมองปัญหาของเพื่อนว่าไร้สาระเลยไม่ว่าจะเรื่องอะไรก็ตามกี่เรื่องๆเราก็เป็นผู้ฟังที่ดีแต่ทีกับเราเหมือนเราโดนแบนตลอดเลย เราพูดไปก็ไม่มีใครอยากฟังเวลาพูดอะไรไม่นึกถึงใจเราเลย เช่น บอกว่าเราพูดพร่ำเพื่อ บางคนก็ไม่ตอบแชทเหมือนเมินไป บางทีเราก็ต้องการคนเข้าใจเรา บางทีเราก็มาคิดว่าเราไม่ดีตรงไหนหรือเปล่าเพื่อนถึงไม่ค่อยอยากสนทนาด้วย หรือเราดึงเพื่อนไปทางลบทางที่ทำให้ความรู้สึกแย่ไม่หม่นหมองไม่สนุก แต่มันคือสภาวะที่เราเป็นอยู่เราแค่อยากให้มีใครเข้าใจเรา เราเสียใจตรงเราเต็มร้อยกับเพื่อนตลอดแต่พอถึงตาเรามีปัญหาทำไมเราโดนเมินตลอดเหมือนมันเรื่องเล็กน้อย จนทุกวันนี้เราพยายามเงียบเก็บไว้ในใจตัวเองไม่เล่าให้ใครฟัง แต่เราก็อยากให้มีคนรับฟังเข้าใจเราจริงๆ