วันนี้เรานั่งกินข้าวพ่อก็บ่นถึงหมาเราแม่บอกให้พ่อหยุดแต่พ่อไม่หยุดจนเราทนไม่ไหวเราเลยเลือกที่จะเดินออกมาทั้งที่กินได้แค่2คำเราเหนื่อยนะเวลาเราทะเลาะกับครอบครัวเสียงเราดังมากจนเพื่อนในหมู่บ้านชอบล้อว่าอีขี้แหกปากเราไม่รู้จะทำยังไงแต่ก่อนตาเราอยู่ด้วยตาเราก็จะปลอบตอนนี้ไม่อยู่แล้วพูดไปก็น้อยใจเนาะที่เป็นลูกที่แย่ของพ่อแม่
คืออยากทราบว่า ทำไมเวลากินข้าวผู้ใหญ่ต้องบ่นเราด้วยไม่เข้าใจคือเวลากินข้าวไม่เคยมีความสุขเลยเพื่อนในหมู่บ้านก็ชอบล้อ