ตาของเราอายุ 72 ปี แกแข็งแรงปกติ ไปไร่ไปนา ทำเกษตรกรรม ไม่มีวี่แววจะป่วยเลย แต่ถ้าให้เรามองแบบเผิ่นๆ ก็รูแค่ว่าแกผอมลงแค่นั้น เริ่มแรก 4 กุมภา 64 อยู่ดีแกปวดท้อง แน่นท้อง ท้องผูก เลยพาไปหาหมอ รพ.รัฐ ประจำอำเภอ ก็ได้ยาขับถ่ายมา แต่ยังไม่ทันได้กินเลย จู่ๆ ก็ท้องเสียซะงั้น เข้าห้องน้ำจนจะเป็นลม จนต้องซื้อแพมเพิลมาใส่ให้ กว่าจะได้นอนก็ดึกเลย วันต่อมาก็ปวดท้องอีกแต่ไม่ท้องเสีย เป็นเหมือท้องผูก แน่นท้อง เหมือนมีลมอยู่ในท้องตลอดเวลา ก็พาไป คลีนิก หมอก็ตรวจแล้วเขียนใบส่งตัวให้เราไปทำ CT Scan และ ตรวจเลือดในไต ที่ รพ.เอกชนแห่งหนึ่ง (รพ.รัฐอำเภอไม่มีเครื่องมือเพียงพอ) และเอาผลตรวจมาให้ตอนเย็นๆ ตรวจเสร็จก็เอาผลมาให้หมอดูที่คลีนิก หมอก็สั่งให้แอดมิน รพ.รัฐ ประจำอำเภอเลย (หมอคลีนิกเป็นหมอประจำ รพ.รัฐประจำอำเภอ) ก็ได้รู้ว่า เป็นมะเร็งลำไส้ใหญ่ระยะสุดท้ายย ส่องกล้องไม่ได้แล้ว เพราะจะทำให้ลำเส้นใหญ่จะขยายตัว เดี๋ยวลำไส้จะแตกอันตรายต่อผู้ป่วย ผู้ป่วยอาการไม่ดี มีอาการแน่นท้อง ก็เลยต้องผ่าตัด ทำทวารเทียม เหยี่ยวเทียม อาการตอนนี้ดีขึ้น ส่วนมะเร็งยังไม่สามารถผ่าตัดเอาออกได้ มันลามไปหมดแล้ว เหมือนที่นอนหลับได้เพราะต้องพึ่งมอฟีน ตลอด ส่วนแนวทางการรักษา หมอบอกถ้าผู้ป่าวยอาการดีขึ้น จะทำการฉายแสงให้ก้อนมะเร็งเล็กลง และทำคีโมด้วย
เราไปอ่านมาหลายๆที่ บางคนให้คีโมแล้วก็เมื่อยเพลีย และ....เลยก็มี 
บางคนให้คีโมก็อยู่ได้นานขึ้น? 

สรุป เราควรตัดสินใจยังไงดีให้คีโมหรือมีวิธีอื่นมั้ย? คีโมคืออะไร?  (ผู้ป่วยกำลังใจดีอยากรีบรักษาให้หาย เราไม่อยากให้รู้ แต่แกเราเองว่ารู้ว่าเป็นอะไรเพราะผู้ป่วยเตียงข้างๆบอก ว่างั้น)