สวัสดีครับทุกคน มาแชร์ความทรงจำวัยเด็กกันครับ ฮ่าๆๆ ผมมีเรื่องในวัยเด็กมาเล่าให้ฟัง 2 เรื่อง เป็นความทรงจำที่ลืมไม่ลงเลยล่ะครับ ใครที่กินข้าวอยู่ หยุดอ่านตรงนี้และกินข้าวต่อนะครับ ค่อยมาอ่านทีหลัง
เรื่องแรก เมื่ออายุประมาณ 6 ขวบ น่าจะเรียนอนุบาล 2 เช้าวันหนึ่งผมเดินไปบ้านป้า ที่บ้านป้าเป็นบ้านยกพื้นสูงประมาณ 2.5 ม. ผมเดินขึ้นบันไดไปทางหลังบ้าน ประตูที่บันไดเป็นแบบเปิดออกมา(คือผลักจากข้างในออกมาหาบันได) ผมยืนที่บันไดชั้นบนและดึงประตูเข้าหาตัวเอง ปรากฎว่ามือหลุดจากประตู ผมหงายหลังตกบันไดจากชั้น 2 ลูกอมโอเล่ที่อมอยู่ ติดที่คอ รู้สึกจุก แน่นหน้าอก ร้องไห้ก็ร้องไม่ออก ทันไดนั้นป้ารีบวิ่งออกมา ยกตัวผมเขย่าๆๆ ลูกอมหลุดออกจากปาก แต่อาการจุกยังไม่หาย แน่นหน้าอก ร้องไห้ไม่ออก มีลุงบ้านใกล้กันเดินผ่านมาหน้าบ้านพอดี ป้าผมบอกให้ลุงคนนั้นช่วยฉี่ใส่กะลามะพร้าวให้หน่อย จะเอาให้ผมกินแก้จุก ผมร้องไห้บอกไม่กินๆๆ และภาพที่ผมเห็นคือลุงรีบวิ่งไปหลังต้นไม้ ฉี่ใส่กะลามะพร้าวเอามาให้ผม ผมไม่กิน ป้าผมเลยทำทีจิบกะลามะพร้าว ว่าป้าก็กินด้วยกัน ผมเห็นป้ากินฉี่ได้ ผมเลยหยิบฉี่มาดื่มจนหมด (โตมาแล้วจึงเพิ่งนึกได้ว่าป้าผมหลอกจิบฉี่ แต่จริงๆไม่ได้กินชัวร์) รสชาติตอนนั้นคือจืดและมีความอุ่น อันนี้จำได้ดีเลย กินหมดป้าผมก็จับผมเขย่าๆ สักพักอาการแน่นหน้าอกก็เริ่มดีขึ้น และค่อยๆหายไป ตอนโตมาผมนำเรื่องนี้ไปเล่าให้หลายคนฟัง ทุกคนชอบใจ หัวเราะว่าผมกินฉี่ แต่ผมก็เชื่อว่าฉี่ครั้งนั้น ทำให้ผมหายจากการจุกและรอดมาได้ครับ
เรื่องที่สอง เรียนอยู่ ป.2 ที่โรงเรียนมีคณะนักแสดงช้าง มาตั้งเต๊นท์แสดงช้างแสนรู้ ในตอนกลางวันผมและเพื่อนๆพากันไปแอบดูช้างอาบน้ำ ช้างกินอ้อย รู้สึกชอบ อยากได้มาเลี้ยงไว้ที่บ้าน ฮ่าๆๆ ตอนกลางคืนมีงานโชว์ช้าง ซื้อบัตร 10 บาท เข้าไปดูที่สนามโรงเรียน คนเยอะมาก สนุกมาก ชอบลูกช้างตัวเล็กๆเตะบอล ตอนเช้ามาเรียนหนังสือที่โรงเรียน ลุงภารโรงบอกว่าอยากได้ลูกช้างไปเลี้ยงไหม ถ้าอยากได้ ให้เก็บขี้ช้างที่สนาม เอาไปบ่มในหลุมที่ลุงภารโรงขุดไว้ แล้วอีก 3 วันมาดู จะมีลูกช้างออกมาจากหลุม เอาไปเลี้ยงได้ ผมและเพื่อนอีก 3 คน ช่วยกันเก็บขี้ช้างทั้งสนามโรงเรียน ใส่รถเข็น เอาไปทิ้งในหลุมที่ลุงภารโรงบอก เสร็จแล้วเอาดินปิดปากหลุมไว้ เอาเศษหญ้าทับไว้ข้างบน ระหว่างนั้นนั่งคุยกับเพื่อนว่าจะเอาลูกช้างไปเลี้ยงที่ไหนดี ผมมีสวนเล็กๆอยู่ใกล้ๆบ้าน จะเอาไปเลี้ยงที่นั่น ให้ยายช่วยดูให้และเพื่อนๆผลัดกันมาพาช้างไปอาบน้ำ พอเช้าวันที่ 3 ไปดูที่หลุมฝัง ลุงภารโรงบอกว่าครั้งนี้ลูกช้างไม่ออกมา เพราะขี้ช้างที่ใส่มีน้อยไป ต้องเยอะกว่านี้ ผมกับเพื่อนเลยเศร้า เสียดายมาก อยากได้ลูกช้างมาเลี้ยง โตมาจึงรู้ว่าถูกหลอกให้ไปเก็บขี้ช้างมาฝัง ฮ่าๆๆๆ นั่งคุยเรื่องนี้กับเพื่อนทีไร หัวเราะกันทุกที เป็นความทรงจำวัยเด็กที่ตลกมากเลยครับ
เพื่อนๆมีความทรงจำแบบนี้นำมาแชร์กันได้นะครับ เรื่องตลกในวัยเด็กๆ เรื่องถูกหลอก ถูกแกล้งฮาๆ ถ้าเราอายุแก่ลง เราจะเริ่มนึกมันออกครับ
ขอบคุณครับ
ขอยืมรูปช้างจากอินเตอร์เน็ตนะครับ
ความทรงจำที่ตลกๆในวัยเด็ก ผุดมาให้นึกถึงตอนจะแก่แล้วครับ
เรื่องแรก เมื่ออายุประมาณ 6 ขวบ น่าจะเรียนอนุบาล 2 เช้าวันหนึ่งผมเดินไปบ้านป้า ที่บ้านป้าเป็นบ้านยกพื้นสูงประมาณ 2.5 ม. ผมเดินขึ้นบันไดไปทางหลังบ้าน ประตูที่บันไดเป็นแบบเปิดออกมา(คือผลักจากข้างในออกมาหาบันได) ผมยืนที่บันไดชั้นบนและดึงประตูเข้าหาตัวเอง ปรากฎว่ามือหลุดจากประตู ผมหงายหลังตกบันไดจากชั้น 2 ลูกอมโอเล่ที่อมอยู่ ติดที่คอ รู้สึกจุก แน่นหน้าอก ร้องไห้ก็ร้องไม่ออก ทันไดนั้นป้ารีบวิ่งออกมา ยกตัวผมเขย่าๆๆ ลูกอมหลุดออกจากปาก แต่อาการจุกยังไม่หาย แน่นหน้าอก ร้องไห้ไม่ออก มีลุงบ้านใกล้กันเดินผ่านมาหน้าบ้านพอดี ป้าผมบอกให้ลุงคนนั้นช่วยฉี่ใส่กะลามะพร้าวให้หน่อย จะเอาให้ผมกินแก้จุก ผมร้องไห้บอกไม่กินๆๆ และภาพที่ผมเห็นคือลุงรีบวิ่งไปหลังต้นไม้ ฉี่ใส่กะลามะพร้าวเอามาให้ผม ผมไม่กิน ป้าผมเลยทำทีจิบกะลามะพร้าว ว่าป้าก็กินด้วยกัน ผมเห็นป้ากินฉี่ได้ ผมเลยหยิบฉี่มาดื่มจนหมด (โตมาแล้วจึงเพิ่งนึกได้ว่าป้าผมหลอกจิบฉี่ แต่จริงๆไม่ได้กินชัวร์) รสชาติตอนนั้นคือจืดและมีความอุ่น อันนี้จำได้ดีเลย กินหมดป้าผมก็จับผมเขย่าๆ สักพักอาการแน่นหน้าอกก็เริ่มดีขึ้น และค่อยๆหายไป ตอนโตมาผมนำเรื่องนี้ไปเล่าให้หลายคนฟัง ทุกคนชอบใจ หัวเราะว่าผมกินฉี่ แต่ผมก็เชื่อว่าฉี่ครั้งนั้น ทำให้ผมหายจากการจุกและรอดมาได้ครับ
เรื่องที่สอง เรียนอยู่ ป.2 ที่โรงเรียนมีคณะนักแสดงช้าง มาตั้งเต๊นท์แสดงช้างแสนรู้ ในตอนกลางวันผมและเพื่อนๆพากันไปแอบดูช้างอาบน้ำ ช้างกินอ้อย รู้สึกชอบ อยากได้มาเลี้ยงไว้ที่บ้าน ฮ่าๆๆ ตอนกลางคืนมีงานโชว์ช้าง ซื้อบัตร 10 บาท เข้าไปดูที่สนามโรงเรียน คนเยอะมาก สนุกมาก ชอบลูกช้างตัวเล็กๆเตะบอล ตอนเช้ามาเรียนหนังสือที่โรงเรียน ลุงภารโรงบอกว่าอยากได้ลูกช้างไปเลี้ยงไหม ถ้าอยากได้ ให้เก็บขี้ช้างที่สนาม เอาไปบ่มในหลุมที่ลุงภารโรงขุดไว้ แล้วอีก 3 วันมาดู จะมีลูกช้างออกมาจากหลุม เอาไปเลี้ยงได้ ผมและเพื่อนอีก 3 คน ช่วยกันเก็บขี้ช้างทั้งสนามโรงเรียน ใส่รถเข็น เอาไปทิ้งในหลุมที่ลุงภารโรงบอก เสร็จแล้วเอาดินปิดปากหลุมไว้ เอาเศษหญ้าทับไว้ข้างบน ระหว่างนั้นนั่งคุยกับเพื่อนว่าจะเอาลูกช้างไปเลี้ยงที่ไหนดี ผมมีสวนเล็กๆอยู่ใกล้ๆบ้าน จะเอาไปเลี้ยงที่นั่น ให้ยายช่วยดูให้และเพื่อนๆผลัดกันมาพาช้างไปอาบน้ำ พอเช้าวันที่ 3 ไปดูที่หลุมฝัง ลุงภารโรงบอกว่าครั้งนี้ลูกช้างไม่ออกมา เพราะขี้ช้างที่ใส่มีน้อยไป ต้องเยอะกว่านี้ ผมกับเพื่อนเลยเศร้า เสียดายมาก อยากได้ลูกช้างมาเลี้ยง โตมาจึงรู้ว่าถูกหลอกให้ไปเก็บขี้ช้างมาฝัง ฮ่าๆๆๆ นั่งคุยเรื่องนี้กับเพื่อนทีไร หัวเราะกันทุกที เป็นความทรงจำวัยเด็กที่ตลกมากเลยครับ
เพื่อนๆมีความทรงจำแบบนี้นำมาแชร์กันได้นะครับ เรื่องตลกในวัยเด็กๆ เรื่องถูกหลอก ถูกแกล้งฮาๆ ถ้าเราอายุแก่ลง เราจะเริ่มนึกมันออกครับ
ขอบคุณครับ
ขอยืมรูปช้างจากอินเตอร์เน็ตนะครับ