บางทีฝืนใจพาตัวเองหลบออกมามันก็ดีเหมือนกันนะว่ามั้ย หลบออกมาจากสิ่งที่บั่นทอนจิตใจเรา ออกมาจากสิ่งที่ทำให้เราไม่มีความสุข ออกมาจากสิ่งที่ทำร้ายใจเรา
มันก็ดีเหมือนกันนะ จะได้ไม่ฟุ้งซ่าน อาจจะฝืนใจตัวเองมาก เพราะหัวใจยังเรียกร้องที่จะกลับไปหา แต่มันเป็นสิ่งที่ทำร้ายใจเรา เราก็ควรฝืนใจออกมาบ้าง ไม่ใช่ดื้อรั้นให้ตัวเองเจ็บปวด
หยุดทำสิ่งที่เคยทำไปพักหนึ่ง พักน้อย ๆ ไม่ต้องนาน แล้วค่อยกลับไป การพาตัวเองออกมาจากสิ่งนั้น หรือหายไปจากสิ่งที่เคยทำ ไม่ได้แปลว่าจะไม่กลับไปทำอีก แค่ถอยออกมาใส่ยา แผลที่ไม่ใส่ยามันจะหายได้ยังไง ปล่อยไปตามยะถากรรม มันจะหายได้ยังไง
หัวใจก็เหมือนกัน เห็นสิ่งที่มันทำร้ายหัวใจอยู่ทุกวัน แล้วความรู้สึกมันจะหายไปได้ยังไง ต้องหัดหายไปบ้าง แม้ใจจะเรียกร้องให้กลับไปสักแค่ไหนก็ตาม มันอยากกลับไป แต่อีกใจก็เจ็บเกินจะกลับไป มันอ่อนแอเกินที่จะทำเป็นไม่รู้สึก
อยากร้องไห้เหลือเกิน แต่ไม่ควร!!!!
เคยเหนื่อยกับสิ่งที่เป็นไปไม่ได้ไหม
มันก็ดีเหมือนกันนะ จะได้ไม่ฟุ้งซ่าน อาจจะฝืนใจตัวเองมาก เพราะหัวใจยังเรียกร้องที่จะกลับไปหา แต่มันเป็นสิ่งที่ทำร้ายใจเรา เราก็ควรฝืนใจออกมาบ้าง ไม่ใช่ดื้อรั้นให้ตัวเองเจ็บปวด
หยุดทำสิ่งที่เคยทำไปพักหนึ่ง พักน้อย ๆ ไม่ต้องนาน แล้วค่อยกลับไป การพาตัวเองออกมาจากสิ่งนั้น หรือหายไปจากสิ่งที่เคยทำ ไม่ได้แปลว่าจะไม่กลับไปทำอีก แค่ถอยออกมาใส่ยา แผลที่ไม่ใส่ยามันจะหายได้ยังไง ปล่อยไปตามยะถากรรม มันจะหายได้ยังไง
หัวใจก็เหมือนกัน เห็นสิ่งที่มันทำร้ายหัวใจอยู่ทุกวัน แล้วความรู้สึกมันจะหายไปได้ยังไง ต้องหัดหายไปบ้าง แม้ใจจะเรียกร้องให้กลับไปสักแค่ไหนก็ตาม มันอยากกลับไป แต่อีกใจก็เจ็บเกินจะกลับไป มันอ่อนแอเกินที่จะทำเป็นไม่รู้สึก
อยากร้องไห้เหลือเกิน แต่ไม่ควร!!!!