ชีวิตที่ไม่มีค่า

สวัสดีทุกคนเราของมาระบายหน่อยคือที่บ้านมีเรากับพี่ชายแล้วก็พ่อแม่พี่ชายติดยาออกรร.ตั้งแต่ม.1งานไม่ทำนอนขอเงินพ่อแม่ไปวันๆบ้างที่ขอยันเงินเรา ส่วนเราเรียนหนักมากๆแทบไม่มีเวลาพักงานก็ทำเงินก็ต้องหาทั้งๆที่เราอายุแค่14ปี!ใช่เราเด็กมากกับปัญหาแบบนี้แต่เรากับไม่ดีในสายตาพ่อแม่เลยจะไปข้างนอกคนเดียวก็ไม่ได้ไปแต่พี่เราจะไปไหนก็ได้เราขอเงินก็บอกไม่มีให้เเต่พี่เราขอเป็นพันยังให้เราขอแค่ไม่เกินร้อยบอกไม่มีอยากได้อะไรก็ไม่เคยได้ต้องเก็บเงินซื้อเองพอเก็บเงินพี่เราก็ขโมยไปซื้อยามาเสพหมดไม่เคยได้อะไรเป็นชิ้นเป็นอันซักอย่างพี่เราได้รถมอไซต์ไปรร.ตอนม.1 2คันเงินไปรร.หลายร้อยทุกวันพอเรารถก็ไม่ได้บ้างวันเเทบไม่ได้เงินไปรร.  ที่มาเล่าให้ทุกคนฟังคือเราอยากระบายมากแต่ไม่มีใครรับฟัง พูดแล้วก็ตลกครอบครัวคนอื่นมีครบทุกอย่างตัดภาพมาที่เราไม่มีอะไรเขาแม้แต่อย่างเดียว ที่พูดมาทั้งหมดคือเหนื่อยมาก แบกรับปัญหาทุกอย่างไว้คนเดียว เสื้อผ้าจะใส่ก็ไม่มีพี่ขโมยไปหมดแม้แต่ชุดพละของรร. ใครอ่านจบก็ของคุณมากนะ ถ้าเราไม่ไหวจริงจะมาระบายอีก☺ยิ้ม