อาการเเบบนี้เป็นโรคซึมเศร้ารึป่าวคับ

ผมคนนึงที่ไม่รู้ว่าตัวเองเป็นโรคซึมเศร้ารึป่าวเเต่เเปลกน่ะอยู่กับเพื่อนอยู่กับคนรู้จักมันไม่มีเลยความคิดลบๆเผล่อๆยังช่วยปลอบเพื่อนยังให้คำปรึกสาเพื่อนได้ทั้งที่ข้างในใจผมมันพังมันมืดไปหมด.ทั้งปัญหาชีวิต ความรัก เพื่อน ต่างๆนาๆ.ทุกๆวันเมื่อถึงบ้านผมก้หมกหมุ่นอยู่กับเพลงเศร้าๆนอนร้องไห้คิดตลอดว่าผมมันเเย่ขนาดนั้นเลยหรอเเต่ก้ไม่ใครรู้เพราะผมจะเก็บตัวอยู่เเต่ในห้อง.
เรื่องเรียนผมก็เเย่.ผมก็คิดเเหละพ่อเเม่ก้ต้องผิดหวังต่างจากพี่ผมที่มีงานทำมีเงินส่งให้พ่อเเม่ในขณะที่ตัวผมมันเเย่ลงเเต่ก็ไม่โทษใครก็โทษตัวเองที่มันไม่ได้เรื่องหาตัวเองก้ไม่เจอมันมืดจนนึกอะไรไม่ได้เลย.เเล้วผมก็เลิกสนใจความรักเหมือนกันตั้งเเต่ผมเเอบชอบเพื่อนตัวเองผมใช้เวลา4ปีติดต่อคุยใรกันกับจนผมเผล่อบอกชอบไปตอนนั้นมันทำให้เขานั้นห่างผมไปเรื่อยจนเขาหายไปเลยผมก็เลยกลัวความรักไปเลยใม่จีบใครอีกเเต่เเปลกที่ผมรอเขาทักกลับมาเพราะผมยังชอบเขาอยู่555ขำใช่ไหมชีวิตผม
ปัจจุบันผมก็ออกจาก รร ละ.
เพราะตอนนี้มันมืดจนผมต้องหยุดเดิน
เพราะเรื่องเเบบนี้ผมชอบเอามาคิดเเล้วคิดอีกมันใม่เคยออกจากสมองเลย
อย่างน้อยช่วยทำใงก้ได้ให้เลิกคิดเรื่องเเบบนี้เพราะผมเกลียดตอนผมอยู่คนเดียวเเล้วเรื่องเเบบนี้มันผุดขึ้นมาทุกครั้ง
เเต่ก็ขอบคุนที่อ่านจบนะคับ