เรื่องของเรื่องคือเราแต่งนิยายอยู่ค่ะ คือนิยายของเราเป็นแนวระลึกชาติ ย้อนยุคอะไรประมาณนั้นค่ะ เราจึงอยากให้ชื่อในอดีตชาติและชาติปัจจุบันของตัวละครมีความคล้ายคลึงกันค่ะ
โดยชื่อในปัจจุบันของตัวละครเราใช้ชื่อว่า "มินทร์" ค่ะ
ส่วนชื่อของอดีตเราตั้งใจจะใช้ชื่อว่า "มินตรา"
เวลาในบทบรรยายจะรู้สึกว่ามันขัด ๆ เช่น "แม่มินตรา สายป่านนี้ยังนอนอยู่อีกรึ?" "มินตรา...ลูกรักพ่อศรถึงเพียงนั้นเลยรึ?"
ซึ่งปัญหามันอยู่ตรงที่เรารู้สึกว่า ในยุคสมัยนั้นคำว่า มินตรา อาจจะยังไม่เกิดขึ้นเลยด้วยซ้ำ เพราะคนในยุคสมัยนั้นจะนิยมแต่งชื่อเป็นพยางค์เดียว เช่น เเม่วรรณ แม่วาด พ่อทอง พ่อกล้า อะไรประมาณนี้
ชื่อสองพยางค์นั้นไม่เป็นที่นิยมนัก ที่ได้ยิน ได้เห็นอ่านอ่านผ่านตามาบ่อย ๆ คือน้อยมาก เช่น แม่สำลี แม่ลำเจียก พ่อประกิต พ่อทองอิน ฯลฯ
ทุกคนคิดว่าชื่อ "มินตรา" มันแปลกไหมคะ สำหรับคนในยุคนั้น เวลาอ่านแล้วจะรู้สึกตะหงิดใจหรือเปล่าคะ?
ถ้าเป็นไปได้ช่วยเราคิดชื่ออื่นหน่อยนะคะ55555555555555555
การตั้งชื่อของผู้หญิงในสมัยปลายรัชกาลที่ 6 - ต้นรัชกาลที่ 7
โดยชื่อในปัจจุบันของตัวละครเราใช้ชื่อว่า "มินทร์" ค่ะ
ส่วนชื่อของอดีตเราตั้งใจจะใช้ชื่อว่า "มินตรา"
เวลาในบทบรรยายจะรู้สึกว่ามันขัด ๆ เช่น "แม่มินตรา สายป่านนี้ยังนอนอยู่อีกรึ?" "มินตรา...ลูกรักพ่อศรถึงเพียงนั้นเลยรึ?"
ซึ่งปัญหามันอยู่ตรงที่เรารู้สึกว่า ในยุคสมัยนั้นคำว่า มินตรา อาจจะยังไม่เกิดขึ้นเลยด้วยซ้ำ เพราะคนในยุคสมัยนั้นจะนิยมแต่งชื่อเป็นพยางค์เดียว เช่น เเม่วรรณ แม่วาด พ่อทอง พ่อกล้า อะไรประมาณนี้
ชื่อสองพยางค์นั้นไม่เป็นที่นิยมนัก ที่ได้ยิน ได้เห็นอ่านอ่านผ่านตามาบ่อย ๆ คือน้อยมาก เช่น แม่สำลี แม่ลำเจียก พ่อประกิต พ่อทองอิน ฯลฯ
ทุกคนคิดว่าชื่อ "มินตรา" มันแปลกไหมคะ สำหรับคนในยุคนั้น เวลาอ่านแล้วจะรู้สึกตะหงิดใจหรือเปล่าคะ?
ถ้าเป็นไปได้ช่วยเราคิดชื่ออื่นหน่อยนะคะ55555555555555555