แม่ผัว

เรื่องมีอยู่ว่าเรากับแฟนคบกันได้ 1 ปีเราไม่ได้แต่งงานกับเขาแต่เราได้จดทะเบียนสมรสกันและตอนนี้เราได้ท้องอีก 4 เดือนเราดีใจมากที่เรามีลูกกับเขาและเขาก็ดีใจมากที่เขามีลูกแต่เรื่องมันก็ยังไม่จบแค่นั้นเพราะว่าแม่แฟนไม่ชอบเราตั้งแต่เราคบกันเพราะเราเคยมีลูกมาก่อนแล้วก่อนที่เราจะมาได้กับลูกชายเขาเรามาอยู่บ้านเขาในฐานะแม่ของลูกแล้วก็เมียของลูกชายเขาแค่นั้นเองเขาให้เราทำอะไรเราก็ทำทุกอย่างตอนเราท้องเรามีภาวะแท้งคุกคามตอนท้องได้ 2 เดือนมีภาวะแท้งคุกคามแต่เราก็ยังทำงานบ้านเหมือนเดิมทุกอย่างเพราะเราอยู่บ้านแฟนเราทำงานเราทำกับข้าวเช้าเที่ยงเย็นซักผ้าพ่อแม่เขาแม้แต่กางเกงในแม่เขาก็ให้เราสักขวดน้ำปลาเราก็ต้องเช็ดต้องไม่ให้มีฝุ่นก็ให้เราสักขวดน้ำปลาเราก็ต้องเช็ดต้องไม่ให้มีฝุ่นแต่สิ่งที่เราอยากจะระบายก็คือเรามีความเป็นส่วนตัวเลยเราจะทำบ้านสาดแค่ไหนก็ไม่เคยถูกใจพ่อแม่เขาสักอย่างแม่เขาด่าเราทุกวันสามีเราเห็นแต่เขาก็เลือกที่จะไม่พูดอะไรไม่เคยคิดปกป้องเราเหมือนตอนแรกๆที่คบกันเขาบอกให้เราทนสักวันจะดีขึ้นเองเราทนตั้งแต่เราคบกับเขาเล็กๆคนแม่เขาจนมาถึงวันนี้เหตุการณ์มีอยู่เหตุการณ์หนึ่งคือกางเกงที่เราใส่ไปข้างนอกมันเลอะขี้โคลนเราเลยแยกไว้ไม่ใส่ตะกร้าเขาก็บอกว่าเราทำบ้านสกปรกเขาตามมาในห้องเรามาด่าเราให้เราเก็บนู้นเก็บนี่ของที่อยู่ในห้องเราเราไม่เข้าใจทำไมเราไม่ได้ความเป็นส่วนตัวของเราบ้างที่บ้านมีเครื่องซักผ้าเราต้องปั่นผ้าพ่อแม่เขาทุกวันเขาก็หาว่าเราใช่ค่าไฟเปลืองเหตุการณ์ล่าสุดก่อนที่เราจะคิดจะก้าวเดินออกมาจากบ้านเขาวันนั้นแฟนเราไปทำงานตอนเช้าแม่เขาหยุดอยู่บ้านเราทำงานบ้านเสร็จเราไม่อยากอยู่เราก็เลยจะไปทำงานเขาครึ่งวันเราเดินไปรอเขาที่หน้าร้านค้าหน้าบ้านเพื่อที่จะซื้อน้ำใส่น้ำแข็งเอาไว้ไปกินที่ทำงานเขาแม่เขาเดินไปด่าเราด่าต่างๆนานาว่าไม่อายคนอื่นบ้างหรอจะไปนั่งเฝ้าผัวที่ทำงานไม่คิดว่าผัวตัวเองจะอายคนอื่นบ้างหรอบอกสอนอะไรไม่ฟังเถียงไปหมดบ้านเช่าไม่อยากจะอยู่เที่ยวเก่งเนาะเราก็เลยยืนหันหลังๆแล้วร้องให้เแล้วแฟนเราขับรถมาเราก็นั่งรถไปกับแฟนเพราะเขาด่าเราเสร็จเขาก็เดินเข้าบ้านตอนที่เขาด่าเราคนอยู่ที่ร้านคันตั้งเยอะเขาไม่คิดว่าเราจะอายคนอื่นบ้างหรอเขาเดินมานานแล้วชอบแบบนั้นน่ะเราโดนเขาด่าตลอดแล้วโดนเขาด่าทุกวันไม่ว่าจะเป็นเรื่องเล็กเรื่องน้อยหรือเรื่องอะไรที่เราทำให้ขัดตาเขาตอนเรานั่งรถซ้อนแฟนออกไปเราเลยบอกแฟนเราว่าทำไมไม่ปล่อยเราไปถ้ายังเป็นอย่างนี้เราควรลูกในท้องเราจะมีผลกระทบเพราะว่าเราแอบร้องไห้ทุกวันเวลาเขาด่าหรือเขาดูเขาว่าเราแฟนเราเลยบอกว่าถ้าอยากจะกลับบ้านตัวเองมากก็กลับไปเลยเราก็เลยตัดสินใจออกมาตั้งแต่วันนั้นแฟนเราไม่เคยโทรมาง้อเราเลยสักวันนั้นที่เราท้องอยู่มีแต่บอกว่าถ้าไปได้ก็ต้องกลับมาเองได้เมื่อวานก่อนแล้วคุยโทรศัพท์กับเขาแล้วมีเสียงแม่เขาแทรกขึ้นมาว่าไปขับรถมาให้รถล้มแค่เมียหนีแค่เมียเก็บเสื้อผ้าหนีทำตัวเองแบบนี้นับประสาเมียทำไมไม่หาใหม่เลยเขาบอกลูกชายเขาสรุปว่าเราตัดสินใจถูกแล้วใช่ไหมที่เราเดินออกมาจากครอบครัวแบบนั้นเราอยากได้คำแนะนำจากเพื่อนใน pantip ว่าเรื่องของเราถ้าเราทนอยู่มันจะเป็นยังไงต่อไปแล้วแฟนเราจะคิดได้ไหมว่าสิ่งที่เกิดขึ้นเป็นเพราะแม่เขาเขายังต่อว่าเราทุกวันว่าเราเอาแต่ใจมันก็เลยเป็นแบบนี้แต่เขาไม่เคยย้อนกลับไปดูแม่เขาเลยว่ามันเป็นยังไงได้แต่บอกคำเดียวว่าให้เราทนแค่นั้น