สวัสดีค่ะ
เราอยากจะมาเล่านเรื่องที่กวนใจเราอยู่สักหน่อยและถ้าทุกคนให้คำปรึกษาได้ก็ยิ่งดีเลยค่ะ
เราอายุ19ปีค่ะเพิ่งจบม.6ปีที่แล้วเราเคยติดคณะภาษาจีนแต่เราลาออกแล้วเพราะมีปัญหาการเงิน
คือเรารู้สึกว่าตัวเองอยู่ในที่ปลอดภัยมากเกินไปจนเคยชินไปแล้วอ่ะ แบบว่าเราไม่เหมือนแต่ก่อนแล้วไม่มีความพยายาม
ที่จะทำอะไรเลย ตอนนี้เราทำงานร้านอาหารค่ะเราเก็บเงินส่วนหนึ่งไว้ใช้ตอนจำเป็นเผื่อเราอยากเรียน ส่วน
อีกอันหนึ่งคือเราเก็บไว้ซื้อนิยาย มังงพหรือซื้อของสะสมที่เราชอบค่ะเรารู้สึกว่าตัวเองห่วยแตกมากเลยตอนนี้
ถ้าเป็นในอะนิเมะตัวละครก็จะมีสิ่งหนึ่งที่ทำให้ฮึดสู้ขึ้นมาได้จนประสบความสำเร็จ
แต่ในชีวิตเรา เราไม่มีอะไรที่จะทำให้ฮึดได้เลยครอบครัวก็บั่นทอนทุกทาง
เหมือนกับว่าเราหยั่งรากลงพื้นดินไปแล้ว ถึงจะอยากเดินก้าวออกไปมากแค่ไหนแต่ก็ออกไปไมได้เลย
เราอยากจะถอนรกตัวเองให้หลุด อยากจะเป็นเมล็กพันธ์ใหม่ถึงจะไม่ใช่พันธ์ที่ดีที่สุด แต่อยากจะเป็นพันธ์ที่สามารถ
พัฒนาไดเรื่อย ๆ
เราไร้สาระเกินไปแล้วตอนนี้ เรากลัวทุกอย่างกลัวอนาคตกลัวไปหมดเลยว่าถ้าวันหนึ่งเราออกจากตรงนี้ไป
ทางข้างหน้าจะอันตรายยังไง เราก้าวข้ามตัวเองไม่ได้เลยตอนนี้เราแค่ใช้ชีวิตแบบเบียวๆทุกวัน
เราไม่สนใจใคร ไม่อยากรับรู้อะไรแค่ใช้ชีวิตไปเรื่อยๆ
เราอยากป็นคนเก่ง เราชอบทำทุกอย่างแต่เวลาจะทำอะไรสักอย่างกลับมีแต่ความคิดที่จะหยุดเหมือนกับว่า
ไม่อยากให้เราไปต่อได้
แต่ถ้าเลือกได้เราก็อยากไปต่อมากๆ เราวาดรูปได้ เราแต่นิยายได้ เราเต้นได้ เรามำอาหารเป็น เราทำได้ทุกอย่าง
แต่อย่างละ20% เราพยายามเปลี่ยนตัวเองมาหลายครั้งแล้ว
มันเป็นเพราะอะไร เพราะเราไม่มีวินัยใช่ไหม เราเหมือนมีสองความคิดที่ขัดแย้งกันเลยค่ะ เราอยากมี
ความริดเดียวที่แน่วแน่
บางทีเราก็ภาวนาให้ตัวเองเข้มแข็งเหมือนกัน เราอยากเข้มแข็งและสู้ได้เหมือนการ์ตูนที่ดู เราไม่
อยากมีชีวิตที่ไร้ความหมายแบบนี้ ทุกคนช่วยเราด้วยนะคะ
ก้าวข้ามตัวเองอย่างไรดี? ช่วยด้วยค่ะ
เราอยากจะมาเล่านเรื่องที่กวนใจเราอยู่สักหน่อยและถ้าทุกคนให้คำปรึกษาได้ก็ยิ่งดีเลยค่ะ
เราอายุ19ปีค่ะเพิ่งจบม.6ปีที่แล้วเราเคยติดคณะภาษาจีนแต่เราลาออกแล้วเพราะมีปัญหาการเงิน
คือเรารู้สึกว่าตัวเองอยู่ในที่ปลอดภัยมากเกินไปจนเคยชินไปแล้วอ่ะ แบบว่าเราไม่เหมือนแต่ก่อนแล้วไม่มีความพยายาม
ที่จะทำอะไรเลย ตอนนี้เราทำงานร้านอาหารค่ะเราเก็บเงินส่วนหนึ่งไว้ใช้ตอนจำเป็นเผื่อเราอยากเรียน ส่วน
อีกอันหนึ่งคือเราเก็บไว้ซื้อนิยาย มังงพหรือซื้อของสะสมที่เราชอบค่ะเรารู้สึกว่าตัวเองห่วยแตกมากเลยตอนนี้
ถ้าเป็นในอะนิเมะตัวละครก็จะมีสิ่งหนึ่งที่ทำให้ฮึดสู้ขึ้นมาได้จนประสบความสำเร็จ
แต่ในชีวิตเรา เราไม่มีอะไรที่จะทำให้ฮึดได้เลยครอบครัวก็บั่นทอนทุกทาง
เหมือนกับว่าเราหยั่งรากลงพื้นดินไปแล้ว ถึงจะอยากเดินก้าวออกไปมากแค่ไหนแต่ก็ออกไปไมได้เลย
เราอยากจะถอนรกตัวเองให้หลุด อยากจะเป็นเมล็กพันธ์ใหม่ถึงจะไม่ใช่พันธ์ที่ดีที่สุด แต่อยากจะเป็นพันธ์ที่สามารถ
พัฒนาไดเรื่อย ๆ
เราไร้สาระเกินไปแล้วตอนนี้ เรากลัวทุกอย่างกลัวอนาคตกลัวไปหมดเลยว่าถ้าวันหนึ่งเราออกจากตรงนี้ไป
ทางข้างหน้าจะอันตรายยังไง เราก้าวข้ามตัวเองไม่ได้เลยตอนนี้เราแค่ใช้ชีวิตแบบเบียวๆทุกวัน
เราไม่สนใจใคร ไม่อยากรับรู้อะไรแค่ใช้ชีวิตไปเรื่อยๆ
เราอยากป็นคนเก่ง เราชอบทำทุกอย่างแต่เวลาจะทำอะไรสักอย่างกลับมีแต่ความคิดที่จะหยุดเหมือนกับว่า
ไม่อยากให้เราไปต่อได้
แต่ถ้าเลือกได้เราก็อยากไปต่อมากๆ เราวาดรูปได้ เราแต่นิยายได้ เราเต้นได้ เรามำอาหารเป็น เราทำได้ทุกอย่าง
แต่อย่างละ20% เราพยายามเปลี่ยนตัวเองมาหลายครั้งแล้ว
มันเป็นเพราะอะไร เพราะเราไม่มีวินัยใช่ไหม เราเหมือนมีสองความคิดที่ขัดแย้งกันเลยค่ะ เราอยากมี
ความริดเดียวที่แน่วแน่
บางทีเราก็ภาวนาให้ตัวเองเข้มแข็งเหมือนกัน เราอยากเข้มแข็งและสู้ได้เหมือนการ์ตูนที่ดู เราไม่
อยากมีชีวิตที่ไร้ความหมายแบบนี้ ทุกคนช่วยเราด้วยนะคะ