สวัสดีค่ะ นี่เป็นการตั้งกระทู้ในพันทิปครั้งแรกของเรา ผิดพลาดตรงไหนขออภัยล่วงหน้านะคะ
ก่อนอื่นเลยที่เราตัดสินใจมาระบายที่นี่ เพราะเราไม่รู้จะคุยหรือปรึกษากับใครดี เราอยากได้คำแนะนำจากคนที่มีประสบการณ์ในเรื่องนี้โดยตรง
เรากับแฟนอายุห่างกัน 3 ปีค่ะ เค้าพึ่งเรียนจบเมื่อปีที่แล้ว ตอนนี้กำลังเริ่มต้นทำธุรกิจเป็นของตัวเองที่บ้านของเค้า ใช่ค่ะ...เราทั้งคู่ตอนนี้อยู่ไกลกัน เราอยู่กทม.ส่วนเค้าก็กลับไปที่จังหวัดบ้านเกิดของเค้า เมื่อก่อนสมัยเรียนเราทั้งคู่อยู่ด้วยกันทุกวันเลยค่ะ ตัวติดกัน ไปไหนไปกัน จากเดิมแฟนเป็นคนติดเรามากเหมือนกันค่ะ ไม่ติดเพื่อน ด้วยความที่เมื่อก่อนเราอยู่ด้วยกันในทุกๆวัน เห็นกันและกันอยู่เสมอ พอมาถึงปัจจุบันที่จะต้องห่างกันเพราะภาระหน้าที่การงาน อนาคตของเค้า เราเองก็เข้าใจดีค่ะ มีบ้างช่วงแรกๆที่ทำใจไม่ได้ที่จะต้องอยู่ไกลจากเค้า แต่เราก็ต้องยอมรับมันให้ได้อะค่ะ อดทน มับ้างที่เหงา แต่เราก็พยายามอดทนและบอกตัวเองอยู่เสมอว่า เค้าห่างนากเราเพราะเรื่องอนาคตนะ เค้าไปทำงาน
ระยะเวลาผ่านไปได้สักพัก งานเค้าก็คงจะเยอะขึ้น เราทั้งคู่คุยกันน้อยลง ไม่ได้มีการทักแชททักไลน์ ตื่นแล้วนะ ไปทำงานแล้วนะเหมือนเมื่อก่อนเลยค่ะ หรือช่วงระหว่างวัน สตกสักตัวก็ไม่มีเลย บางทีบางครั้งเราก็น้อยใจค่ะ ทำไมเขาไม่ทักมาน้าวันนี้ หรือไม่ตอบข้อความของเราเลยทั้งวัน มีแอบร้องไห้อยู่บ่อยๆค่ะ แต่เราพยายามจะจัดการกับอารมณ์ของเราให้ได้ค่ะ เราไม่อยากดูงี่เง่าในสายตาเค้า แต่ถ้าหลังจากเลิกงาน เค้ากลับบ้าน ทำธุระส่วนตัวเสร็จเค้าก็จะโทรหาเราทุกวันค่ะ ดึกๆบ้าง หัวค่ำบ้าง แล้วแต่ว่าวันไหนเค้าว่างไม่ว่าง ไม่ได้หวาน ไม่ได้หวือหวาอะไร คบกันมาได้ปีกว่าแล้วค่ะ
บางทีเราเคยเอาเรื่องที่เราน้อยใจไปบอกเค้านะคะ เราพูดดีๆแบบไม่ใช้อารมณ์เลยค่ะ มีเหตุผล เราบอกว่าเรื่องนี้เรารู้สึกน้อยใจอยู่นิดหน่อย เค้าก็จะดูอารมณ์เสียอยู่หน่อยๆใส่เรา เค้าบอกว่าไม่อยากทะเลาะกับเรา ทำงานมาเหนื่อยแล้ว เราก็ต้องเงียบแล้วฟังเค้าค่ะ เรากลัวเรื่องมันจะยิ่งใหญ่มากกว่านี้ เลยยอมเป็นคนที่หยุดเอง เค้าเป็นคนดีคนนึงเลยค่ะ ดูแลเราดีมาก เราอยู่กับเค้ารู้สึกเหมือนอยู่บ้าน อบอุ่นและปลอดภัย เค้ามีข้อดีเยอะกว่าข้อเสียค่ะ ไม่เคยมีเรื่องผญ.เลย ที่เป็นแบบนี้อาจจะเพราะเค้าเครียดกับงานใช่มั้ยคะ
ที่นี่เลยที่เราอยากจะถาม คู่รักที่ต่างวัย ไปกันยังไงให้รอดค่ะ เราไม่อยากให้เค้าเหนื่อยเพิ่มเพราะเรื่องของเราค่ะ เราไม่อยากงี่เง่าใส่เค้า เราอยากจะพยายามเข้าใจเค้ามากๆโดยที่เราไมืฝืนตัวเอง ไม่มานั่งน้อยใจคนเดียว อยากเป็นพื้นที่สบายใจให้กับเค้าค่ะ
ความรักแบบผู้ใหญ่เค้าทำยังไงกันเหรอคะ รับมือกับความคิดถึงยังไง ยอมรับเลยค่ะว่าช่วงนี้ซึมๆ อีกประมาณปีกว่าเราถึงจะเรียนจบค่ะ ทุกวันนี้เราพยายามตั้งใจเรียนมากๆเลยค่ะ ถ้าจบแล้วยังคบกันอยู่เราตั้งใจจะไปหางานทำแถวที่บ้านเค้าจะได้อยู่ใกล้ๆกัน
ปล.ไม่ได้มีปัญหาในเรื่องมือที่3เค้ามาเกี่ยวแน่นอนค่ะ
คู่รักต่างวัยที่อยู่ไกลกัน คบกันไปยังไงให้รอด
ก่อนอื่นเลยที่เราตัดสินใจมาระบายที่นี่ เพราะเราไม่รู้จะคุยหรือปรึกษากับใครดี เราอยากได้คำแนะนำจากคนที่มีประสบการณ์ในเรื่องนี้โดยตรง
เรากับแฟนอายุห่างกัน 3 ปีค่ะ เค้าพึ่งเรียนจบเมื่อปีที่แล้ว ตอนนี้กำลังเริ่มต้นทำธุรกิจเป็นของตัวเองที่บ้านของเค้า ใช่ค่ะ...เราทั้งคู่ตอนนี้อยู่ไกลกัน เราอยู่กทม.ส่วนเค้าก็กลับไปที่จังหวัดบ้านเกิดของเค้า เมื่อก่อนสมัยเรียนเราทั้งคู่อยู่ด้วยกันทุกวันเลยค่ะ ตัวติดกัน ไปไหนไปกัน จากเดิมแฟนเป็นคนติดเรามากเหมือนกันค่ะ ไม่ติดเพื่อน ด้วยความที่เมื่อก่อนเราอยู่ด้วยกันในทุกๆวัน เห็นกันและกันอยู่เสมอ พอมาถึงปัจจุบันที่จะต้องห่างกันเพราะภาระหน้าที่การงาน อนาคตของเค้า เราเองก็เข้าใจดีค่ะ มีบ้างช่วงแรกๆที่ทำใจไม่ได้ที่จะต้องอยู่ไกลจากเค้า แต่เราก็ต้องยอมรับมันให้ได้อะค่ะ อดทน มับ้างที่เหงา แต่เราก็พยายามอดทนและบอกตัวเองอยู่เสมอว่า เค้าห่างนากเราเพราะเรื่องอนาคตนะ เค้าไปทำงาน
ระยะเวลาผ่านไปได้สักพัก งานเค้าก็คงจะเยอะขึ้น เราทั้งคู่คุยกันน้อยลง ไม่ได้มีการทักแชททักไลน์ ตื่นแล้วนะ ไปทำงานแล้วนะเหมือนเมื่อก่อนเลยค่ะ หรือช่วงระหว่างวัน สตกสักตัวก็ไม่มีเลย บางทีบางครั้งเราก็น้อยใจค่ะ ทำไมเขาไม่ทักมาน้าวันนี้ หรือไม่ตอบข้อความของเราเลยทั้งวัน มีแอบร้องไห้อยู่บ่อยๆค่ะ แต่เราพยายามจะจัดการกับอารมณ์ของเราให้ได้ค่ะ เราไม่อยากดูงี่เง่าในสายตาเค้า แต่ถ้าหลังจากเลิกงาน เค้ากลับบ้าน ทำธุระส่วนตัวเสร็จเค้าก็จะโทรหาเราทุกวันค่ะ ดึกๆบ้าง หัวค่ำบ้าง แล้วแต่ว่าวันไหนเค้าว่างไม่ว่าง ไม่ได้หวาน ไม่ได้หวือหวาอะไร คบกันมาได้ปีกว่าแล้วค่ะ
บางทีเราเคยเอาเรื่องที่เราน้อยใจไปบอกเค้านะคะ เราพูดดีๆแบบไม่ใช้อารมณ์เลยค่ะ มีเหตุผล เราบอกว่าเรื่องนี้เรารู้สึกน้อยใจอยู่นิดหน่อย เค้าก็จะดูอารมณ์เสียอยู่หน่อยๆใส่เรา เค้าบอกว่าไม่อยากทะเลาะกับเรา ทำงานมาเหนื่อยแล้ว เราก็ต้องเงียบแล้วฟังเค้าค่ะ เรากลัวเรื่องมันจะยิ่งใหญ่มากกว่านี้ เลยยอมเป็นคนที่หยุดเอง เค้าเป็นคนดีคนนึงเลยค่ะ ดูแลเราดีมาก เราอยู่กับเค้ารู้สึกเหมือนอยู่บ้าน อบอุ่นและปลอดภัย เค้ามีข้อดีเยอะกว่าข้อเสียค่ะ ไม่เคยมีเรื่องผญ.เลย ที่เป็นแบบนี้อาจจะเพราะเค้าเครียดกับงานใช่มั้ยคะ
ที่นี่เลยที่เราอยากจะถาม คู่รักที่ต่างวัย ไปกันยังไงให้รอดค่ะ เราไม่อยากให้เค้าเหนื่อยเพิ่มเพราะเรื่องของเราค่ะ เราไม่อยากงี่เง่าใส่เค้า เราอยากจะพยายามเข้าใจเค้ามากๆโดยที่เราไมืฝืนตัวเอง ไม่มานั่งน้อยใจคนเดียว อยากเป็นพื้นที่สบายใจให้กับเค้าค่ะ
ความรักแบบผู้ใหญ่เค้าทำยังไงกันเหรอคะ รับมือกับความคิดถึงยังไง ยอมรับเลยค่ะว่าช่วงนี้ซึมๆ อีกประมาณปีกว่าเราถึงจะเรียนจบค่ะ ทุกวันนี้เราพยายามตั้งใจเรียนมากๆเลยค่ะ ถ้าจบแล้วยังคบกันอยู่เราตั้งใจจะไปหางานทำแถวที่บ้านเค้าจะได้อยู่ใกล้ๆกัน
ปล.ไม่ได้มีปัญหาในเรื่องมือที่3เค้ามาเกี่ยวแน่นอนค่ะ