ผมเลือกแบบนี้ดีแล้วใช่ไหมครับ

เริ่มเรื่องจากแฟนเก่าครับ เราคบกันมาทั้งหมด8ปีแต่มีเหตุผลที่เราต้องเลิกกัน ตอนแรกที่เราคบเขามันก็โอเครเรานั่งคุยกันว่าถ้าทำอะไรที่ไม่ชอบขอให้บอกกันดีๆจะได้ปรับปรุงตัวเอง เขาก็โอเครเพื่อหลีกเลี่ยงการทะเลาะกันเพราะแฟนเก่าผมเป็นคนแรงครับ แรงในที่นี้คือเรื่องคำพูด การวางตัวต่างๆ เราทั้งคู่ก็คบกันมาถึงปีที่8 เป็นปีที่เราทั้งคู่ไปกันไม่รอด ฝ่ายที่บอกเลิกคือผมครับ ผมบอกเขาตรงๆเลยว่าผมอยู่แบบนี้ไม่ไหว ผมไม่มีความสุขเลย เพราะว่าที่ผมเลิกมันมีหลายอย่างที่ไปไม่รอด ผมเองข้อเสียผมคือเป็นคนที่ช้า ถึง ช้ามาก เวลาผมทำอะไรช้าเขาก็จะบ่นๆ ตอนตอนหลังๆมา เขาบ่นทุกวันจากบ่นกลายเป็นด่าเวลาเขาด่าจุกมากครับ ขึ้น กู สาระพัดโยงมาด่า ด่าจนผมของขึ้นบ้างว่าแค่นี้ต้องด่าขนาดนี้เลยหลอ ปกติผมเป็นคนใจเย็นมากๆ ผมจะอธิบายทุกอย่างให้เขาฟังแต่...เขาฟังที่ไหน บ่นๆด่าๆทุกเรื่องย่างเรื่องไม่เป็นเรื่อง ผมทำงานมาเหนื่อยๆขอนั่งพักทท.สักชม.เก็บของไปคุยกับเพื่อนไป ก็บ่นว่าชักช้าลีลาเสร็จงานทำใมไม่รีบกลับ หิวข้าวแล้ว คือทั้งวันส่วนมากเขาจะนอนตื่นเที่ยงๆ ตื่นก็นอนเล่น และรอผม ผมเลยถามเขาว่ารอในที่นี่คือรอผมกลับ ผมก็เอิ่ม ทำใมไม่ทำอะไรรอละงานบ้านหรืออะไรไม่ทำ รอผมกลับถึงทำ ถ้าผมไม่อยู่คือไม่ทำอะไรเลยพอผมกลับจากงานสุดท้ายผมก็ทำงานบ้านเอง พากินข้าว ค่าใช้จ่ายทั้งหมดของผมเลย เขาไม่ได้มีรายรับเพราะเรียน ฐานะทางบ้านก็แค่พอมีกิน คือทุกๆอย่างต้องมีผม ค่าเทอมบางครั้งผมก็ออกให้ บางทีครอบครัวเขาเดือดร้อนผมช่วยตลอด คือผมทำดีกับเขาทุกอย่างจากใจผู้ชายคนหนึ่งที่ทำได้ ยกเว้นเรื่องช้านะครับ หลังๆมาเขาไม่เอาอะไรสักอย่างไม่สนใจเรียนไม่หาเงินเพิ่ม วันๆเอาแต่นั่งจิกกัดผม บางทีผมเลิกงานฝนตกต้องขี่มอไซต์กลับเขาบอกต้องกลับเลยผมก็แบบเอาวะระหว่างขี่มอไซต์กลับห้ามวางโทรศัพท์นะ จะได้รู้ว่าขี่มอไซต์กลับ ผมแบบอึ้งไม่เป็นห่วงกันบ้างหลอ แค่จะให้กลับๆ และเวลาไปไหนต้องไปด้วยคลอด ผมไม่สารถออกไปสังสรรค์กับเพื่อนได้เลยแม้แต่ครั้งเดียวถ้าเธอไม่ไป ต้องอยู่กับเธอทำให้เธอแฮปปี้ จนผมเองคิดว่าสิ่งที่ทำเรามีความสุขหลอแบบนี้ จนถึงวันแตกหัก เรื่องเหมือนเดิมผมกลับมาเขาก็บ่น ผมบอกพอ เหนื่อยมากแล้ววันนี้ เหนื่อยแค่กาย ผมไม่อยากเหนื่อยใจ แต่ตามนั้นละครับด่าผมเลยผมบอกช่วงอาทิตย์นี้งานเยอะมากต้องกลับช้าหน่อย สรุปทะเลาะกันแฟนเก่าผมจะโทษทุกอย่างด่าหมดงานยิ้มเยอะ..อะไรนักหนา เอ้าด่างานเว้ย ฝนยิ้มยิ้มมาตกตอนกลับบ้านทำใม ไอฝน... จนผมยอมเธอ ความรุ้สึกคือท้อมาก น้ำตาไหล สงสารตัวเอง ทำใมต้องมาเจอแบบนี้ ผมเลยบอกว่าน้ำตานี้ครั้งสุดท้ายที่ผมจะเสียให้ ผมเก็บทุกอย่างที่ผมรู้สึกว่ามันไม่โอเครแล้ว ผมอธิบายทุกอย่างจนเธอเงียบและฟังและบอกขอโทษ แต่...นี่คือครั้งที่เท่าไรไม่รู้ ที่เป็นแบบนี้ แต่...ครั้งนี้ผมเอาจริงปัญหาชีวิตของผมแค่จะขอคำปรึกษาจากเขาหรือระบายผมยังโดนบ่นนะครับท่านผู้ชม และบวกกับที่เธอเคยหลุดปากว่ากูไม่รักหลอก..กูแค่ไม่อยากเริ่มใหม่ นั้นละครับผมสรุปให้เธอหมดว่าผมขอเลิกนะ แต่เธอตื้ิอๆ ขู่จะหนีออกบ้าน จะคิดสั้น และนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เธอพูด ครั้งนี้ผมเลยไม่สนใจ จนพ่อ แม่เธอมา ผมเลยบอก ว่าจะเลิกผมขอโทษพ่อ แม่เขา ที่จะทิ้งเธอไปผมบอกตรงว่าผมเหนื่อย ท้อ ไม่มีความสุข แต่พ่อแม่เขาบอกว่าลูกเขาก็เป็นงี้ เอ้าลูกคุณไม่ผิดอะไรเลย และผมก็ยืนยันว่า  เลิกครับ สุดท้าย...ผมโดนพ่อ แม่เขาด่าครับ โดนสาปแช่งต่างๆนาๆทั้งจากเธอ และพ่อ แม่เธอ ผมนี่ตัวชาหัวนี่มึนไปหมด จนเคลียของทั้งหมดผมบอกหนี้สินที่ครอบครัวเธอยืมของอะไรต่างๆพระที่ผมสะสม ผมยกให้ ผมออกมาแต่ตัว ออกมานั่งมอไซต์ตัวเองขี่ไปไม่มีจุดหมายขี่ไปน้ำตาไหลผมคิดว่าทำใมผมทำดีกับครอบครัวเธอและตัวเธอขนาดนี้ที่ผู้ชายคนนี้ทำให้ กลับกลายเป็นโดนด่า โดนสาปแช่งบอกทำลูกกูเสียใจ เลว ไอชั่ว แช่งยันลูก ยันครอบครัวผม และเวลาก็ผ่านมาหลังจากเลิกกันสักพักเธอขอคืนดี ผมบอกไม่แต่เธออ้างสารพัดจะทำตัวดี สุดท้ายเธอลำบากครับไม่มีเงินใช้ แต่อ้างนู้นนี่ ผมเลยเออโอนไปจบ แต่หลังจากนั้นผมก็เจอคนใหม่ผมว่าเธอโอเครมากมันแบบเห้ยเธอทำให้ผมมีความสุขมากโดยที่ผมไม่ต้องขออะไรเลย เธอดูแลดีทุกอย่างจนผมเปิดตัวเธอ ปรากฎว่า แฟนเก่าและครอบครัวเธอ ตามมาด่าอีกแล้วครับ คือเลิกกันไปแล้ว ผมเจอคนใหม่ ผมผิดหลอผมเข้าใจว่าระยะเวลาที่เลิกมันสั้น เลิกได้มา4-5เดือนครับ เธอบอกผมว่าผมติดห... พ่อแม่เธอโกรธมากเสียใจกับลูกสาวตัวเองที่เห็นลูกตัวเองเสียใจ ส่งข้อความอะไรต่างๆมาด่า มาแช่ง จนผมสุดทนบล็อคๆทุกอย่างๆ ไม่วายส่งทางช่องทางอื่นมาด่า ตอนนี้ผมควรทำยังไงดีครับ ควรเงียบๆ หรือยังไง ผมกลัวอนาคตเธอจะมาวุ่นวายอะไรอีก   นี่เป็นโพสต์แรกครับผิดถูกยังขอโทษในที่นี้ด้วย ขอบคุณที่ให้ผมระบายมันออกมาครับ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่