ชีวิตในวัยเด็กถึงปัจจุบันเป็นไงกันบ้าง?

EP.1 ย้อนกลับไปเมื่อ 20 กว่าปีที่เเล้ว ครอบครัวของผมอาศัยอยู่ในห้องเช่าเล็กๆ นอนเรียงกัน 4 คน พ่อ เเม่ พี่ชาย เเละผม ครอบครัวผมขายอาหารอีสาน ในตอนเช้าก็จะไปตลาดเพื่อซื้อของมาทำขาย ในขณะที่เพื่อนวัยเดียวกันได้วิ่งเล่นอย่างสนุกสนาน ส่วนผมกับพี่ชายนั้นต้องช่วยเเม่เตรียมของเพื่อที่จะนำไปขาย หน้าที่ของผมก็จะช่วยเล็กๆ น้อยๆ ส่วนใหญ่พี่ชายจะเป็นคนช่วยแม่ซะมากกว่า เมื่อถึงเวลาก็จะช่วยกันเข็นรถเข็นไปตั้งร้านเเถวริมคลอง ตกเย็นเราสองคนพี่น้องก็จะไปวิ่งเล่นกับคนระเเวกนั้น ซึ่งในบรรดาเด็กๆ ทั้งหมดจะเป็นวัยเดียวกับพี่ชายผมหมดเลย ผมจะเป็นน้องเล็กสุด ผมกับพี่ชายอายุห่างกัน 5 ปี กิจกรรมของเด็กผู้ชายในตอนนั้นก็มีไม่กี่อย่างหรอกครับ เตะฟุตบอล ดีดลูกเเก้ว เล่นไพ่ยูกิ ส่วนใหญ่จะเตะฟุตบอลซะมากกว่า ด้วยความที่เป็นน้องเล็กสุด มักจะโดนเตะอัดเพราะหลบไม่ทันจนบางครั้งเดินร้องไห้กลับไปฟ้องเเม่ก็มี พอตกค่ำเราสองคนพี่สองนั่งล้างจานพร้อมกับร้องเพลงที่ไม่เคยจบสักเพลงเเล้วมักจะเถียงกันว่าเพลงนี้ร้องเเบบนั้น เพลวนั้นร้องเเบบนี้ บางวันเล่นสาดน้ำใส่กันจนทะเลาะกันก็มี เเต่สุดท้ายเมื่อล้างจานเสร็จก็จะเดินจูงมือกันไปกินบะหมี่เจ้าประจำ พอกินเสร็จก็จะเดินกลับมาที่ร้านพร้อมหนังตาที่หย่อนพร้อมนอน พ่อจะเก็บร้านเที่ยงคืนเป็นเวลาปกติ เเต่ด้วยความเป็นเด็กของผมไม่ยอมที่จะเข้าบ้านไปนอนก่อน พ่อก็จะปูนผ้าให้นอนใต้ต้นไม้ใกล้ๆ รถเข็น เเละแม่ก็จะคอยปัดยุงให้ พอถึงเที่ยงคืนพอก็จะปลุกให้ผมตื่นเข้าบ้าน เป็นช่วงเวลาที่ง่วงสุดๆ เเละที่มีความสุขสุดๆ เพราะได้นั่งบนรถเข็นจนถึงบ้าน...