คือเรารู้สึกกลัวมาตั้งเเต่เด็กเเล้ว จำได้ว่าเคยโดนเเม่บังคับให้ถ่ายรูปกับพญานาคตรงบันไดคนเดียว ซึ่งนั่นก็คือครั้งเเรก เเต่เรากลัวมากกก เเล้วไม่ยอมไปถ่าย เเม่ก็บังคับอยู่นั่น เราเลยต้องจำใจถ่าย เเต่อยู่ห่างนะ ไม่มองไม่ยิ้มเลย จนเเม่บอกให้เข้าไปใกล้ๆเราก็ไม่เข้าไป ตอนนั้นในใจคือกลัวมาก อึดอัด รู้สึกเหมือนถูกมองถูกจ้อง พอถ่ายเสร็จเราก็รีบวิ่งออกจากตรงนั้นเลย จากนั้นเราก็กลัว เเต่ส่วนตัวเป็นคนชอบเรื่องพญานาคนะชอบฟัง เเต่เห็นภาพก็ไม่ไหวเเล้วอะ มีครั้งนึงตอนม.ต้นรร.พาไปเมืองโบราณ เราก็ขี่จักรยานกับเพื่อน พอมันเป็นรูปปั้นพญานาค เเต่อันนี้เล็กหน่อยนะ ถ้าไม่มองคือไม่เห็น เป็นเหมือนอยู่บนขอนไม้ เเต่เราดันหันไปเห็นพอดี เลยรีบหลับตาละปั่นออกจากตรงนั้น เเล้วก็มีตอนนึงที่ต้องเข้าไปดูตามจุดต่างๆ พอเราออกมา มันก็จะโล่งๆ ระหว่างเดินไปที่รถที่เขาให้ขึ้น เพื่อนเราก็เหมือนเเกล้งบอกว่าพญานาค เเล้วสิ่งที่เราหันไปเห็นคือมันอยู่ไกลมากนะ เเต่เป็นรูปปั้นใหญ่มากๆ มีหลายเศียร องค์สีดำ ชูขึ้นสูงมาก ตอนนั้นเรากลัวมากๆๆๆ รีบหลับตาวิ่งไปข้างหน้าคือเราร้องไห้เลย ตอนนั้นเรากลัวมากจริงๆ เลยเลยวิ่งไปกอดเเขนเพื่อนคนนึงเเล้วร้องไห้ เเต่พอเรากลับมาที่นี่ตอนม.ปลาย มากับรร.เหมือนเดิม เรากลับหาพญานาคอันนั้นไม่เจอเเล้ว ไม่รู้เขาเอาออกเเล้วทำใหม่หรือย้ายหรือเปล่า คือเราอยากรู้สาเหตุมานานๆๆมากๆเเล้วค่ะ ไม่ทราบว่ามีใครพอจะบอกได้มั้ย เเล้วเวลาที่เร่เห็นเเม่น้ำ หรือบึงเราก็จะกลัวอึดอัด ไม่อยากอยู่ตรงนั้น ยิ่งบึงกว้าง หรือน้ำนิ่งยิ่งเเล้วใหญ่
ปล.เคยเรียนว่ายน้ำตั้งเเต่เด็ก เเต่ก็กลัวเเม้กระทั่งสระว่ายน้ำจนถึงตอนนี้เลยค่ะ ตอนเด็กๆชอบคิดว่าลายเเถบยาวๆใต้น้ำเหมือนพญานาค ช่วยคอมเมนต์กันด้วยนะคะ😭 เราอยากรู้จริงๆค่ะ
ทำไมถึงกลัวพญานาค?
ปล.เคยเรียนว่ายน้ำตั้งเเต่เด็ก เเต่ก็กลัวเเม้กระทั่งสระว่ายน้ำจนถึงตอนนี้เลยค่ะ ตอนเด็กๆชอบคิดว่าลายเเถบยาวๆใต้น้ำเหมือนพญานาค ช่วยคอมเมนต์กันด้วยนะคะ😭 เราอยากรู้จริงๆค่ะ