เราบอกก่อนนะคะ เราอายุ22 แฟน21 เราไม่รู้ว่าอายุเท่านี้ยังเด็กอยู่มั้ย แต่เราคิดว่ามันก็โตพอที่จะทำอะไรตามใจเราได้บ้างแล้ง คือเมื่อก่อนเรามีปัญหากับแฟนเรื่องที่บ้านเขาหวงอยู่บ่อยๆ ที่บ้านเขาหวงเขามันโดยเฉพาะพี่สาว พี่หวงเค้าเป็นพิเศษ น่าจะเพราะเขาเป็นผู้ชายคนเดียวด้วย ช่วงนั้นเราก็ทะเลาะกันเกือบทุกวันเลยค่ะ ที่บ้านเค้าไม่ค่อยปล่อยให้กลับดึก ไม่ให้ค้างที่อื่น คือเรื่องมันเริ่มที่ บางวันเค้าก็บอกที่บ้านว่าทำงานที่ห้องเพื่อน แต่เขามาหานอนห้องเรา เราอะไม่ชอบที่เขาไม่บอกที่บ้าน เราอยากให้ที่บ้านเขารู้เราไม่อยากให้เขาโกหกที่บ้าน เราทะเลาะกันบ่อยมาก เพราะเค้าไม่ค่อยมีเวลาบวกกับต้องไปหาหลานที่บ้านพี่ เราลืมบอกไปว่าเราค่อนข้างเข้ากับผู้ใหญ่ง่าย แต่เรารู้สึกว่าผู้ใหญ่บ้านเขาเข้าถึงยากมาก คือมีช่วงนึงที่เขาต้องไปอยู่บ้านพี่เขา เราก็ไปหาเพราะใกล้กับที่เราอยู่ใกล้มอเราด้วย เรียนเสร็จเราก็ไปบ้านพี่เขา เอาขนมไปฝากบ้าง (ปกติเราไปไหนมาไหนชอบเอาของฝากติดไม้ติดมือไปด้วย) ไปเล่นกับหลานเขาบ้าง ช่วงนั้นเรากลับดึกทุกวันเพราะถ้าเรากลับช่วงสามทุ่มเราต้องนั่งtaxiกลับคนเดียว ซึ่งที่บ้านเค้าก็ไม่อยากให้เรากลับคนเดียว แต่ถ้ากลับก่อนแฟนเราก็ต้องรีบกลับมาบ้านเหมือนกัน เพราะสามทุ่มเขาต้องพาหลานเขาเข้านอน อันนี้หนึ่งเรื่องที่เราอยากรู้ว่าเด็ก10ขวบยังต้องพาเข้านอนอยู่หรอคะ เพราะเราไม่เคยเลี้ยงเด็กมาก่อน เราเลยคิดว่า10ขวบน่าจะโตพอที่จะเข้านอนเองได้แล้ว ใช่ค่ะ ไม่พ้นที่เราจะทะเลาะกันเรื่องแฟนต้องเอาหลานนอนเพราะเราต้องรอเค้าตลอด ไม่ว่าจะง่วงหรือยังไงก็ตาม เรารู้สึกว่าช่วงนี้เราคิดอยากเลิกกับเขาบ่อย แต่เรารู้เราทำไม่ได้เราเลยไม่กล้าที่จะพูดค่ะ เราไม่อยากพูดถ้ามันไม่จำเป็น เรื่องเริ่มที่ปีใหม่ที่ผ่านมา ช่วงกลางๆธันวา เราคุยกันว่าคริสต์มาสกับปีใหม่เราจะอยู่บ้านเขา (คือเอาจริงๆเรายังไม่แน่ใจด้วยว่าจะได้มั้ย เพราะพ่อเราหวงมากกกก ก ไก่ล้านตัว แต่หลังๆนี้ยังดีค่ะ เขาฟังเหตุเรามากขึ้น) เราโทรคุยกับแม่ทุกวัน ว่าพ่อจะให้มั้ย แม่บอกว่าพอจะให้ เราเลยขอแฟนว่า วันที่26-29ไปบ้านเรากับเราได้มั้ย(บ้านเราอยู่ต่างจังหวัดค่ะ)เค้าก็ไปขอพี่กับแม่เขา แต่พี่เขาบอกให้เราต้องเข้าใจบ้านเขาว่าบ้านเขาหวง ถ้าพ่อแม่เราอยู่ที่นี่ก็ให้ไปกินข้าวได้ นั่นแหละค่ะจุดเริ่มต้น ความรู้สึกอึดอัดที่เรามีกับที่บ้านเขา เราแค่รู้สึกว่าปีใหม่เราอุส่าจะไม่กลับบ้านแต่เรากลับต้องมาเจอคำพูดแบบนี้หรอ เรามีคำถามในหัวว่า ทำไมอะ พ่อแม่เราต้องนั่งรถมาหลายชั่วโมงเพื่อมาเจอเขาหรอ ใช่ค่ะ หลังจากนั้นเราก็ไม่ไปบ้านเขาอีกเลย เรารู้สึกอึดอัด คือเราไม่พร้อมที่จะเจอ พูดได้เลยว่าเราอคติกับที่บ้านเค้ามากตอนนั้น เราเลยไม่ไปเจอเราไม่อยากแสดงว่าเราไม่คิดอะไรทั้งๆที่เราไม่ชอบไปแล้ว เราก็ทะเลาะเรื่องแบบนี้กันมาเรื่อยๆ จนวันนึงแฟนเราบอกพี่เขาว่ามานอนกับเราพี่เขาก็โอเค พอแฟนเรามานอน ตอนเช้าเราไปเรียน เราก็ไม่รู้เรื่องจน2-3วันหลังแฟนเรามาบอกเราว่า พี่เขาโทรมา แล้วแฟนเราหลับไม่ได้รับสาย พี่เขาเลยพิมพ์ข้อความมา ประมาณว่า ให้แฟนเราเก็บเสื้อผ้าย้ายมาอยู่กับเราเลย อะไรประมาณนี้ แล้วก็เรื่องเรียน พี่เขาบอกถ้าแฟนเราเรียนจบจะให้ผ่อนค่าเทอมคืนแม่ ที่บ้านเขาให้เงินยากค่ะ แต่เราก็ไม่ได้อะไรนะคะ เรื่องเงินอะ แต่เราไม่อยากให้เขาต้องมาลำบากเพราะเรา เราไม่อยากให้เค้าต้องมาเหนื่อย คิดมากเพราะเรื่องเราเพิ่มไปอีก คือคณะที่เขาเรียนงานเยอะ เรื่องที่บ้านเค้าก็มีเรื่องต้องคิด จากที่เราดูเราว่าตอนที่เรากับเขาคบกันแรกๆมันไม่มีปัญหาอะไรเพราะเราก็แค่คุยแชท วีดิโอคอลกัน แต่พอเราเริ่มได้เจอกัน เขาเริ่มมาหาเรา ไปนู่นไปนี่ นอนด้วยกัน ก็เริ่มมีปัญหา เราเลยอยากรู้ว่าถ้าเราออกมาชีวิตเขาจะกลับไปเหมือนเดิมมั้ยคะ เรารู้สึกเหมือนครอบครัวเขาเป็นแบบนี้ตั้งแต่เราสองคนได้ใกล้ชิดกันมากขึ้น เหมือนถ้าเราคบกันแบบคุยแชท คอลกัน นานๆเจอกันที เขาก็จะไม่ต้องคิดมากขนาดนี้ เราเลยคิดว่าเราควรออกมาดีมั้ย ถามว่าเราอยากออกมามั้ยเราก็ไม่อยากหรอกค่ะ แต่เราเหนื่อย เราไม่อยากทำให้เขาลำบากไปมากกว่านี้ ไม่อยากทำให้เขาเหนื่อย เราคิดว่า บางทีเราก็ต้องทำในสิ่งที่เราไม่อยากทำ เราคิดถูกมั้ยคะ ว่าเราควรออกมา😿
(ถ้าเราพิมพ์ผิดบ้าง พิมพ์วนไปวนมาบ้างต้องขออภัยด้วยนะคะ)
ปัญหาเรื่องแฟน ไม่รู้ต้องทำยังไง
(ถ้าเราพิมพ์ผิดบ้าง พิมพ์วนไปวนมาบ้างต้องขออภัยด้วยนะคะ)