ก่อนอื่นจะขอบอกก่อนว่าเราเคยไปหาจิตแพทย์ที่ศิริราช แพทย์วินิฉัยว่าเราเป็นไบโพลาร์ ไม่รู้ว่าเกี่ยวกับเรื่องโรคด้วยรึป่าว แต่ตอนนี้ไม่ได้พบแพทย์แล้ว
เรารู้สึกว่าเราเป็นคนที่ชอบคิดลบตลอดเลย ชอบอิจฉาชีวิตคนอื่น ชอบคิดว่าคนอื่นจะต้องนินทาเรา ต้องคิดไม่ดีกับเราแน่
รู้สึกเห็นชีวิตคนอื่นดีกว่าก็รู้สึกอิจฉา อยากให้คนมาสนใจ กลัวคนไม่รัก แต่ก็ไม่ชอบให้ใครมายุ่งเรื่องของเรา มันย้อนแย้งมาก
เช่นเราเป็นคนหวงของมาก แต่พอมีใครมาขอยืมเราก็ให้ แต่ก็กลับมาคิดว่าไม่น่าให้เลย ประมาณว่าไม่รู้ว่าเราแสร้งเป็นคนดีรึป่าว คือเราไม่รู้จะอธิบายยังไง
หรือเราจะเป็นโรคประสาท เป็นโรคจิตหรอ ความรู้สึกด้านดีและด้านร้ายในใจมันตีกันตลอด
แต่เรารู้ตัวตลอดนะ รู้ว่าตัวเองเป็นยังไง รู้ว่านิสัยไม่ดียังไง
แต่เราแก้ไม่ได้ เราเลยเลือกที่จะออกห่างจากผู้คนแทน ไม่คุยกับใครไม่คบใคร
เพราะตัวเองชอบคิดมากกับคำพูดคนอื่น แต่เวลาเจอเพื่อนนานๆครั้ง เราก็ทำตัวปกติร่าเริง แต่พอไม่ได้เจอเพื่อน ก็ไม่แชทหาไม่คุยจุกจิก
ถ้าจะบอกว่าในเมื่อเรารู้ว่านิสัยตัวเองเป็นยังไงก็แก้สิ เคยพยายามหลายครั้งแล้วแต่ก็ทำไม่ได้จริง
หรือใครเป็นแบบเดียวกันแล้วมีวิธีที่ดีขึ้นก็ช่วยบอกหน่อยนะคะ
เคยรู้สึกอิจฉาคนอื่นไหม?
เรารู้สึกว่าเราเป็นคนที่ชอบคิดลบตลอดเลย ชอบอิจฉาชีวิตคนอื่น ชอบคิดว่าคนอื่นจะต้องนินทาเรา ต้องคิดไม่ดีกับเราแน่
รู้สึกเห็นชีวิตคนอื่นดีกว่าก็รู้สึกอิจฉา อยากให้คนมาสนใจ กลัวคนไม่รัก แต่ก็ไม่ชอบให้ใครมายุ่งเรื่องของเรา มันย้อนแย้งมาก
เช่นเราเป็นคนหวงของมาก แต่พอมีใครมาขอยืมเราก็ให้ แต่ก็กลับมาคิดว่าไม่น่าให้เลย ประมาณว่าไม่รู้ว่าเราแสร้งเป็นคนดีรึป่าว คือเราไม่รู้จะอธิบายยังไง
หรือเราจะเป็นโรคประสาท เป็นโรคจิตหรอ ความรู้สึกด้านดีและด้านร้ายในใจมันตีกันตลอด
แต่เรารู้ตัวตลอดนะ รู้ว่าตัวเองเป็นยังไง รู้ว่านิสัยไม่ดียังไง
แต่เราแก้ไม่ได้ เราเลยเลือกที่จะออกห่างจากผู้คนแทน ไม่คุยกับใครไม่คบใคร
เพราะตัวเองชอบคิดมากกับคำพูดคนอื่น แต่เวลาเจอเพื่อนนานๆครั้ง เราก็ทำตัวปกติร่าเริง แต่พอไม่ได้เจอเพื่อน ก็ไม่แชทหาไม่คุยจุกจิก
ถ้าจะบอกว่าในเมื่อเรารู้ว่านิสัยตัวเองเป็นยังไงก็แก้สิ เคยพยายามหลายครั้งแล้วแต่ก็ทำไม่ได้จริง
หรือใครเป็นแบบเดียวกันแล้วมีวิธีที่ดีขึ้นก็ช่วยบอกหน่อยนะคะ