คือเรามีงานอดิเรกคือการแต่งคอมมิกใน webtoon ซึ่งเราทำงานอยู่หน้าคอม(อยู่ในห้องนอน) เเล้ว1ตอนใข้เวลามากกกกกก กว่าจะร่างภาพ ตัดเเต่ง ลงสี
ใส่ข้อความ บลาๆๆ เเล้วมีงานนอกเหนือจากนี้ก็วาดภาพ 3มิติ ภาพอาร์ตต่างๆ เเล้วมีงานส่งอาจารย์อีก มันทำให้เราท้อใจมาก เพราะ ตาก็ปวด หลังก็ปวด
บางทีเป็น ปจด. ก็ทรมานหนักกว่า ยังต้องมาเจอคำพูดจากเเม่ที่ชอบชวนทะเลาะกัน คือนางจะชอบพูดคำนี้ออกมาเเล้วมันทำให้เราโมโห คือ "วันๆเอาเเต่เล่นเกมละสิ เมื่อไหร่จะได้เกรด4อย่างอื่นบ้าง" พน่ะน๊ะะะ! โอ้ยจะบ้าตาย เเล้วคนที่นางเปรียบเทียบคือ ลูกหัวหน้างานเเล้วเป็นเพื่อนสนิทกันด้วย เเม่กับหัวหน้า เพราะลูกหัวหน้าเก่งมากๆเลยค่ะ ได้เกรด4ทุกวิชา ที่1ของชั้น ทั้งพี่ทั้งน้อง พี่ก็ขึ้นมหาลัยชั้นนำเรียนเเพทย์ เเต่เเม่ชอบเปรียบเทียบสิ่งที่มันไม่ใช่อ่ะ
เราเก่งด้านศิลป์ เราไม่ได้เก่งด้านวิชาการ เเละยังชอบไปโทษเรื่องเกมบ้าง ซีรี่ย์บ้าง ( เเต่ซีรี่ย์เราก็ดูจริงๆเเหละค่ะ เเต่มันก็คือการดูเพื่อผ่อนคล้าย )
ซึ่งเราเข้าใจอย่างนึงคือ เเม่ก็เป็นเด็กศิลป์มาก่อนค่ะ เเต่เเค่คนละเเบบกับเรา ซึ่งงานศิลป์ ในยุค90เเม่บอกไม่มีงานทำเลย เขาเลยไม่อยากให้เราเรียนด้านนี้
เเต่เราก็เถียงกับเขานะคะ เพราะ ปัจจุบันมันก็เปลี่ยนไปบ้างเเล้ว เเต่เขาก็ยังบังคับให้เรียนพิเศษหนักขึ้นเพื่อเเข่งกับคนอื่น เเล้วบอกอย่าเอาเเต่เล่นเกม
( ชั้นไม่ได้เล่นโอ้ยยยยย.!! ) เป็นทุกวันที่ออกมาจากห้องนอน ออกมาจากห้องเป็นอันต้องพูดว่า อย่าเล่นเเต่เกม ดูพี่น้อง2คนนั้นบ้าง ไม่ก็ เล่นเกมคือเเล้วละสิ , บางทีก็เคยคิดในหัวนะคะ ว่าทำไมพี่ชายคนโตไม่หัดด่าบ้าง ขนาดเรียนอยู่ยังเเอบเรียนเกม , อยู่มหาลัยก็เอาเเต่เที่ยว เเอบขอเงินเเม่เเล้วอ้างว่า
จ่ายค่าหอ สตอมากกกกก ซึ่งเเม่ก็ดี ชอบ พอเราบอกไปเเม่ก็ไม่เชื่อ ( ที่เรารู้คือเราเคยไปเยี่ยมนะคะ ไหนจะดูเฟสอีก ซึ่งเเน่นอนว่าพี่บล็อกเฟสเเม่ 5555 )
ปวดหัวเด้
แม่ชอบด่าว่า วันๆเอาเเต่เล่นเกม ทั้งที่ไม่เคยจะเล่น?
ใส่ข้อความ บลาๆๆ เเล้วมีงานนอกเหนือจากนี้ก็วาดภาพ 3มิติ ภาพอาร์ตต่างๆ เเล้วมีงานส่งอาจารย์อีก มันทำให้เราท้อใจมาก เพราะ ตาก็ปวด หลังก็ปวด
บางทีเป็น ปจด. ก็ทรมานหนักกว่า ยังต้องมาเจอคำพูดจากเเม่ที่ชอบชวนทะเลาะกัน คือนางจะชอบพูดคำนี้ออกมาเเล้วมันทำให้เราโมโห คือ "วันๆเอาเเต่เล่นเกมละสิ เมื่อไหร่จะได้เกรด4อย่างอื่นบ้าง" พน่ะน๊ะะะ! โอ้ยจะบ้าตาย เเล้วคนที่นางเปรียบเทียบคือ ลูกหัวหน้างานเเล้วเป็นเพื่อนสนิทกันด้วย เเม่กับหัวหน้า เพราะลูกหัวหน้าเก่งมากๆเลยค่ะ ได้เกรด4ทุกวิชา ที่1ของชั้น ทั้งพี่ทั้งน้อง พี่ก็ขึ้นมหาลัยชั้นนำเรียนเเพทย์ เเต่เเม่ชอบเปรียบเทียบสิ่งที่มันไม่ใช่อ่ะ
เราเก่งด้านศิลป์ เราไม่ได้เก่งด้านวิชาการ เเละยังชอบไปโทษเรื่องเกมบ้าง ซีรี่ย์บ้าง ( เเต่ซีรี่ย์เราก็ดูจริงๆเเหละค่ะ เเต่มันก็คือการดูเพื่อผ่อนคล้าย )
ซึ่งเราเข้าใจอย่างนึงคือ เเม่ก็เป็นเด็กศิลป์มาก่อนค่ะ เเต่เเค่คนละเเบบกับเรา ซึ่งงานศิลป์ ในยุค90เเม่บอกไม่มีงานทำเลย เขาเลยไม่อยากให้เราเรียนด้านนี้
เเต่เราก็เถียงกับเขานะคะ เพราะ ปัจจุบันมันก็เปลี่ยนไปบ้างเเล้ว เเต่เขาก็ยังบังคับให้เรียนพิเศษหนักขึ้นเพื่อเเข่งกับคนอื่น เเล้วบอกอย่าเอาเเต่เล่นเกม
( ชั้นไม่ได้เล่นโอ้ยยยยย.!! ) เป็นทุกวันที่ออกมาจากห้องนอน ออกมาจากห้องเป็นอันต้องพูดว่า อย่าเล่นเเต่เกม ดูพี่น้อง2คนนั้นบ้าง ไม่ก็ เล่นเกมคือเเล้วละสิ , บางทีก็เคยคิดในหัวนะคะ ว่าทำไมพี่ชายคนโตไม่หัดด่าบ้าง ขนาดเรียนอยู่ยังเเอบเรียนเกม , อยู่มหาลัยก็เอาเเต่เที่ยว เเอบขอเงินเเม่เเล้วอ้างว่า
จ่ายค่าหอ สตอมากกกกก ซึ่งเเม่ก็ดี ชอบ พอเราบอกไปเเม่ก็ไม่เชื่อ ( ที่เรารู้คือเราเคยไปเยี่ยมนะคะ ไหนจะดูเฟสอีก ซึ่งเเน่นอนว่าพี่บล็อกเฟสเเม่ 5555 )
ปวดหัวเด้