การไม่หวังผลตอบแทนไม่หวังสิ่งตอบแทน

“ความแตกต่าง ของคนหนุ่มกับคนแก่อยู่ที่คนหนุ่มนั้นไม่เคยแก่ แต่คนแก่นั้นเคยหนุ่มมาแล้ว” อาจารย์หม่อม ม.ร.ว. คึกฤทธิ์ ปราโมช เขียนหนังสือชื่อ “ชรากถา” เมื่อวัย 74 ปี กฏของการใช้ช

"... เรามาทำบุญทำกุศล เราว่าทาน.. อันนั้นได้บุญไหม ทานอันนี้ได้บุญไหม ถามใครเล่า ถามดวงใจเราซิ ถ้าเราทำลงไปแล้ว ดวงใจเรามีความ เยือกความเย็น ใจเรามีความสุข ใจเรามีความสบาย ก็ได้บุญตรงนั้นแหละ

ทุกคนที่เข้าหาย่อมต้องหวังพึ่งพาเราทั้งนั้น ทุกอย่างต้องต่างตอบแทนหมด ไม่เหมือนสมัยเรียนเพื่อนที่คบกันไม่ได้หวังอะไรจากเรามากมายขนาดนั้น คบกันโดยไม่หวังอะไร สบายใจดี ตอนนี้มีแต่คบแล้วหวังว่าจะต่างตอ

"ภิกษุทั้งหลาย... บุคคลบางคนในโลกนี้ ย่อมไปเพื่อฟังเสียงกลองบ้าง เสียงพิณบ้าง เสียงเพลงขับบ้าง หรือเสียงสูงๆ ต่ำๆ ย่อมไปเพื่อฟังธรรมของสมณะ หรือพราหมณ์ ผู้เห็นผิด ผู้ปฏิบัติผิด ภิกษุทั้งหลาย..

ธรรม ๘ อย่างเหล่านี้เป็นไปในส่วนข้างวิเศษ ฯ ธรรม ๘ อย่างที่แทงตลอดได้ยากเป็นไฉน ได้แก่กาลที่มิใช่ ขณะมิใช่สมัย เพื่ออยู่ประพฤติพรหมจรรย์ คือ ดูกรผู้มีอายุทั้งหลาย พระตถาคต อรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าเสด