เนื่องจากเราได้ออกจากงานในระบบบริษัทที่กรุงเทพฯ พอกลับมาอยู่บ้านก็เลยหางานทำ ไปได้งานที่เป็นระบบเถ้าแก่ ที่เราสรุปได้ว่าเขาไม่ได้ต้องการพัฒนาให้เทียบเท่ากับคนอื่น (ที่มีลักษณะกิจการที่เหมือนๆกัน)ไม่กระตือรือล้น ไม่อำนวยการเราให้สร้างวัฒนธรรมองค์กร เราแปลกใจมาก มาทำงานด้วยไฟอันลุกโชนและคาดหวังว่าจะได้เจอเจ้าของงานที่พร้อมจะตลุยไปข้างหน้าสร้างและโชว์ศักยภาพ แต่ทุกอย่างผิดคาดหมดเลย  ไม่มีการประชุมพนักงาน ไม่มีการจัดมาชี้แนะว่าต้องการให้กิจการไปในทิศทางใด คือมาเจอสภาพแบบต่างคนต่างทำ ต่างฝ่ายต่างทำงานของตนไป ไม่สนว่าโลกคู่แข่งไปยังงัย..คล้ายๆกับว่าทำไปวันๆ สำหรับเราคิดว่าประหลาดแท้ แต่ก็ทำได้ไม่มีปัญหาอะไร แต่มันรู้สึกแค่ไม่ได้ใช้คนเต็มความสามารถ สักวันก็คงขี้เกียจไปด้วยกัน ที่สำคัญไม่มีการขึ้นเงินเดือน ไม่มีโบนัส ไม่มีงานเลี้ยง ลางานหักเงิน ไม่มีพักร้อน และอื่นๆ  เกิดเป็นทำงานมาก็เพิ่งเคยเจอ ก็เลยเอามาเล่าสู่กันฟังว่า มันมีแบบนี้ในสังคมนี้จริงๆ..