เมื่อสองสามวันก่อน ผมตัดสินใจที่จะสารภาพรักกับเพื่อนชายของผมคนนึงที่สนิทกันมากๆ ที่ทำงานอยู่ที่เดียวกัน ซึ่งเขาก็ได้ตอบตกลงที่จะลองคบกัน แต่การตอบตกลงครั้งนั้น มันเป็นเพราะว่าเขาเป็นห่วงความรู้สึกผม
ตกเย็น เขาทักมาเพื่อที่จะคุยกัน ถึงเรื่องความไม่สบายใจของเขา เขาบอกว่า "เรากลับไปเป็นเพื่อนกันเถอะ เราว่ามันไม่ใช่ทางเราอ่ะ แต่ถึงยังไงเราก็เพื่อนกันตลอดนะ มีอะไรก็บอกได้" ตอนนั้นผมก็เสียใจจริงๆ แต่ผมก็เลือกที่จะไม่รั้งเข้าไว้ ก็ตอบตกลงว่าเราจะกลับไปเป็นเพื่อนกัน
แต่เช้าวันรุ่งขึ้น เรากลับมาเจอกัน แต่เขามีท่าทีที่แปลกไป เขาเหมือนจะพยายามเพิ่มระยะห่างจากผมมากขึ้น ผมรู้สึกไม่สบายใจ และด้วยความที่เป็นคนตรงๆ เลยตัดสินใจที่จะเข้าไปคุยให้รู้เรื่องว่ามันเกิดอะไรขึ้น
และเราก็คุยกันแบบจริงๆจังๆ และทำให้ผมรู้ว่าแท้จริงแล้วเขานั้นไม่ค่อยชอบเพศที่ 3 เท่าไหร่ และมีทัศนคติติดลบบ้าง แต่ทั้งนี้ก็ไม่เคยเหยียดหรือบูลลี่ใคร เพียงแต่ไม่ชอบเฉยๆ ซึ่งเขาก็พยายามที่จะกลับไปเป็นเหมือนเดิม แต่พอเจอกับตัวเอง เอาเข้าจริงแล้ว มันยากที่จะไม่รู้สึกอะไรเลยสำหรับเขา และมันทำให้เขามองผมเปลี่ยนไป และในท้ายที่สุดของการสนทนา พวกเราก็ตัดสินใจกันว่า จะห่างกันสักพัก เพื่อใช้เวลาในการปรับความรู้สึก แต่ยังใงก็ตาม เขาก็ไม่รับปากว่าจะกลับมาเหมือนเดิมได้ไหม
ตอนนี้ผมรู้สึกเศร้ามาก แต่ไม่ได้เศร้าเพราะผิดหวังในเรื่องความรักแต่อย่างใด แต่ผมเสียใจที่ต้องเสียเพื่อนไปคนนึง แบบที่ไม่รู้ว่าจะกลับมาคืนดีกันใหม มันทำให้สถานที่ทำงานของผมมันรู้สึกหมองๆ ทุกครั้งที่ไปเหยียบที่นั้น มันรู้สึกอึดอัดที่ไม่ได้คุยกันแบบปกติ ชวนกันออกไปเที่ยวแบบปกติ ทั้งหมดนี้ผมควรทำยังใงดีครับ การที่ผมออกห่างออกมาแล้วปล่อยให้เวลาเยียวยามันถูกต้องแล้วหรือเปล่า ผมจึงอยากขอความกรุณาด้วยคับ
ทั้งนี้ทั้งนั้นผมเองไม่ได้รู้สึกรักหรือชอบหรืออะไรที่เกินเพื่อนกับเพื่อนคนนั้นแล้ว เหลือไว้เพียงแต่ความเป็นเพื่อนที่ก่อนหน้านี้ได้รู้จักกัน
หมายเหตุ
ผมเป็นไบท์นะคับ และผมขอคำตอบที่
มากกว่าคำว่า ทำใจ นะคับ
กระทู้นี้ไม่ต้อนรับพวกเหยียดเพศนะคับขอบคุณคับ🙏🙏
อยากให้กลับมาเป็นเพื่อนกัน ทำใงดีคับ (ช.ช.)
ตกเย็น เขาทักมาเพื่อที่จะคุยกัน ถึงเรื่องความไม่สบายใจของเขา เขาบอกว่า "เรากลับไปเป็นเพื่อนกันเถอะ เราว่ามันไม่ใช่ทางเราอ่ะ แต่ถึงยังไงเราก็เพื่อนกันตลอดนะ มีอะไรก็บอกได้" ตอนนั้นผมก็เสียใจจริงๆ แต่ผมก็เลือกที่จะไม่รั้งเข้าไว้ ก็ตอบตกลงว่าเราจะกลับไปเป็นเพื่อนกัน
แต่เช้าวันรุ่งขึ้น เรากลับมาเจอกัน แต่เขามีท่าทีที่แปลกไป เขาเหมือนจะพยายามเพิ่มระยะห่างจากผมมากขึ้น ผมรู้สึกไม่สบายใจ และด้วยความที่เป็นคนตรงๆ เลยตัดสินใจที่จะเข้าไปคุยให้รู้เรื่องว่ามันเกิดอะไรขึ้น
และเราก็คุยกันแบบจริงๆจังๆ และทำให้ผมรู้ว่าแท้จริงแล้วเขานั้นไม่ค่อยชอบเพศที่ 3 เท่าไหร่ และมีทัศนคติติดลบบ้าง แต่ทั้งนี้ก็ไม่เคยเหยียดหรือบูลลี่ใคร เพียงแต่ไม่ชอบเฉยๆ ซึ่งเขาก็พยายามที่จะกลับไปเป็นเหมือนเดิม แต่พอเจอกับตัวเอง เอาเข้าจริงแล้ว มันยากที่จะไม่รู้สึกอะไรเลยสำหรับเขา และมันทำให้เขามองผมเปลี่ยนไป และในท้ายที่สุดของการสนทนา พวกเราก็ตัดสินใจกันว่า จะห่างกันสักพัก เพื่อใช้เวลาในการปรับความรู้สึก แต่ยังใงก็ตาม เขาก็ไม่รับปากว่าจะกลับมาเหมือนเดิมได้ไหม
ตอนนี้ผมรู้สึกเศร้ามาก แต่ไม่ได้เศร้าเพราะผิดหวังในเรื่องความรักแต่อย่างใด แต่ผมเสียใจที่ต้องเสียเพื่อนไปคนนึง แบบที่ไม่รู้ว่าจะกลับมาคืนดีกันใหม มันทำให้สถานที่ทำงานของผมมันรู้สึกหมองๆ ทุกครั้งที่ไปเหยียบที่นั้น มันรู้สึกอึดอัดที่ไม่ได้คุยกันแบบปกติ ชวนกันออกไปเที่ยวแบบปกติ ทั้งหมดนี้ผมควรทำยังใงดีครับ การที่ผมออกห่างออกมาแล้วปล่อยให้เวลาเยียวยามันถูกต้องแล้วหรือเปล่า ผมจึงอยากขอความกรุณาด้วยคับ
ทั้งนี้ทั้งนั้นผมเองไม่ได้รู้สึกรักหรือชอบหรืออะไรที่เกินเพื่อนกับเพื่อนคนนั้นแล้ว เหลือไว้เพียงแต่ความเป็นเพื่อนที่ก่อนหน้านี้ได้รู้จักกัน
หมายเหตุ
ผมเป็นไบท์นะคับ และผมขอคำตอบที่
มากกว่าคำว่า ทำใจ นะคับ
กระทู้นี้ไม่ต้อนรับพวกเหยียดเพศนะคับขอบคุณคับ🙏🙏