ประเด็นคือมีผู้ใหญ่ที่เรารักและเคารพมากๆ เรียกว่าเป็นคนสำคัญคนหนึ่งก็ได้ รู้จักกันมาประมาณ ไม่ต่ำกว่า 8 ปี
สมัยก่อนเราสนิทกันมากครับ คือเราเป็นนักศึกษาแล้วไปรู้จักกับเขา จนเราเรียนจบ ปวส. ไปเรียนมหาลัยต่อ ก็ยังกลับมาหาเขาบ่อยๆ จนหลังจากเราจบ ตรี ..เรามีโอกาสได้กลับมาเจอเขา จริงๆ เจอกันน้อยลงกว่าแต่ก่อน แต่รู้สึกความสัมพันธ์หรือความสนิทสนมมันหายไป จนไปเจอเขาในงานอื่นๆ ก็เริ่มสงสัยบางครั้งคือเขาทำเหมือนไม่เห็นเราเลย บางทีเราต้องเข้าไปทักสวัสดีก่อน ไปขอถ่ายรูปด้วยก่อน แต่เขาไม่ได้เข้าหาแบบแต่ก่อน ตอนที่สนิทกันเขาจะเป็นคนเข้ามาคุยกับเราตลอด ถ่ายรูปหรือเล่นกันเขาจะเข้ามาใกล้ชิดเราตลอด เรียกว่าเป็นกันเองมาก แต่พักหลังมันเปลี่ยนไป
เจอแบบนี้ในหลายๆ งานจนล่าสุดเจอแกที่งานหนึ่งในป้ายปี 63 ก็เข้าไปทักเขา กันหันมาคุยคำเดียว แล้วก็เดินไป ชวนมาถ่ายรูปเขาก็หันดหมือนจะเดินมาถ่ายด้วย แต่ก็หันเดินกลับไป ต้องให้อีกคนไปเรียกให้ คือเรากลัว เพราะไม่กล้าคุย แบบมันรู้สึกไม่เหมือนเมื่อก่อน ไม่รู้เขาเกลียดหรือโกรธอะไรเรา หรือเขินเลยไม่กล้าคุยกับเรา หลังจากจบงานเราก็เดินไปลากลับบ้าน
ก่อนวันสิ้นปี เรามีโอกาสไปเจอเขาอีก ไปกับเพื่อน รอบนี้เขาคุยนะ ไม่เหมือนครั้งก่อนๆที่เจอคือเงียบใส่ เราดีใจนะ ไม่ได้คุยกันมานาน แต่ก็รู้สึกเขาก็มีระยะห่าง คือยังไม่กล้าแตะเราหรือเวลาพูดกับเราก็มองผ่านไปอีกคน
หลังจากนั้นต้นปี 64 เราเลยพยายามคุยกับเขามากขึ้นคิดว่าเขาคงเปิดใจจากรอบที่แล้ว เขากลับมาคุยกับเราแล้ว คงมีโอกาสได้กลับมาสนิทกันอีก เราเลยโพสข้อความคุยกับเขาบ่อยๆ พูดดีๆกับเขา แต่กลับกลายเป็นว่าเขาโพส สเตตัสสาธารณะแบบสื่อว่า "ถ้าสนุก ก็ทำต่อไป" บางทีก็มีภาพหน้าบึ้งของเขา อันนี้เราไม่แน่ใจว่าไปทำให้เขารำคาญไหมหรือโกรธ เราเดินเกมรุกไวเกินไปไหม แต่จังหวะมันตรงกับที่เราโพสมาก เราไม่สบายใจ คิดว่าถ้าเขารำคาญหรือเกลียดเราไปอีก แทนที่จะได้กลับมาสนิทเขาจะเกลียดเรามากกว่าเดิม เราจึงตัดสินใจไปเจอเขา วันแรกที่ไปเจอ เขาไม่มา ไปรอวันที่ 2 เขาบอกไม่ว่างบ้างไปธุระ โอเคเราเข้าใจ พอไปวันที่ 3 เขาก็ไม่มาอีก อันนี้เราเริ่มคิดว่าเขาหลบหน้าเรา ก็เลยไปโพสถึงเขา แต่ก็ไปเหน็บเขาด้วย ออกแนวว่าทำไมไม่ออกมาคุย คืนวันนั้นเขามาไลท์โพสเรา แล้วอันไลท์ไป เราเห็นพอดีเลยแชทไปคุยกับเขาพร้อมนัดเจอในวันถัดไป เขาก็ไม่ตอบ แต่อ่านนะ
วันถัดไปวันที่ 4 เรามารอตามนัด เขาไม่มา รอได้ 40นาที เขาแชทมา บอกจะโทรคุย จากนั้นคุยกันเขาก็บอกเขาไม่ได้มีปัญหาอะไร เราเองที่มีปัญหา เขาก็บอกสถานการณ์ไม่ปกติ ยังเจอหน้าเราไม่ได้ อันนี้เราคาใจมาก สรุปเคลียร์เรื่องที่เราสงสัยเขาบอกไม่ได้โกรธเรา แต่ไม่ยอมมาเจอหน้า เขากลัวเราหรือว่าเขินเราหรอ เราไม่แน่ใจ แต่เราไม่สบายใจมาก
เราไม่ค่อยเข้าใจคนแก่หรือมีอายุว่าเขาคิดอะไรยังไง เราไปทำอะไรให้เขาไม่พอใจไหม เราพยายามพุดดีด้วย อยากรู้เราต้องทำยังไงต่อ คือ เขาเป็นคนที่สำคัญมากด้วย เพื่อนๆที่เคยเจอเคสผิดใจกับผู้ใหญ่ ข่วยชี้แนะเราด้วย เราไม่รู้จะเริ่มยังไง ตอนนี้คือแชทไปเขาอ่านแต่ไม่อบเราเลย
มีใครเคยมีปัญหากับผู้ใหญ่ไหมครับ แบบว่าสนิทกันแล้ววันหนึ่งมันเหมือนความสนิทลดลง พอเริ่มกลับมาคุยกัน เขาก็หลบหน้า
สมัยก่อนเราสนิทกันมากครับ คือเราเป็นนักศึกษาแล้วไปรู้จักกับเขา จนเราเรียนจบ ปวส. ไปเรียนมหาลัยต่อ ก็ยังกลับมาหาเขาบ่อยๆ จนหลังจากเราจบ ตรี ..เรามีโอกาสได้กลับมาเจอเขา จริงๆ เจอกันน้อยลงกว่าแต่ก่อน แต่รู้สึกความสัมพันธ์หรือความสนิทสนมมันหายไป จนไปเจอเขาในงานอื่นๆ ก็เริ่มสงสัยบางครั้งคือเขาทำเหมือนไม่เห็นเราเลย บางทีเราต้องเข้าไปทักสวัสดีก่อน ไปขอถ่ายรูปด้วยก่อน แต่เขาไม่ได้เข้าหาแบบแต่ก่อน ตอนที่สนิทกันเขาจะเป็นคนเข้ามาคุยกับเราตลอด ถ่ายรูปหรือเล่นกันเขาจะเข้ามาใกล้ชิดเราตลอด เรียกว่าเป็นกันเองมาก แต่พักหลังมันเปลี่ยนไป
เจอแบบนี้ในหลายๆ งานจนล่าสุดเจอแกที่งานหนึ่งในป้ายปี 63 ก็เข้าไปทักเขา กันหันมาคุยคำเดียว แล้วก็เดินไป ชวนมาถ่ายรูปเขาก็หันดหมือนจะเดินมาถ่ายด้วย แต่ก็หันเดินกลับไป ต้องให้อีกคนไปเรียกให้ คือเรากลัว เพราะไม่กล้าคุย แบบมันรู้สึกไม่เหมือนเมื่อก่อน ไม่รู้เขาเกลียดหรือโกรธอะไรเรา หรือเขินเลยไม่กล้าคุยกับเรา หลังจากจบงานเราก็เดินไปลากลับบ้าน
ก่อนวันสิ้นปี เรามีโอกาสไปเจอเขาอีก ไปกับเพื่อน รอบนี้เขาคุยนะ ไม่เหมือนครั้งก่อนๆที่เจอคือเงียบใส่ เราดีใจนะ ไม่ได้คุยกันมานาน แต่ก็รู้สึกเขาก็มีระยะห่าง คือยังไม่กล้าแตะเราหรือเวลาพูดกับเราก็มองผ่านไปอีกคน
หลังจากนั้นต้นปี 64 เราเลยพยายามคุยกับเขามากขึ้นคิดว่าเขาคงเปิดใจจากรอบที่แล้ว เขากลับมาคุยกับเราแล้ว คงมีโอกาสได้กลับมาสนิทกันอีก เราเลยโพสข้อความคุยกับเขาบ่อยๆ พูดดีๆกับเขา แต่กลับกลายเป็นว่าเขาโพส สเตตัสสาธารณะแบบสื่อว่า "ถ้าสนุก ก็ทำต่อไป" บางทีก็มีภาพหน้าบึ้งของเขา อันนี้เราไม่แน่ใจว่าไปทำให้เขารำคาญไหมหรือโกรธ เราเดินเกมรุกไวเกินไปไหม แต่จังหวะมันตรงกับที่เราโพสมาก เราไม่สบายใจ คิดว่าถ้าเขารำคาญหรือเกลียดเราไปอีก แทนที่จะได้กลับมาสนิทเขาจะเกลียดเรามากกว่าเดิม เราจึงตัดสินใจไปเจอเขา วันแรกที่ไปเจอ เขาไม่มา ไปรอวันที่ 2 เขาบอกไม่ว่างบ้างไปธุระ โอเคเราเข้าใจ พอไปวันที่ 3 เขาก็ไม่มาอีก อันนี้เราเริ่มคิดว่าเขาหลบหน้าเรา ก็เลยไปโพสถึงเขา แต่ก็ไปเหน็บเขาด้วย ออกแนวว่าทำไมไม่ออกมาคุย คืนวันนั้นเขามาไลท์โพสเรา แล้วอันไลท์ไป เราเห็นพอดีเลยแชทไปคุยกับเขาพร้อมนัดเจอในวันถัดไป เขาก็ไม่ตอบ แต่อ่านนะ
วันถัดไปวันที่ 4 เรามารอตามนัด เขาไม่มา รอได้ 40นาที เขาแชทมา บอกจะโทรคุย จากนั้นคุยกันเขาก็บอกเขาไม่ได้มีปัญหาอะไร เราเองที่มีปัญหา เขาก็บอกสถานการณ์ไม่ปกติ ยังเจอหน้าเราไม่ได้ อันนี้เราคาใจมาก สรุปเคลียร์เรื่องที่เราสงสัยเขาบอกไม่ได้โกรธเรา แต่ไม่ยอมมาเจอหน้า เขากลัวเราหรือว่าเขินเราหรอ เราไม่แน่ใจ แต่เราไม่สบายใจมาก
เราไม่ค่อยเข้าใจคนแก่หรือมีอายุว่าเขาคิดอะไรยังไง เราไปทำอะไรให้เขาไม่พอใจไหม เราพยายามพุดดีด้วย อยากรู้เราต้องทำยังไงต่อ คือ เขาเป็นคนที่สำคัญมากด้วย เพื่อนๆที่เคยเจอเคสผิดใจกับผู้ใหญ่ ข่วยชี้แนะเราด้วย เราไม่รู้จะเริ่มยังไง ตอนนี้คือแชทไปเขาอ่านแต่ไม่อบเราเลย