สวัสดีค่ะ วันเหงาๆแบบนี้มีอะไรมากระชุ่มกระชวยหัวใจก็ดีเหมือนกัน เราเจอผู้ชายคนหนึ่งที่ร้านกาแฟ เขาน่ารักดีค่ะ มันมีออร่าบางอย่างที่อธิบายไม่ได้ 5555 แม้แต่ตอนยกแก้วเอสเพรสโซก็น่าหลงใหลไปหมด ยิ่งจับหนังสือ Beloved ของ Morrison มาอ่านยิ่งน่ามองเราก็ยิ่งหลงเสน่ห์เขา ไอ้เราก็โรคจิตมองคนเขาอยู่อย่างนั้น ไม่เป็นอันทำงานเลยแต่ก็ทำจนเสร็จ ตอนออกจากร้านเหมือนอกหักเลยค่ะ จนในที่สุดซักพักใหญ่ก็เจอกันอีกทีที่ร้านชาบูหลังมอออออออออ โอ้โหโลกกลมขนาดนี้เลยหรอ คราวนี้ไม่ได้แอบจ้องนะคะ เวลาชั่วโมงครึ่งเรื่องกินมาก่อนค่ะ 5555 แล้วเมื่อวานเจอเขากินไส้กรอกแดงทอดที่สวนตอนไปวิ่งด้วย เอ๊ะ นี่มันอาหารสื่อรัก? พรหมลิขิต? เจอเขาตอนกินตลอดเลย จนบางทีก็สงสัยว่าในหนึ่งเดือนนี้ถ้าไม่มีโรคระบาด ไม่ใส่แมสแล้ว เราจะเจอเขาทุกวันไหมนะ เพลินจัง 5555
เจอคนเดิมบ่อยๆ พรหมลิขิตหรอ