อยากหายไปแบบไม่เจ็บปวด

เหนื่อยเหลือเกิน.... อยากหลับแล้วไม่ตื่นมาเลย.... หัวใจมันเหนื่อยล้า....

ผมโดนผู้หญิงคนนึงทิ้งมา 9 เดือนแล้ว แต่ไม่สามารถเอาความเจ็บปวดออกไปจากจิตใจได้เลย นอนไม่หลับ กระสับกระส่าย ยังนึกถึงและเพ้อฝันถึงเธอตลอด สภาพจิตของผมมันย่ำแย่ตลอด 9 เดือนที่ผ่านมา บางครั้งก็คิดอยากตาย

เจ็บปวดไปทั้งใจ

เราเหนื่อยแล้วอะ..เราเหนื่อยที่จะพยายามวิ่งตามอีกแล้ว พอเหอะเนอะ พรุ่งนี้เราจะหยุดทุกอย่างแล้ว เราจะไม่คิดถึงแกอีกแล้ว ต่อจากนี้เราจะคิดถึงแต่ตัวเอง เราจะไม่ปกป้องแกอีกแล้ว.. พอกันที*

ผมอายุ 22 ที่เป็นออทิสติก พูดน้อย มีแนวคิดต่อต้านใช้ชีวิตโสดโดดเดี่ยว ผมเริ่มสิ้นหวังในชีวิตจนเกือบจะคิดสั้นแล้ว ผมจะเลือกคบหญิงชาติไหนดี ไทยหรือเวียดนาม การตัดสินใจนี้จะเปลี่ยนชะตาชีวิตของผม ปล. คนท

ใครเคยตกหลุมรัก ความสัมพันธ์ชั่วคราวบ้าง อยากรู้ว่าใช้เวลานานเท่าไหร่ กว่าจะเดินออกมาจากความสัมพันธ์แบบนั้นได้ ขอสาระ ไม่เอา สาหร่าย

เราเหนื่อยที่จะร้องไห้ เหนื่อยที่ต้องเจ็บปวด เหนื่อยที่ทุกคืนต้องข่มตาให้หลับ มันจะไม่มีทางหายเลยใช่ไหม ความเจ็บปวดนี้

ออกไปข้างนอกก็แล้ว อะไรหลายๆอย่างก็แล้ว ยังเจ็บอยู่แบบนั้นอยู่เลยค่ะ กลับมาก็เหมือนเป็นซึมเศร้าวนลูปมีวิธีทำให้เจ็บปวดน้อยลงมั้ยคะ หากพี่ๆพอมีเวลาอ่านหนูขอฝากให้ความเห็นจากกระทู้ก่อนหน้าหน่อยนะคะ ขอบพ

เราคบกับแฟนมาปีกว่าๆๆ แต่เขาไม่เคยลบรูปแฟนเก่าจากเครื่องเลย เขายังคงเป็นเพื่อนกันในเฟส แต่เราไม่ได้เป็น คือเคยคุยกันแล้วเรื่องนี้ แต่เขาก็บอกว่าไม่มีอะไร แต่ลึกๆๆในใจเรา เราไม่มั่นใจว่าเขาลืมแฟนเก่าหร

.