เรื่องมีอยู่ว่า มันมีแมวจรตัวเมีย ที่จะมาเดินเล่นแถวบ้าน และแวะกินข้าว (จากผม) ประจำ ล่าสุดไม่กี่วันก่อน มันพาลูกๆมาด้วย ผมเห็นลูกมันสองตัว กว่าจะล่อให้เข้ามาเล่นด้วยก็นาน หลายวันผ่านไป ผมก็นั่งเล่นกับแม่และลุกแมวตามปกติ แต่ผมได้ยินเสียงแมวร้องดังอยู่ใกล้ๆ มองทุกตัวก็ไม่เห็นปากมันขยับ แถมเสียงแปลกๆ ไม่ใช่เสียงที่เคยได้ยินจากลูกๆมัน (แต่ละตัวร้องเสียงคนละโทน) ปรากฏว่ารู้สึกใกล้ผิดปกติ เลยเงยหน้ามองระเบียงห้องชั้น 2... ทีนี้ชัดเลยครับ เห็นหัวแมว 5555+ แกขึ้นไปทำอะไรบนนั้นเนี่ย!!
ขึ้นไปชั้น 2 ก็พบว่า เป็นแมวน้อย ลายส้มอ่อนๆ ขี้กลัวมาก เลยตั้งชื่อมันว่าไอ้ป๊อด ไอ้ป๊อดเนี่ย เข้าใกล้ปุ๊บจะวิ่งข้ามระเบียง ไต่หลังคา ซึ่งทำไงก็จับไม่ได้ ตอนแรกคิดว่าไล่ลงมาได้แล้ว เห็นมันอยู่ข้างล่าง ที่ไหนได้ พี่น้องมัน สีเหมือนกันซะงั้น (เบ็ดเสร็จ 3 ตัวจ้า) จุดต่างคืออีกตัวหางจะหงิกๆ ผมตั้งชื่อว่าไอ้ปุย เพราะหางหงิกแล้วดูฟูๆดี ที่บ้านบอกปล่อยไป ขึ้นได้ก็คงลงได้เอง ก็เลยปล่อยมันไป ผ่านมาจนถึงอีกคืนหนึ่ง ได้ยินเสียงร้องอีกรอบ อ้าว!! ยังไม่ลงมาอีก ก็เลยวางแผนว่า จะปล่อยมันอดข้าวอีกซักคืน แล้วค่อยล่อจับด้วยอาหารเม็ดแล้วกัน...
เข้ามาสู่วันที่ 3 ไอ่ป๊อดยังมีแรงวิ่งหนีเหมือนเดิม เข้าใกล้ไม่ได้เลย แถมวันแรกไปคว้าคอมันไว้ ตอนมันกำลังจะหนี มันเลยยิ่งระแวงไปอี๊ก แง้ๆ...
เลยใช้แผน ตะล่อมเสือน้อย โยนอาหารเม็ดให้มันทีละเม็ด ย้ำ ทีละเม็ดจริงๆนะ ล่อมันจากระเบียงหน้าต่าง ค่อยล่อเข้ามาทีระเบียงห้อง จากนั้นก็เปิดประตูทิ้งไว้ วางอาหารไว้หยิบมือนึง แล้วนั่งรอในห้อง.... ไอ้ป๊อดก็ติดกับจนได้เพราะความหิว ก็ค่อยเดินเข้ามาในห้อง ผมก็ใจเย็น นั่งๆนอนๆคุยกะมันพลาง โยนอาหารให้มันทีละเม็ดพลาง ซื้อใจแมวน้อยอ่ะนะ 55
หลังจากมันเข้ามาในบ้านแล้ว ก็ตัดสินใจว่า จับคงไม่ได้ ล่อลงบันไดไปข้างล่างละเปิดประตูให้มันออกละกัน ผมก็ค่อยๆถอย โยนอาหารให้ทีละเม็ดๆ มันก็ค่อยๆเดินตามมาแบบกล้าๆกลัวๆ ปัญหามาเกิดตอนมันมาถึงบันไดครับ มันไม่ยอมตามลงมายังไงล่ะ!! คิดสิ คิด ติ๊กต่อกๆๆๆ ปิ๊ง!? งั้นให้แม่มันมาเรียกลูกมันแล้วกัน ช่วงนี้แม่แมวและลูกๆจะวนอยู่รอบๆบ้าน เหมือนกลัวพี่น้องจะเป็นอะไร แม่แมวเหมือนจะเข้าใจ เดินตามเข้ามาในบ้าน และก็ตามผมมาเรื่อยๆ ส่วนลูกมันก็สำรวจบ้านใหญ่เลย แต่ผมปิดประตูไว้หมด มันก็เลยไม่ได้เพ่นพ่านไกล พอไอ้ปีอดได้ยินเสียงแม่ มันโวยวายลั่นบ้านเลยจ้าทีนี้ แม่มันก็ได้ยิน ก็ร้องเรียก แต่หาไม่เจอ ผมก็เรียกให้มันเดินตามขึ้นบันได มันก็ตามมาแต่โดยดี ในที่สุด แม่ลูกก็ได้เจอกัน เราก็คาดหวังว่าจะได้เห็นฉากประทับใจแม่กอดลูก เลยเดินถอยลงมา ที่ไหนได้.... อีแม่แมวเดินตามผู้ชาย ทิ้งลูกไว้ข้างบนซะอีก ก๊าก 5555 เสียใจด้วยนะไอ่ป๊อด แม่แกเห็นผู้ชายสำคัญกว่าน่ะ
เนื่องจากผมกลัวว่าลูกๆมันจะขี้เยี่ยวในบ้าน ถ้าเป็นงั้นผมโดนประหารแน่ๆ (เพราะแอบเลี้ยง) ก็เลยพาแม่กับลูกมันออกจากบ้านไปก่อน ละเรียกแม่มันเข้ามาใหม่ตัวเดียว ปรากฏว่าพอกลับเข้ามา ไอ้ป๊อดมันลงบันไดมาเกือบถึงชั้น 1 แล้ว พอมันเห็นแม่มันก็เดินตามมา แอบระแวงไอ้มนุษย์แต่ก็มีแม่อยู่ด้วย สุดท้ายก็ออกจากบ้านได้อย่างปลอดภัย ไชโย!! สุดท้ายก็ได้เห็นฉากเด็ด แม่ปลอบลูก คลอเคลียๆ ส่วนพี่น้องมันก็วิ่งเย้วๆๆๆกันเต็มไปหมด เป็นภาพแสนสุขจริงๆ อาห์....ฟิน
หลังจากเอาลูกมันกลับมาได้ แก๊งค์แมวเหมียวก็วงแตก กินเสร็จหายไปกันหมด ทิ้งไอ้ป๊อดไว้ (อีกแล้ว) มันก็เหมือนจะหิวเพราะอดข้าวมานาน ก็เลยเทแถมให้อีกหน่อย พอมันกินอิ่ม ก็หายต๋อมไปอีกตัว
จบแล้วครับ ภารกิจช่วยน้องแมวออกจากบ้าน จริงๆเล่าเหมือนสั้น แต่จริงๆนานมากกกกก เพราะใช้เวลานานมากกว่ามันจะขยับเข้ามาทีละนิดๆ แต่มันออกมาได้ก็ดีแล้ว และก็หวังว่ามันจะไม่ซนอีก ส่วนผมก็แฮปปี้ เพราะความฝันที่จะถูกลูกแมวห้อมล้อมเป็นจริงแล้ว (นอกจากไอ้ป๊อด น้องๆตัวอื่นจะยอมให้เล่นด้วย ถ้าให้ข้าวกินครับ)
จะมีตัว 3 สีชื่อไอ้เปรอะ เพราะสีตัวมันเละเทะมาก หาความสวยไม่เจอ แฟนก็เลยเรียกแบบนั้น ตัวนี้เชื่องสุด เดินไปเรียกปุ๊บ วิ่งมาหาปั๊บ 555+
แถมรูปให้ดู แม่แมว เจ้าปุยและเจ้าเปรอะ (เรียกไอ้ แต่จริงๆตัวเมียแหละ)
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ภารกิจช่วยลูกแมวออกจากบ้าน!! หลังจากขึ้นไปติดแหงกได้ไงก็ไม่รู้
ขึ้นไปชั้น 2 ก็พบว่า เป็นแมวน้อย ลายส้มอ่อนๆ ขี้กลัวมาก เลยตั้งชื่อมันว่าไอ้ป๊อด ไอ้ป๊อดเนี่ย เข้าใกล้ปุ๊บจะวิ่งข้ามระเบียง ไต่หลังคา ซึ่งทำไงก็จับไม่ได้ ตอนแรกคิดว่าไล่ลงมาได้แล้ว เห็นมันอยู่ข้างล่าง ที่ไหนได้ พี่น้องมัน สีเหมือนกันซะงั้น (เบ็ดเสร็จ 3 ตัวจ้า) จุดต่างคืออีกตัวหางจะหงิกๆ ผมตั้งชื่อว่าไอ้ปุย เพราะหางหงิกแล้วดูฟูๆดี ที่บ้านบอกปล่อยไป ขึ้นได้ก็คงลงได้เอง ก็เลยปล่อยมันไป ผ่านมาจนถึงอีกคืนหนึ่ง ได้ยินเสียงร้องอีกรอบ อ้าว!! ยังไม่ลงมาอีก ก็เลยวางแผนว่า จะปล่อยมันอดข้าวอีกซักคืน แล้วค่อยล่อจับด้วยอาหารเม็ดแล้วกัน...
เข้ามาสู่วันที่ 3 ไอ่ป๊อดยังมีแรงวิ่งหนีเหมือนเดิม เข้าใกล้ไม่ได้เลย แถมวันแรกไปคว้าคอมันไว้ ตอนมันกำลังจะหนี มันเลยยิ่งระแวงไปอี๊ก แง้ๆ...
เลยใช้แผน ตะล่อมเสือน้อย โยนอาหารเม็ดให้มันทีละเม็ด ย้ำ ทีละเม็ดจริงๆนะ ล่อมันจากระเบียงหน้าต่าง ค่อยล่อเข้ามาทีระเบียงห้อง จากนั้นก็เปิดประตูทิ้งไว้ วางอาหารไว้หยิบมือนึง แล้วนั่งรอในห้อง.... ไอ้ป๊อดก็ติดกับจนได้เพราะความหิว ก็ค่อยเดินเข้ามาในห้อง ผมก็ใจเย็น นั่งๆนอนๆคุยกะมันพลาง โยนอาหารให้มันทีละเม็ดพลาง ซื้อใจแมวน้อยอ่ะนะ 55
หลังจากมันเข้ามาในบ้านแล้ว ก็ตัดสินใจว่า จับคงไม่ได้ ล่อลงบันไดไปข้างล่างละเปิดประตูให้มันออกละกัน ผมก็ค่อยๆถอย โยนอาหารให้ทีละเม็ดๆ มันก็ค่อยๆเดินตามมาแบบกล้าๆกลัวๆ ปัญหามาเกิดตอนมันมาถึงบันไดครับ มันไม่ยอมตามลงมายังไงล่ะ!! คิดสิ คิด ติ๊กต่อกๆๆๆ ปิ๊ง!? งั้นให้แม่มันมาเรียกลูกมันแล้วกัน ช่วงนี้แม่แมวและลูกๆจะวนอยู่รอบๆบ้าน เหมือนกลัวพี่น้องจะเป็นอะไร แม่แมวเหมือนจะเข้าใจ เดินตามเข้ามาในบ้าน และก็ตามผมมาเรื่อยๆ ส่วนลูกมันก็สำรวจบ้านใหญ่เลย แต่ผมปิดประตูไว้หมด มันก็เลยไม่ได้เพ่นพ่านไกล พอไอ้ปีอดได้ยินเสียงแม่ มันโวยวายลั่นบ้านเลยจ้าทีนี้ แม่มันก็ได้ยิน ก็ร้องเรียก แต่หาไม่เจอ ผมก็เรียกให้มันเดินตามขึ้นบันได มันก็ตามมาแต่โดยดี ในที่สุด แม่ลูกก็ได้เจอกัน เราก็คาดหวังว่าจะได้เห็นฉากประทับใจแม่กอดลูก เลยเดินถอยลงมา ที่ไหนได้.... อีแม่แมวเดินตามผู้ชาย ทิ้งลูกไว้ข้างบนซะอีก ก๊าก 5555 เสียใจด้วยนะไอ่ป๊อด แม่แกเห็นผู้ชายสำคัญกว่าน่ะ
เนื่องจากผมกลัวว่าลูกๆมันจะขี้เยี่ยวในบ้าน ถ้าเป็นงั้นผมโดนประหารแน่ๆ (เพราะแอบเลี้ยง) ก็เลยพาแม่กับลูกมันออกจากบ้านไปก่อน ละเรียกแม่มันเข้ามาใหม่ตัวเดียว ปรากฏว่าพอกลับเข้ามา ไอ้ป๊อดมันลงบันไดมาเกือบถึงชั้น 1 แล้ว พอมันเห็นแม่มันก็เดินตามมา แอบระแวงไอ้มนุษย์แต่ก็มีแม่อยู่ด้วย สุดท้ายก็ออกจากบ้านได้อย่างปลอดภัย ไชโย!! สุดท้ายก็ได้เห็นฉากเด็ด แม่ปลอบลูก คลอเคลียๆ ส่วนพี่น้องมันก็วิ่งเย้วๆๆๆกันเต็มไปหมด เป็นภาพแสนสุขจริงๆ อาห์....ฟิน
หลังจากเอาลูกมันกลับมาได้ แก๊งค์แมวเหมียวก็วงแตก กินเสร็จหายไปกันหมด ทิ้งไอ้ป๊อดไว้ (อีกแล้ว) มันก็เหมือนจะหิวเพราะอดข้าวมานาน ก็เลยเทแถมให้อีกหน่อย พอมันกินอิ่ม ก็หายต๋อมไปอีกตัว
จบแล้วครับ ภารกิจช่วยน้องแมวออกจากบ้าน จริงๆเล่าเหมือนสั้น แต่จริงๆนานมากกกกก เพราะใช้เวลานานมากกว่ามันจะขยับเข้ามาทีละนิดๆ แต่มันออกมาได้ก็ดีแล้ว และก็หวังว่ามันจะไม่ซนอีก ส่วนผมก็แฮปปี้ เพราะความฝันที่จะถูกลูกแมวห้อมล้อมเป็นจริงแล้ว (นอกจากไอ้ป๊อด น้องๆตัวอื่นจะยอมให้เล่นด้วย ถ้าให้ข้าวกินครับ)
จะมีตัว 3 สีชื่อไอ้เปรอะ เพราะสีตัวมันเละเทะมาก หาความสวยไม่เจอ แฟนก็เลยเรียกแบบนั้น ตัวนี้เชื่องสุด เดินไปเรียกปุ๊บ วิ่งมาหาปั๊บ 555+
แถมรูปให้ดู แม่แมว เจ้าปุยและเจ้าเปรอะ (เรียกไอ้ แต่จริงๆตัวเมียแหละ)
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้