อายุจะ40แล้วแค่อยากมีชีวิตที่ดี มีบ้านเป็นของตัวเอง เพื่ออนาคตของลูก ของตัวเอง ของพ่อแม่ มันผิดมันใฝ่สูงเกินไปหรอคะ

ตัวเราเองเป็นข้าราชการเงินเดือนไม่มาก เลยอยากซื้อบ้านติดบังคับคดี เพื่อที่จะได้มีบ้านเป็นของตัวเองในราคาที่เราเอื้อมถึง เราศึกษา เราคิดหาหนทาง เราไปดูที่ที่เราอยากได้ ทุกการคิดเราก็บอกสามีตลอด แต่ไม่เคยได้รับความคิดเห็นใดๆกลับมาเลย...จนมาวันนี้ มาถามอีกครั้งว่าจะเอายังกับเรื่องบ้าน คำตอบที่ได้รับคือยังไม่พร้อมมมมมมม
ความรู้สึกเหมือนโดนมีดแทงๆๆๆๆๆ มันเจ็บ มันเก็บกด ไม่รู้จะบอกใคร เรามาจากครอบครัวที่ไม่ได้รวย เราก็เคยเป็นลูกจ้าง เราพยายามสอบบรรจุให้ได้ เพื่อความมั่นคงของครอบครัว เราพยายามทำทุกอย่างให้ชีวิตมันดีขึ้นในทุกๆวัน แต่เราต้องมาเจอแบบนี้ ร้องไห้บ่อยๆ แต่ก็ให้ใครเห็นไม่ได้