โดนล่วงละเมิดในวัยเด็กที่จำไม่เคยลืม

สวัสดีชาว pantip ทุกคนนะคะ เรื่องนี้เกิดขึ้นมานานสักระยะนึงแล้วค่ะ แต่เราทำใจไม่ได้ เหมือนเป็นบาดแผลในใจมาตลอด เราไม่กล้าบอกใคร แม้กระทั่งแม่ เพื่อน คนในครอบครัว เรารู้สึกว่าครอบครัวไม่ใช่เซฟโซนอีกต่อไป เข้าเรื่องกันเลยนะคะ คือย้อนไปประมาณ อายุ 13-14 (ตอนนี้เราอายุ18แล้วค่ะ) เราจำไม่ได้ว่ามันเกิดเหตุการณ์แบบนี้ตั้งแต่ตอนไหน คนที่กระทำคือคนที่เราเรียกเค้าว่าพ่อ แต่เป็นแค่พ่อเลี้ยง เราจำได้คร่าวๆว่าตอนนั้นเราบังเอิญไปเจอเค้าดูหนังอย่างว่า แล้วเราก็ไม่รู้จักอะไร เค้าก็เหมือนจะตกใจ ชวนเราไปดูด้วย เราก็ไม่ได้อะไรด้วยความเป็นเด็ก พอผ่านวันนั้นมา เค้าก็เริ่มพูดถึงแต่เรื่องพวกนั้นกับเรา พูดสารพัด จนวันนึง เค้าบอกว่าอยากลองเหมือนในคลิปมั๊ย เค้าจะทำให้ เค้าให้เหตุผลกับเราว่า เป็นการเรียนรู้ โตไปจะได้รู้ ซึ่งเราก็ไม่ได้คิดอะไรมาก เราปฏิเสธไม่เป็น แถมเค้ายังให้เงินเรา เค้าทำกับเราทุกอย่าง แต่ไม่ใช่การสอดใส่ เค้าจะมานอนข้างๆเรา ทำเป็นเหมือนนอนกอด ซึ่งเราไม่ได้นอนแยกห้อง เรานอนรวม มีแม่เลี้ยง พ่อเลี้ยง และน้องเรา เรากลัวมาก แต่เค้าสั่งห้ามว่าอย่าไปบอกใคร แล้วเค้าก็ยังให้เราไปจับของเค้า ช่วยทำให้เค้าเสร็จ เรื่องมันเป็นแบบนี้มานานอยู่สักพัก บางคืนเค้าถามเราว่าอยากดูหนังสดมั๊ย มันแย่มากสำหรับเรา เอาจริงๆตอนนั้นเราก็ไม่ได้คิดอะไร เวลาเราไปไหน2ต่อ2กับเค้าซึ่งมันหลีกเลี่ยงไม่ได้ เค้าจะพาเราแวะเข้าบ้านทำเป็นเหมือนมาเอาของนู้นนี่ สุดท้ายเค้าขอจะขอเราทำ พอเราเริ่มโต เราเริ่มไม่โอเค เราไปโวยวายใส่เค้าว่าเลิกพูดเรื่องแบบนี้ให้เราฟังสักที  เค้าก็หยุดไป แต่มันยังไม่จบ เค้าแสดงอาการเหมือนหึงหวงกับเรา เราจะมีเพื่อนผชเยอะเป็นส่วนมากเค้าจะไม่พอใจ ใส่ขาสั้นเค้าจะโกรธ ้ราสัมผัสได้ว่ามันไม่ใช่อาการของพ่อหวงลูก จนเราไม่พอใจ เราเริ่มไม่ทน เราเริ่มโวยวายบ้างแล้ว แล้วเหตุการณ์แบบนั้นก็ไม่มีอีก เรื่องมันน่าจะจบไปตอนเราอายุสัก15ได้ นับตั้งแต่นั้นเราเริ่มเหมือนมีปม จนเราอายุ18เราเริ่มคิดมาก มากแบบมากๆ เราอึดอัดมาก อยากจะบอกใครสักคน อยากจะบอกแม่แท้ๆ อยากเล่าให้แม่ฟัง แต่เราไม่กล้าเล่าให้แม่ฟังเรากลัวแม่จะโทษตัวเองว่าดูแลเราไม่ดี เราไม่รู้จะทำยังไงแล้ว บางวันเราก็เหมือนไม่อยากมีชีวิตอยู่แล้ว เราเกลียดเค้ามากๆ เราต้องทนมาประมาณ 5ปี เราต้องทนนอนอยู่บ้านหลังนี้ นอนที่ที่เกิดเหตุ เราอยากไปหาหมอมาก เราอยากดีขึ้น เราไม่ค่อยมีสมาธิเวลาจะทำอะไร เราได้แต่ร้องไห้กับเรื่องที่เกิดขึ้นมันแย่มาก ตอนนี้เราหลีกเลี่ยงที่จะอยู่ใกล้เค้า เราพยายามจะไม่อยู่กับเค้า2คน หรือเวลาไปไหนหลีกเลี้ยงไม่ได้เราจะโทรหาใครสักคนให้ถือสายไว้ แต่เราก็กลัวอยู่ดี เราตัวสั่นมากๆ จนตอนนี้ก็ยังไม่ดีขึ้น เราไม่รู้ว่าเราควรบอกแม่ดีมั๊ย เราอึดอัดมากจริงๆ หาทางออกด้วยตัวเองไม่ได้ ทุกครั้งที่เราดูข่าวข่มขืน หรือบังเอิญเจอ เราจะรู้สึกไม่ดีทันที เราจุก ไปหมดน้ำตาไหลออกมาทันที