แฟนบอกเลิก

เราโดนแฟนบอกเลิกเพราะเค้าน้อยใจเราส่วนเราก็น้อยใจเค้า ต่างคนต่างน้อยใจกัน เรื่องที่น้อยใจคือเค้าพูดกับเราแต่เราไม่ได้ยินที่เค้าพูด แล้วเราก็พูดหาเค้าแต่เค้ารับรู้ในสิ่งที่เราพูดแต่เค้าไม่พูดด้วยเพราะงอนเราอยู่ ส่วนเราก็งอนเค้ากลับเพราะคิดว่าเค้าจะง้อเรา สุดท้ายไม่มีใครง้อใคร เรานอนไม่หลับ ส่วนเค้าก็นอนไม่หลับเหมือนกัน ตื่นเช้ามาเราทักไปขอโทษเค้า ส่วนเค้าบอกเลิกเรา เรายอมรับว่าเราผิด เราเลยยื้อเค้าไว้ ทำทุกทางเพื่อให้เค้าอยู่ ไร้ค่าดี555
เรากับเค้ากลับมาคืนดีกัน เค้าลืมเรื่องทุกอย่างที่เกิดขึ้น แต่เราจำทุกอย่างที่เกิดขึ้น (เลิกกันเถอะ) คำๆนี้เราจำไม่ลืม คิดทีไรร้องไห้ทุกที มันเหมือนกับว่า เราจะอยู่หรือไม่อยู่เค้าก็ไม่ได้รู้สึกอะไร เค้าไม่ค่อยสนใจเราสักเท่าไหร่ เค้าเป็นคนติดเกมส์ เลิกงานมาเค้าก็เล่นเกมส์ไม่ค่อยมีเวลาให้เราแต่เราไม่เคยเอาเรื่องนี้มาทะเลาะเลยนะคะ. (เข้าประเด็น) เวลาเค้าบอกรัก บอกคิดถึง เราจะเริ่มคิดแล้วว่า แล้วตอนนั้นบอกเลิกทำไม ทำไมไม่คิดดีๆก่อนที่ตัดสินใจพิมพ์อะไรลงไป 
เราได้แต่คิด ระบายที่ไหนไม่ได้ เราตามใจเค้าตลอด อยากทำอะไรเราไม่เคยห้ามถ้ามันไม่มากเกินไป เราหวงเค้ามากๆ เค้าไม่สนใจแม้กระทั่งไลค์ เค้าไม่เคยไลค์รูปเรา เราไม่มีตัวตนในที่ๆเราควรจะมี เค้าไม่เคยทำให้เราเห็นว่าเค้ารักเรา เหมือนรับรู้แค่ในแชทกัน2คน เราให้พื้นที่ส่วนตัวเค้าทุกอย่าง แม้กระทั่งรหัสเฟสเราก็ไม่เอา เรามาคิดทบทวนดูแล้ว เค้าแค่ต้องการคนที่คอยอยู่ข้างๆในวันที่เค้าเหงามากกว่า เราควรทำยังไงดีคะ เราเหนื่อยแต่เราก็รักเค้ามากเช่นกัน 
-ขอบคุณทุกๆคนที่เข้ามาอ่านแล้วแสดงความคิดเห็นนะคะ ขอบคุณค่ะ