มีใครอยากแยกกันอยู่กับสามีเพราะเป็นคนดีมากเกินไปมั้ยคะ

ตามหัวเลยคะ ตอนนี้เรามีลูกสาว 2 คน อยู่ ม.2 กับ ป.6 สามีเราดีเกินไป ซึ่งบางครั้งเราไม่อยากใช้ชีวิตอยู่ด้วยกัน แล้ว เพื่อน ๆ ไม่ต้อง งง หรือ สงสัย เราจะเล่าให้ฟัง และขอคำแนะนำด้วยคะ
เรื่องที่ 1 :  เราอยู่บ้านเดียวกับแม่สามี และน้องชายสามี อายุก็ไม่เด็กนะคะ 40up แล้ว ปัญหาที่เราเบื่อ และ เอือมระอามา 20 ปี คือ สิ่งที่สามีเราต้องทำคือ ตื่น 05.00 มา ตั้งร้านให้แม่เขาขายอาหารตามสั่ง แม่ตื่นมาคือพร้อมขาย เราเข้าใจ และ ภาคภูมิใจในตัวสามีเรามากที่เขารักแม่ หลังจากกลับจากทำ ถึงบ้านประมาณ 18.00 น. (เราทำงานที่เดียวกัน) กว่าจะได้นอนก็ เกือบ ห้าทุ่ม ทุกวัน เพราะเขาก็ต้องกลับมาล้างจานที่ขายมาทั้งวัน เก็บร้าน ทำความสะอาด แต่!!! อย่างพึ่งว่าเราว่าทำใมไม่ทำอะไร เราก็สอนการบ้านลูก ดูแลรับผิดชอบเรื่องลูกเสร็จ ถึงมาช่วยเขาทำ แต่ลองนึกถึงร้านอาหารตามสั่ง ว่ามันจุกจิกขนาดไหน เราบอก่สามีว่าให้แม่จ้างคนมั้ย สามีบอกว่า แม่เขาหาอยู่แต่ไม่มีคนมา คุณคะ 100 บาท ค่าจ้าง ตั้งแต่ เช้าถึง เย็น ใครเขาจะมา 
เรื่องที่ 2 : คนอาจมองว่าเราคิดเยอะ แต่ ถ้าเป็นพวกคุณ ๆ มีวิธีการหาทางออกได้อย่างไร น้องชายที่อยู่บ้านเดียวกัน แต่งงานไปมีครอบครัวอยู่ ตจว.  แต่ไม่มีลูก แต่ก็สร้างบ้านพักไว้ที่นี่ แยกไปจากบ้านแม่ประมาณ 2 กม. เกือบทุกวันแม่ จะต้องไปเก็บกวาด รดน้ำต้นไม้ ซักผ้า คือทำงานบ้านให้ แต่ประเด็นไม่ได้อยู่ตรงนั้น ประเด็นคือ หลังจากที่สามีเราเปิดร้านอาหารรอให้แม่ขาย ตั้งแต่ช่วงเวลาประมาณ 06.00  ต้องขับรถเพื่อไปรดน้ำต้นไม้ให้บ้านน้องชายเขา ถ้าไม่รดเช้าก็ต้องรดตอนเย็น เพราะแม่บอกให้ไปรด ระยะเวลาผ่านไปเกือบ 1 ปี สวนก็เริ่มคงที่ เราบอกให้ต่อระบบน้ำหยดดีมั้ย เช้ามาก็ไปเปิดทิ้งไว้ เย็น ๆ กลับมาค่อยปิด แต่คำตอบที่ได้คือ แม่ไม่ให้ต่อบอกเปลืองเงิน เดี๋ยวถ้าลำบาก แม่จะไปรดเอง แต่สิงที่เราไปเห็นคือ แม่ต้องแบกกระป๋องน้ำไปใส่ต้นไม้ทีละต้น ๆ จนครบ เราก็ไม่ให้แม่ทำ กลัวเขาจะล้มเอา  แต่ น้องเขาจะโทรมาสั่งแม่ว่าไปรดน้ำต้นไม้เกือบทุกวัน สรุป ก็ไม่พ้นเรา กับสามี
เรื่องที่ 3 : สร้างอพาร์มเมนท์ไว้ที่บ้าน ปัญหาต่าง ๆ เช่น ไฟไม่ได้ ประตูลูกบิดล็อก น้ำตัน คนพักลืมกุญแจไว้ในห้อง ฯลฯ  ไม่พ้นสามีเราค่ะ ตอนน้องชายเขาไม่อยู่ก็พอว่า แต่ถ้ากลับมาอยู่บ้าน ก็ไม่พ้นอยู่คะ คือไม่รู้ไม่ทำ หรือทำไม่เป็น มีปัญหา แม่ก็จะบอกให้สามีเราไปซ่อม เราบอกว่าให้เรียกช่างบ้างก็ได้ สามีเราบอกว่า แม่ไม่ให้เรียกช่างเปลืองเงิน 
เรื่องที่ 4 : น้องชายสามีเพื่อนจะเยอะคะ เวลามา ก็จะมาตั้งวงดื่มที่บ้านแม่ ดื่มเลิก เที่ยงคืนตีหนึ่ง ก็ไม่เก็บอะไรทั้งน้ัน แก้วเหล้า จานกับแกล้ม เราตื่นมาตอนเช้าเจอสภาพจานชามเต็มอ่าง ทั้ง  ๆที่เราเก็บล้างไว้หมดก่อนปิดร้าน เราเจอแบบนี้มา จะ 20 ปีละ จนเราทนไม่ไหว เลยบอกว่า กินแล้วก็หัดล้างบ้างก็ได้ สรุป สามีเราบอกว่า ไม่เป็นไร เดี๋ยวเขาล้างเอง 
เรื่องที่ 5 : หากกินข้าวบ้านเราจะล้างจานเลยคะ แต่ถ้าเขากินพร้อมแม่ เขาก็จะเก็บจานและล้างของเขาคนเดียว ของแม่ก็วางไว้บนโต๊ะอาหารแบบนี้ เราก็ต้องไปเก็บล้าง เราไม่ได้จะไม่ทำให้แม่นะคะ แต่เราแค่คิดว่า ทำใมคนเป็นแม่ ไม่พูดบ้างอะไรบ้าง แม่ไม่พูดไรเลย เราก็ไปบอกสามีว่า หากไม่พูด เขาก็จะไม่รู้นะว่าสิ่งที่เขาทำมันไม่โอเค แต่คำตอบที่ได้คือ ไม่เป็นไรเดี๋ยวเขาเก็บเอง
เรื่องที่ 6 : เรา กับ สามี ทำงานประจำ คนอยู่บ้าน คือแม่ กับน้องชายเขา แต่เชื่อมั้ยคะ ไม่เคยหุงข้าว พูดไปก็จะไม่เชื่อเรา เป็นแบบนี้จริงๆ  เรากลับบ้านไปต้องไปหุงข้าว จนวันหนึ่งลูกเรากลับมาจาก โรงเรียนแล้วหิวข้าวมาก เปิดมาคือข้าวแห้งกรังหม้อ เราเลยให้ลูกไปซื้อข้าวสวยใน 7 มากิน เราเลยบอกสามีเราว่า คนอยู่บ้านหุงข้างบ้างก็ได้ แต่แม่เขาพูดว่า นึกว่าไม่มีคนกิน คือ งงมาก เราก็กินข้าวกันทุกวัน แต่บทสรุปคือ ถึงบ้านปุ๊บ สามีเรา หรือ เราต้องหุงข้าวเป็นอันดับแรก พอหุงเสร็จเท่านั้นแหละคะ บางทีก็กินกันหมดหม้อ ก็ไม่หุง เราต้องหุงอีกสอบ สามีก็บอกว่า ไม่เป็นไร เดี๋ยวเขาหุงเอง
มันมีอีกเยอะคะแต่มันหยุมหยิม ๆ แม่ตอนแรกเราก็ไม่คิดว่าวันหนึ่ง เราจะเจอปัญหาอะไรแบบนี้จนเราทนเห็นสภาพแบบนี้ไม่ไหว คนทำก็ทำ คนไม่ทำก็ไม่ทำอะไรเลย เราเลยบอกสามีเราไปตามตรงคะ ว่าขอกลับไปอยู่บ้านเรา เราทนเห็นแบบนี้ไม่ไหวแล้ว คือ สามีไม่พูดอะไรเลย พูดแต่ว่า ไม่เป็นเรา เดี๋ยวเขาทำเอง  หากเจอกรณีแบบนี้ เพื่อน ๆ มีทางออกกับชีวิตครอบครับอย่างไรบ้างคะ