กระทู้นี้เป็นกระทู้ขอระบาย + ขอวิธีคิด/รับมือ
ใครมีวิธี หรือประสบการณ์มาแชร์ๆกันนะคะ
ในทุกๆวันของการเดินทางของ จขกท. จะต้องมีเรื่องให้หงุดหงิดอยู่นิดๆหน่อยๆ แทบทุกวัน
โดนปาดหน้าและขับแช่ / เบียดจะเข้าหน้าให้ได้ / ขับจี้ท้ายแต่พอหลบก็ไม่แซง
รถที่เอารถเราเป็นโล่กันเลนให้ (เคสนี้จะเจอเวลาออกจากอาคาร หรือซอย)
จะชอบสร้างเลนพิเศษแต่ก็ไปไม่พ้น ทำให้เรามองทาง/ตีวงลำบากขึ้น พอเรากันเลนได้ปุปก็ไปฉลุย
หนักๆเข้าหน่อย ก็คือต้องคอยกันเลนตอนเปลี่ยนเลนให้อีก
ในบางเคสที่ขับปาด ขับจี้หรือดูรีบ/ซิ่งจริงๆ จขกท. พยายามเข้าใจได้นะคะ ว่าอาจจะมีธุระ หรือเป็นสไตล์การขับของเขา
แต่บางกรณีที่กล่าวคือเห็นแล้วหงุดหงิดจริงๆค่ะ เลยอยากทราบวิธีรับมือขับรถให้ใจเย็นๆไม่ต้องไปวุ่นวายใจกับเรื่องพวกนี้
ทุกวันนี้พยายามท่องในใจว่าใจเย็นๆ แต่ก็มีพลั้งพลาดไปบ้าง ทำให้ต้องขับรถแย่ๆซะเอง
ท้ายที่สุดก็จะมารู้สึกผิดกับตัวเองที่เอาตัวเองไปเสี่ยงกับการเกิดอุบัติเหตุเพราะอารมณ์ชั่ววูบ
ปล. ปกติ จขกท. ขับรถอยู่ประมาณ 60-80 และไม่เกิน 120
ขอ How to ขับรถให้ใจเย็นลงหน่อยค่ะ
ใครมีวิธี หรือประสบการณ์มาแชร์ๆกันนะคะ
ในทุกๆวันของการเดินทางของ จขกท. จะต้องมีเรื่องให้หงุดหงิดอยู่นิดๆหน่อยๆ แทบทุกวัน
โดนปาดหน้าและขับแช่ / เบียดจะเข้าหน้าให้ได้ / ขับจี้ท้ายแต่พอหลบก็ไม่แซง
รถที่เอารถเราเป็นโล่กันเลนให้ (เคสนี้จะเจอเวลาออกจากอาคาร หรือซอย)
จะชอบสร้างเลนพิเศษแต่ก็ไปไม่พ้น ทำให้เรามองทาง/ตีวงลำบากขึ้น พอเรากันเลนได้ปุปก็ไปฉลุย
หนักๆเข้าหน่อย ก็คือต้องคอยกันเลนตอนเปลี่ยนเลนให้อีก
ในบางเคสที่ขับปาด ขับจี้หรือดูรีบ/ซิ่งจริงๆ จขกท. พยายามเข้าใจได้นะคะ ว่าอาจจะมีธุระ หรือเป็นสไตล์การขับของเขา
แต่บางกรณีที่กล่าวคือเห็นแล้วหงุดหงิดจริงๆค่ะ เลยอยากทราบวิธีรับมือขับรถให้ใจเย็นๆไม่ต้องไปวุ่นวายใจกับเรื่องพวกนี้
ทุกวันนี้พยายามท่องในใจว่าใจเย็นๆ แต่ก็มีพลั้งพลาดไปบ้าง ทำให้ต้องขับรถแย่ๆซะเอง
ท้ายที่สุดก็จะมารู้สึกผิดกับตัวเองที่เอาตัวเองไปเสี่ยงกับการเกิดอุบัติเหตุเพราะอารมณ์ชั่ววูบ
ปล. ปกติ จขกท. ขับรถอยู่ประมาณ 60-80 และไม่เกิน 120