โดนบอกเลิกเพราะเหตุผลอยากอยู่คนเดียว แต่กลัวเขาจะมีคนใหม่

เราคบกับแฟนมาปกติเรื่อยๆค่ะ แล้วมีช่วงโควิดที่ทำให้ไม่เจอกัน ทีนี้พอมันหยุดยาว เขาก็จะชอบไปหาเพื่อน ไปบ้านเพื่อน ไปเตะบอล เล่นเกม อะไรแบบนี้ค่ะ แต่แรกๆเขาก็โอเค ก็ยังกลับมาคุยกับเราปกติ พอสักพักติดเรียนทั้งคู่ เวลายิ่งน้อย พอเลิกมาตอนเย็น บางวันเขาก็ไปหาเพื่อนอีก แล้วก็กลับดึกๆ แต่ช่วงนั้นก็ยังกลับมาคุยนะคะ มาโทรกันก่อนนอนแปปนึง

      ทีนี้มีวันนึงเขาถามเราว่า ถ้าเขาอยากอยู่คนเดียวเราจะทำยังไง เราก็ถามเขากลับว่า อยากอยู่คนเดียวหรอ เขาบอก ใช่ เขาเหมือนอยากแบบ อยู่กับเพื่อน เล่นกีฬาไปวันๆก่อน เขาสงสารเราว่าเขาไม่มีเวลาให้เราเลย เราต้องมารอเขาตลอด มันไม่แฟร์กับเรา เราก็บอกไปว่า นี่ไม่ได้เป็นอะไร เข้าใจแล้ว ไม่ต้องให้เวลากันมากขนาดนั้นก็ได้ แค่กลับมา ไม่ลืมกันนี่ก็โอเคแล้ว ตอนนั้นคุยกันยาวมากๆค่ะ เพราะเขาถามแบบ เลิกดีกว่ามั้ย เราก็แบบ ไม่เอา ไม่เลิก เราร้องไห้ พยายามบอกเหตุผลเขา เพราะเขาเหมือนคิดแทนเราไว้มากว่าแบบเราจะไม่โอเคอย่างงู้นอย่างงี้ เราก็พยายามบอกว่ามันไม่เป็นไรอ่ะค่ะ จนสุดท้าย เขาก็บอกว่า โอเค เป็นเหมือนเดิมนี่แหละ ก็คบเหมือนเดิม เขาบอกว่า รู้สึกอยากอยู่คนเดียวจริงๆแต่ทิ้งเราไปไม่ได้
     
     พอผ่านวันนั้นไป ก็กลับมาเป็นเหมือนเดิมช่วงนึงค่ะ เขาทักเรามาก่อน คุยกันเยอะขึ้นนิดหน่อย โทรกันตามปกติ สักพักเขาก็ห่างอีก ช่วงนั้นมีทะเลาะกันบ้าง เขาทำตัวยังไงไม่รู้ค่ะ เดี๋ยวก็ดีเดี๋ยวก็ร้าย เวลาน้อยลง แต่ก็ยังกลับมาโทรกันดึกๆ ตอนโทรกันก็คุยกันปกติเหมือนเดิม บางทีเราก็มีนอยด์ๆ พิมพ์ข้อความไปตัดพ้อบ้าง เขาก็แบบขอโทษๆ เราก็พยายามไม่คิดอะไรมาก เพราะอีกสักพักก็จะเจอกันแล้ว จนวันนึงเราขอโทรกับเขาตามปกติ แล้วเขาก็บอกว่าไม่อยากโทร เราแอบน้อยใจแต่ก็บอกว่า โอเคๆ ไม่เป็นไร แล้วเขาก็บอกว่า ให้เราบอกเลิกเขาหน่อย เขารู้สึกว่าเขาไม่มีเวลาให้เราเลย ทำใจนานแล้ว สงสารเราจริงๆ เราก็พยายามยื้อค่ะ บอกรออีกแปปได้มั้ย ไม่กี่วันก็เจอกันแล้วอะ ถ้าเลิกตอนนี้ เจอกันเราก็ทำอะไรไม่ได้แล้ว เขาบอกว่าไม่ได้ มันจะยากกว่าเดิม เราเสียใจมากๆค่ะ แบบพิมพ์ไปยื้อทุกทาง เราเคยทำโน้ตเกี่ยวกับเรื่องราวของเราสองคน เราก็เลยส่งไปให้เขาวันนั้น บอกว่า เราอยากทำต่อ อยากเขียนต่อ เราไม่อยากเลิกทำ เขาบอกว่าเราดีกับเขามาก อ่านแล้วร้องไห้ เขาแย่จริงๆ เราก็บอกว่าไม่เลย เขาก็ดีที่สุดสำหรับเราแล้ว พิมพ์ไปเยอะมากๆ คุยกันนานมากค่ะ แต่เขาก็แบบ มันมาถึงขนาดนี้แล้วอะ พอแล้วว เลิกพยายามได้แล้วว เขาไม่อยากทำเราเสียใจอีก ดูแลตัวเองนะ เรายื้อจนเหนื่อย จนเราบอกว่า อือ โอเค แล้วเราถามเขาว่า ยังคุยได้มั้ย ทักมาได้รึเปล่า เขาก็บอกว่าได้ เป็นคนพิเศษนะ มีอะไรก็บอก ทักมาได้ ขอโทษ เขาอยากอยู่คนเดียวจริงๆ ไม่ต้องรอนะ ตอนนั้นมันดูเหมือนยังดีนะคะ ยังเหมือนจะคุยกันได้ แต่เราก็ไม่ได้ทักอะไรไปหรอกค่ะ

     พอผ่านไปไม่กี่วันเราก็ได้เจอกัน เราเจอหน้าเขาแล้วไม่ไหวเลยค่ะ ทนไม่ได้ ก็เลยทักไป ตอนนั้นก็คุย เขาก็ตอบ ตอบเร็ว ตอบปกติ ไม่ได้ห่างเหินอะไรมาก เราถามเขาว่าโทรได้มั้ย เขาก็บอกว่าก็ได้ ก็ได้โทรคุยกับแปปนึง เขาก็บอกว่า นานๆทีโทรก็ได้ อย่างงี้อ่ะค่ะ เราเลยตัดใจไม่ได้สักที พอผ่านมาอีกสักพัก เราเจอหน้ากันเรื่อยๆ แต่เราก็ไม่ได้ทักเขาไปตลอด บางทีเราเจอแล้วเราหลบตาเขาเอง เพราะมองไม่ได้ มันเหมือนจะร้องไห้อ่ะค่ะ แล้วทีนี้เราก็ไปเห็นเหมือนเขาอันฟอลแอคหลุมเรา เราก็เลยทักไปหาเขา แบบทำไมต้องทำตัวห่าง เขาก็บอกไม่รู้ ตอนนั้นเขาตอบเย็นชามากเลยค่ะ พึ่งผ่านมาไม่กี่วันเอง ตอบหยิ่งเหมือนคนละคน เราเพ้อๆเศร้าๆตัดพ้อกันเขาไปนิดหน่อย บอก อย่าทำเหมือนคนไม่รู้จักกันได้มั้ย เขาบอกว่าได้ แต่ให้ลบรูปเขาก่อน แบบ ทุกอัน ทั้งหมด เราก็  เลยจัดเก็บไว้ค่ะ เขาก็เลยโอเค เราถามว่ากลับมาได้มั้ย เขาบอกว่าไม่ได้ เขาไม่พร้อมจริงๆ มันกลับไปยาก เราเลยบอกว่าเราจะรอวันที่เขาพร้อม เขาก็บอกว่าไม่ต้องรอ จะรอทำไม นี่ก็แบบ ก็มันรักไปแล้ว เขาตอบกลับมาว่า แต่เขาไม่ได้รักแล้วอะ เราก็ เจ็บแหละค่ะ แต่เราเต็มใจรักเขา เขาบอกว่าขอโทษจริงๆ เราก็แบบ ไม่เป็นไรๆๆ นี่ไม่ดีเองแหละ เขาก็บอกว่าดีอยู่แล้ว เราถามเขา ว่า อย่าพึ่งมีคนใหม่ได้มั้ย เราทำใจไม่ได้ เขาก็เลยถามเหตุผลที่เขาเลิกกับเรา เราก็แบบ อือ ก็เขาอยากอยู่คนเดียวไง เขาก็อืม เราก็โอเคมั้งคะ แบบ เราถามๆเขาว่ายังทักมาได้อยู่มั้ย เขาก็บอกไม่ต้องทัก ขี้เกียจตอบแล้ว เราเสียใจนะคะเพราะแบบก่อนหน้านี้เขาเป็นอีกคน แต่ก็แบบ โอเค งั้นเราจะไม่ทักมาเศร้าๆแล้ว อาจจะทักมากวนเล่นๆ ขี้เกียจตอบก็ไม่เป็นไร เราหน้าด้าน พิมพ์ติดตลกไปอ่ะค่ะ แล้วเราก็บอกอีกว่าแบบ เออ จะกลับไปเป็นคนเก่าละกัน จะร่าเริง สดใส เผื่อเขากลับมาชอบ (เพราะจริงๆเราซึมมาหลายวันแล้วค่ะ) เขาก็ตอบกลับมาว่า โอเค นี่ก็แบบ อือจบไป

      แต่อีกประเด็นคือ เรากลัวเขามีคนใหม่มากๆเลยค่ะ คือเขาเป็นคนที่หน้าตาดี คนรู้จักก็เยอะ ตอนเราคบกันแรกๆแล้วเปิดตัว อะไรแบบนี้ มีคนแชร์สตอรี่เราไปเยอะมากเลยค่ะ พอแบบช่วงที่ผ่านมาตอนเลิกกันแล้วเราลงถามตอบ อะไรแบบนี้ มีคนถามเราว่า มีแฟนยัง เราก็ลงตอบไปว่า ไม่มี ก็มีคนแชร์อีกค่ะ แชร์แค่สตอรี่นี้เลย เราก็รู้เลยค่ะว่ามีคนรอเยอะ5555555 เคยถามเพื่อนเขาว่ามีคนเข้ามาบ้างมั้ย เพื่อนเขาก็บอกว่ามี แต่มันปฏิเสธนะ แต่ทุกคนแบบเก้ทมั้ยคะ เซ้นส์ผู้หญิงอะ เรารู้สึกว่ามันมีคนๆนึง อันนี้เราเดาเป็นตัวบุคคลไว้เลยค่ะ เพราะเขาแบบ มองๆหน้าเราหลายรอบแล้ว แล้วก็เห็นเหมือนกลุ่มพวกนางก็พึ่งไปฟอลเขา แบบครบแก๊งเลย เพราะเราส่องๆตลอด เคยเห็นหนึ่งในนั้นเพ้อๆแนวอินเลิฟด้วย เราก็เลยแบบ รู้เลยค่ะ มันแบบ เซ้นส์จริงๆนะ นางเพ้อประมาณว่า แบบ อย่าให้ความหวัง อะไรแบบนี้ เราก็เลยแอบคิดว่า เห้ย เขาเล่นด้วยมั้ยนะ

      เรากลัวมากเลยค่ะ คือจริงๆเราเจ็บมากแล้วอะ แต่แบบ ถ้าเขามีคนใหม่มันคงเจ็บอีก ถ้าเหตุผลที่เลิกมันเป็นอย่างอื่นแล้วเขาเกิดมีคนใหม่ขึ้นมามันคงไม่อะไรเท่านี้อ่ะค่ะ แต่เขาบอกว่าอยากอยู่คนเดียว ถ้าเขามีคนใหม่เราก็คงแบบ หมาเลย หมาจริงๆ เราทำใจไม่ได้ค่ะ เรารู้ว่าไม่ควรรอ ควรตัดใจ แต่แบบ เรารักคนนี้มากจริงๆ เพราะเรารู้สึกว่าเราพยายามกับคนนี้มากๆ แล้วเขาก็เป็นคนที่ใส่ใจ เล็กๆน้อยๆอ่ะ ใส่ใจมาก เขาดีกับเราจริงๆ แต่เขาคิดตลอดว่าตัวเองไม่ดีพอ ซึ่งไม่ใช่เลย เขามีมุมที่เขามีแค่กับเรา เราชอบตรงนั้นมากๆ เรารักเขาจากใจจริงๆค่ะ ขนาดเขาบอกว่าไม่รัก เรายังแบบ เลิกไม่ได้อ่ะ มันเป็นอะไรไม่รู้ แต่เราก็ยังรักตัวเองมากๆนะคะ เราซึมจริงๆ เราร้องไห้แทบทุกวัน บางวันมาก บางวันน้อย แต่เราก็ยังพยายามไม่ให้โทรม เราพอจะรู้เรื่องนี้แล้วก็พยายามทำใจมากขึ้น เราจะดูแลตัวเองให้ดีขึ้นกว่านี้ ทำตัวสดใสกว่านี้ เราพยายามแล้วค่ะ เราอยากดีขึ้นจริงๆทั้งเพื่อเขา ลึกๆเราก็ยังอยากให้เป็นเขา อยากให้เขากลับมา แล้วเราก็อยากดีขึ้นเพื่อตัวเอง จริงๆเรารู้นะคะว่าเราไม่ควรรอเขา มันคงเป็นไปไม่ได้อีกแล้ว เราเหนื่อยมากเลยค่ะ แต่ไม่รู้จะตัดใจยังไงดี เรารู้สึกท้อกับความรักจริงๆค่ะ เรารักใครมากๆแล้วเราโดนทิ้งให้เจ็บแบบนี้ตลอดเลย แล้วสุดท้ายคนๆนั้นก็จะลืมเราไป บางทีเราก็รู้สึกไม่อยากมีแล้ว ถ้าไม่ใช่เขา เขาตรงไทป์เราทุกอย่างเลย เราชอบวันเวลาที่เราเคยมีด้วยกันมาก เราไม่อยากจมอยู่อย่างนี้นะคะ แต่ตอนนี้รู้สึกมืดจริงๆค่ะ กังวลไปหมดทุกอย่าง แม้จะทำอะไรไม่ได้แล้ว ไม่รู้ว่าจะมีวิธีไหนให้เขาหันกลับมามองกันบ้าง เราย้อนแย้งในตัวเอง ไม่ได้อยากเป็นคนที่เขาหันกลับมาเมื่อไหร่ก็เจอหรอก แต่ก็ออกจากตรงนี้ไม่ได้ มูฟออนไม่ได้ เรา ไม่รู้ควรทำวิธีไหนจริงๆค่ะ ยาวมากๆ ใครก็ได้ช่วยฉุดเราขึ้นทีนะคะ😭
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่