ขอระบายหน่อยนะคะ
คือเราพ่อแม่แยกทางกันค่ะ ตั้งแต่ป.5จนถึงตอนนี้ม.5แล้วค่ะ
เรื่องมีอยู่ว่าเราจบม.3แล้ว ก็มีอามารับไปอยู่ด้วยหลังจากที่เราอยู่กับย่ามา ย่าเลยฝากให้อาเลี้ยงดู แต่สิ่งที่ได้คืออยู่ในกรอบจนอึดอัดไปหมดทำไรไม่ได้ออกไปไหนไม่ได้ ทำอะไรก็ผิดไปหมด แต่ท่างก็ส่งเสียทุกอย่าง แต่เราก็ยังอดทนว่าเดี๋ยวก็จบละอีกปีเดียวเอง คือเรา อ่อนไหวทางอารมณ์มากแค่ขึ้นเสียงเราก็จะร้องแล้ว(คือมันเป็น ปมในใจตั้งแต่เด็กๆ) แต่เราก็อดทนมามากแล้ว คือตอนนี้หาความสุขไม่เจอเลยค่ะ อยู่บ้านเป็นคนหนึ่ง อยู่โรงเรียนเป็นคนหนึ่ง ไม่เข้าใจตัวเองเหมื่อนกันที่ตามหาความสุขตัวเองไม่เจอ
เด็กในกรอบ
คือเราพ่อแม่แยกทางกันค่ะ ตั้งแต่ป.5จนถึงตอนนี้ม.5แล้วค่ะ
เรื่องมีอยู่ว่าเราจบม.3แล้ว ก็มีอามารับไปอยู่ด้วยหลังจากที่เราอยู่กับย่ามา ย่าเลยฝากให้อาเลี้ยงดู แต่สิ่งที่ได้คืออยู่ในกรอบจนอึดอัดไปหมดทำไรไม่ได้ออกไปไหนไม่ได้ ทำอะไรก็ผิดไปหมด แต่ท่างก็ส่งเสียทุกอย่าง แต่เราก็ยังอดทนว่าเดี๋ยวก็จบละอีกปีเดียวเอง คือเรา อ่อนไหวทางอารมณ์มากแค่ขึ้นเสียงเราก็จะร้องแล้ว(คือมันเป็น ปมในใจตั้งแต่เด็กๆ) แต่เราก็อดทนมามากแล้ว คือตอนนี้หาความสุขไม่เจอเลยค่ะ อยู่บ้านเป็นคนหนึ่ง อยู่โรงเรียนเป็นคนหนึ่ง ไม่เข้าใจตัวเองเหมื่อนกันที่ตามหาความสุขตัวเองไม่เจอ