ลูกชายเราก็ประสบปัญหาแบบนี้ตอนเข้าอ.1 เหมือนกันค่ะ แกไม่มีปฏิสัมพันธ์กับใคร ไม่ชอบเข้าร่วมกิจกรรมของรร. ไม่กระตือรือร้นในการตื่นไปรร.เลย เรากับสามีจึงตัดสินใจส่งแกเรียนมอนเตสซอรี่ตอนเทอมสองทันที เพราะปรึกษากับญาติที่เป็นนักจิตวิทยาก็มีแนะนำการเรียนรู้วิถีมอนเตสซอรี่ เดิมทีวิถีการเรียนรู้แบบนี้มันเหมาะกับเด็กที่มีพัฒนาการช้าเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว เราเลยคิดว่าค่อนข้างตอบโจทย์ พอเราส่งให้น้องเข้าบ้านเด็กที่ Plearn Montessori ครั้งแรกก็เห็นชัดเลยค่ะว่าน้องดูผ่อนคลาย ร่าเริงขึ้น น้องสนุกกับการทำกิจกรรมกลุ่มกับเด็กๆด้วยกัน กล้าที่จะลงมือทำเองแบบที่ไม่ต้องให้บอก ได้เรียนรู้สิ่งที่ตัวเองชอบหรือไม่ชอบอย่างอิสระ ตัววิชาการอย่างคณิต อังกฤษก็ได้หมดนะคะ คุณครูที่นี่สื่อสารภาษาอังกฤษกับน้องอยู่แล้ว เราเห็นการเปลี่ยนแปลงชัดเจน จากเด็กขี้อาย ประหม่า ไม่รู้ว่าต้องเข้าสังคมยังไง ทุกวันนี้กล้าแสดงออกมากขึ้น รู้จักทำอะไรได้ด้วยตัวเอง มีสมาธิและช่างสังเกตสิ่งของรอบตัว กล้าตั้งคำถามและช่างจ้อมากขึ้นด้วย น้องดูมีความสุข อยากไปเข้าคลาสตลอด สำหรับลูกเราแล้ววิถีการเรียนรู้แบบมอนเตสซอรี่ค่อนข้างเหมาะกับลูกเรามากกว่ารร.วิชาการทั่วไปค่ะ