ผมเป็นคนที่ไว้ใจแฟนมากคับ บางครั้งผมรุ้สึกว่าแฟนมีคนอื่นแต่ก็ไม่ได้ใส่ใจอะไรคิดว่าไม่มีอะไรหรอก พอหลายครั้งเข้าผมก้อสงสัยแต่ผมมักจะเชื่อใจแฟนมากคับ แต่ครั้งนี้ผมถามแฟนว่าคนนี้ใคร แล้วผมก้อเริ่มถามจนรุ้ว่าเค้าแอบคุยกันแฟนผมมีคนอื่นผมก็อาระวาดเรยครับโทรไปหาผุ้ชายคนนั้นสุดท้ายทะเลาะกะแฟนใหญ่โต ใจนึงผมอยากเลิกคับเพราะไม่รุ้ว่าจะเชื่อใจกันได้อีกมั้ย แต่อีกใจนึงก็ไม่อยากเลิกเพราะผมมีลูกด้วยกันกะแฟนผมหนึ่งคนพึ่งจะ3ขวบเองคับผมไม่อยากหั้ยลูกผมขาดพ่อขาดแม่แต่ในหัวผมมันมืดไปหมดไม่รุ้จะทำอย่างไงดี ผมอยากระบายคับผมไม่อยากเสียครอบครัวไปแต่ต้องฝืนเหนหน้ากันทำเหมือนไม่มีอะไรผมอึดอัดผมหงุดหงิดตลอดเวลา เหมือนเราอยุ่ด้วยกันทำหน้าที่แค่เลี้ยงลูกแต่ต่างคนต่างอยุ่ ผมคงจะรับไม่ไหวอยากจะแยกทางหั้ยมันจบๆไป แต่ผมก้อคิดถึงลูกอีกคับไม่อยากหั้ยลูกผมโตมาแร้วขาดพ่อขาดแม่สักคนไป ช่วยแนะนำผมหน่อยผมอยากระบายมากคับ แร้วอีกอย่างนึงคับใจนึงผมก้อไม่อยากเสียแฟนผมไปเช่นกันแต่ไม่รุ้ว่าจะลืมความรุ้สึกไม่ดีได้ยังไงคับ