เป็นลูกคนเดียวอยากดูแลพ่อแม่ แต่คุณพ่อจะออกบวช เป็นพระธุดงค์ จัดการความรู้สึกตัวเองยังไงดีคะ

 เราอายุ18ค่ะ เป็นลูกสาวคนเดียว ครอบครัวเราไม่รวยมากมายอะไร เราเข้าใจมาตลอดว่าพ่อแม่ มีลูกไว้ดูแลตนยามแก่ 

พ่อจะคอยบอก ให้เราตั้งใจเรียน ต่างๆนาๆ ซึ่งเราไม่เข้าใจอะไรหลายๆอย่างมากในตอนนั้น ยอมรับว่าคิดว่า คิดว่าเค้าหวังพึ่งเรา ทำให้เรากดดัน

(ปล เราเป็นเด็กไม่เก่งมากแต่ไม่แย่ค่ะ ไม่ใช่เด็กเกเร อยู่แต่บ้าน)

พักหลังมานี้พ่อเราแปลกๆไปค่ะ คือมักจะบอกรักเราหรืออยากกอดเราบ่อยๆ บอกฝันดีก่อนนอนบ้าง ซึ่งปกติพ่อเป็นคนที่ ไม่ค่อยแสดงออก 

 เราก็ไม่ค่อยแสดงออกว่ารักพ่อแม่ มากแค่ไหน จนคุณพ่อบอกว่า ไม่กอดพ่อวันนี้พ่อบวชแล้วจะมาอยากกอด ไม่ได้แล้วนะ

เราไม่ได้จะห้ามพ่อนะคะ เราเข้าใจว่า ทางธรรมเป็นสิ่งที่ดีค่ะ แต่การที่จะออกไปธุดงค์ คือเราจะไม่สามารถรู้ได้เลยว่าพ่อของเราอยู่ที่ไหนใช่มั้ยคะ 

เรากลัวว่าพ่อเราจะเจ็บป่วยเป็นอะไรไปค่ะ เรากลัวที่จะขาดการติดต่อ คือไม่ว่าจะยังไงเราก็ยังอยากดูแลพ่อแม่ค่ะ แต่ไม่กล้าแสดงออกอะไรออกไปตอนพ่อพูดว่าจะบวชแกล้งทำเป็นขำๆ ไม่เชื่อเค้า แต่คือจริงๆแล้วเราคิดมากจนร้องไห้ นอนไม่หลับ ด้วยความเป็นลูกคนเดียวไม่อยากให้พ่อเห็นว่าอ่อนเเอค่ะ

เราควรทำยังไงคะ จัดการกับความรู้สึกตัวเองยังไงต่อ คือตอนนี้หาทางออกให้ใจตัวเองไม่ได้ค่ะ  

อีกอย่าง คือเราคิดมาก ว่าพ่อกลัวเราต้องลำบากรึป่าว ถึงต้องไปบวช เพราะกลัวลูกเลี้ยงและดูแลไม่ไหว ? ทุกท่านคิดเห็นยังไงคะ รบกวนด้วยค่ะ