สวัสดีค่ะ นี้เป็นกระทู้ครั้งแรกของเรา
ขอเกริ่นไว้ก่อนนะคะ เราอายุ16-17
เราก็เริ่มอยากจะมีเงินเก็บก็เริ่มจะเก็บทีละนิด จนได้เงินก้อนหนึ่งด้วยความอยากมีรายได้เสริมก็เริ่มขายของออนไลน์ก็ขายได้เรื่อยๆ
แล้วก็มีอยู่วันหนึ่ง แม่ทักมาถามว่ามีเงินเท่าไร่ เราก็ตอบไปมีอยู่ประมาณ1,800 แม่บอกว่าจะเอาเงินเข้าบัญชีมั๊ย เราก็บอกไม่จะเก็บไปเรื่อยๆ เราก็ถามแม่ว่าทำไม
แม่บอกพ่อย้ายที่ทำงานพ่อไม่มีเงินใช้ พ่อเลยมาขอแม่ แต่แม่ไม่มีให้ ก็เลยมาว่าเรามีมั๊ย เราก็บอกว่ามีอยู่ บอกให้พ่อส่งหมายเลขบัญชีมานะเดี๋ยวหนูจะโอนไปให้
เราเริ่มสงสัยว่าทำไมพ่อย้ายทีทำงานบ่อยจัง
เราก็ทักไปหาพ่อทักไปบอก พ่อส่งหมายเลขบัญชีมานะ พ่ออ่านแต่ไม่ตอบ
เราเองก็เริ่มแปลกใจทำไมพ่ออ่านแต่ไม่สั่งหมายเลขบัญชีมา
ก็เลยไปถามแม่ว่าทำไมพ่อไม่ส่งเลขมา แม่ก็เลยบอกเดี๋ยวแม่จะโอนให้
เราโอนส่งบัญชีแม่ เพื่อจะให้โอนส่งบัญชีพ่อ
ผ่านมาก็อาทิตย์หนึ่ง
เราก็รู้ความจริงว่า
แม่โกหกเรา เรื่องโอนให้พ่อ
แม่อยากให้เราเก็บเงินในบัญชี
เพราะกลัวเราสั่งของกับให้แฟนยืมหมด
พอเรารู้ความจริงเราก็รู้สึกโกธรทำไมแม่ถึงต้องโกหกเราด้วย
เรารู้สึกน้อยใจมากๆๆ เสียใจๆๆ ด้วย
วันนี้เรากับแม่ได้มานั่งคุยกัน
เรา:ทำไมต้องโกหกด้วยว่าพ่อย้ายทีทำงาน
แม่:ก็เพราะมีชอบสั่งของกับให้แฟนยืมหมด
เรา:ทีหนูสั่งของเพราะว่าหนูจะเอามาขายของ ส่วนแฟนยืม แฟนหนูยืมไปจริงๆ ยืมแต่ก็คืน เวลาสิ้นเดือนแฟนก็โอนให้หนูตลอด
แม่:ก็เดินมาตบหน้า กระชากผม

น้ำลายใส่
เรา:ก็พยายามป้องกันตัวเอง
ความรู้สึกตอนนั้น เราไม่ได้ผิดอะไรเลย ทำไมถึงต้องทำกับเราขนาดนี้
เราพยายามอธิบายทุกอย่าง
แม่: ตีหนักกว่าเดิม ตบหัว ตบใส่ป้องหู
เรารู้สึกว่าเรายิ่งอธิบายเราก็ยิ่งเจ็บตัว
แต่ความรู้สึกของเรามันแตกสลายมาก แม่พูดว่าไม่น่าเกิดมาเป็นลูกกู
น่าจะไปเกิดเป็นลูกคุณหนูนางฟ้านางสวรรค์ มีเงินก็เอาไปเลี้ยงแต่ผู้ชาย
เราเคยคิดจะฆ่าตัวตาย เพราะเหมือนเราอยู่ตัวคนเดียว เวลาเราไม่สบายก็ไม่มีใครสนใจ แต่เวลาแม่น้องไม่สบายเราหายาหาข้าวให้ตลอด
เรารู้สึกว่าชีวิตเราทำไม่ต้องมาทะเลาะกับแม่เรื่องเงินไม่กี่บาท
เราไม่ได้คุยกับใครในครอบครัวเลย
มีน้องก็ปรึกษาไม่ได้ ถามอะไรก็โมโหตลอด
เราเครียดมากๆๆๆ รู้สึกอยาฆ่าตัวตายแต่ก็พยายามห้ามใจตัวเองบอกตัวเองว่าให้อดทนเดี่ยวทุกอย่างจะดีขึ้นเอง
เราควรทำยังไงดีเพื่อให้ทุกอย่างกลับมาเหมือนเดิม
แม่เวลาไม่ทะเลาะแม่ก็เป็นคนที่เรารักมากๆ
ทะเลาะกับแม่ เครียดมาก อยากฆ่าตัวตาย
ขอเกริ่นไว้ก่อนนะคะ เราอายุ16-17
เราก็เริ่มอยากจะมีเงินเก็บก็เริ่มจะเก็บทีละนิด จนได้เงินก้อนหนึ่งด้วยความอยากมีรายได้เสริมก็เริ่มขายของออนไลน์ก็ขายได้เรื่อยๆ
แล้วก็มีอยู่วันหนึ่ง แม่ทักมาถามว่ามีเงินเท่าไร่ เราก็ตอบไปมีอยู่ประมาณ1,800 แม่บอกว่าจะเอาเงินเข้าบัญชีมั๊ย เราก็บอกไม่จะเก็บไปเรื่อยๆ เราก็ถามแม่ว่าทำไม
แม่บอกพ่อย้ายที่ทำงานพ่อไม่มีเงินใช้ พ่อเลยมาขอแม่ แต่แม่ไม่มีให้ ก็เลยมาว่าเรามีมั๊ย เราก็บอกว่ามีอยู่ บอกให้พ่อส่งหมายเลขบัญชีมานะเดี๋ยวหนูจะโอนไปให้
เราเริ่มสงสัยว่าทำไมพ่อย้ายทีทำงานบ่อยจัง
เราก็ทักไปหาพ่อทักไปบอก พ่อส่งหมายเลขบัญชีมานะ พ่ออ่านแต่ไม่ตอบ
เราเองก็เริ่มแปลกใจทำไมพ่ออ่านแต่ไม่สั่งหมายเลขบัญชีมา
ก็เลยไปถามแม่ว่าทำไมพ่อไม่ส่งเลขมา แม่ก็เลยบอกเดี๋ยวแม่จะโอนให้
เราโอนส่งบัญชีแม่ เพื่อจะให้โอนส่งบัญชีพ่อ
ผ่านมาก็อาทิตย์หนึ่ง
เราก็รู้ความจริงว่า
แม่โกหกเรา เรื่องโอนให้พ่อ
แม่อยากให้เราเก็บเงินในบัญชี
เพราะกลัวเราสั่งของกับให้แฟนยืมหมด
พอเรารู้ความจริงเราก็รู้สึกโกธรทำไมแม่ถึงต้องโกหกเราด้วย
เรารู้สึกน้อยใจมากๆๆ เสียใจๆๆ ด้วย
วันนี้เรากับแม่ได้มานั่งคุยกัน
เรา:ทำไมต้องโกหกด้วยว่าพ่อย้ายทีทำงาน
แม่:ก็เพราะมีชอบสั่งของกับให้แฟนยืมหมด
เรา:ทีหนูสั่งของเพราะว่าหนูจะเอามาขายของ ส่วนแฟนยืม แฟนหนูยืมไปจริงๆ ยืมแต่ก็คืน เวลาสิ้นเดือนแฟนก็โอนให้หนูตลอด
แม่:ก็เดินมาตบหน้า กระชากผม
เรา:ก็พยายามป้องกันตัวเอง
ความรู้สึกตอนนั้น เราไม่ได้ผิดอะไรเลย ทำไมถึงต้องทำกับเราขนาดนี้
เราพยายามอธิบายทุกอย่าง
แม่: ตีหนักกว่าเดิม ตบหัว ตบใส่ป้องหู
เรารู้สึกว่าเรายิ่งอธิบายเราก็ยิ่งเจ็บตัว
แต่ความรู้สึกของเรามันแตกสลายมาก แม่พูดว่าไม่น่าเกิดมาเป็นลูกกู
น่าจะไปเกิดเป็นลูกคุณหนูนางฟ้านางสวรรค์ มีเงินก็เอาไปเลี้ยงแต่ผู้ชาย
เราเคยคิดจะฆ่าตัวตาย เพราะเหมือนเราอยู่ตัวคนเดียว เวลาเราไม่สบายก็ไม่มีใครสนใจ แต่เวลาแม่น้องไม่สบายเราหายาหาข้าวให้ตลอด
เรารู้สึกว่าชีวิตเราทำไม่ต้องมาทะเลาะกับแม่เรื่องเงินไม่กี่บาท
เราไม่ได้คุยกับใครในครอบครัวเลย
มีน้องก็ปรึกษาไม่ได้ ถามอะไรก็โมโหตลอด
เราเครียดมากๆๆๆ รู้สึกอยาฆ่าตัวตายแต่ก็พยายามห้ามใจตัวเองบอกตัวเองว่าให้อดทนเดี่ยวทุกอย่างจะดีขึ้นเอง
เราควรทำยังไงดีเพื่อให้ทุกอย่างกลับมาเหมือนเดิม
แม่เวลาไม่ทะเลาะแม่ก็เป็นคนที่เรารักมากๆ