สวัสดีค่ะที่ตั้งกะทู้นี้ขึ้นมาเพราะว่าเครียดมากค่ะเหนื่อยท้อใจมากค่ะท้อไปหมดท้อจนอยากหยุดแต่ก็ทำไม่ได้เอาล่ะเริ่มเลยนะคะเราอายุ24ย่าง25 เราเริ่มทำงานแล้วก็เรียนไปด้วยตั้ง19 เริ่มทำงานกลางคืนมาเรื่อยๆเพราะมันได้เงินดีแต่นั่นไม่ใช่ประเด็นประเด็นคือแม่ชอบสร้างหนี้ที่ไม่รู้มาจากไหนเยอะแยะแม่เริ่มให้เราส่งเงินให้ตั้งแต่5000ยัน5หมื่นมาตลอด5-6ปีซึ่งเราก็หามาให้เพราะวันไหนเราบอกไม่มีให้แม่จะพูดว่าตอนนี้แม่เดือดร้อนจริงๆละพูดถึงความทุกข์ใจซึ่งแรกๆเราสงสารและช่วยตลอดและเป็นทุกครั้งเวลาเราบอกว่าไม่มีให้แล้วเราก็รู้สึกผิดที่หามาให้เขาไม่ได้เลยต้องพยายามหามาให้จนได้แต่เมื่อไม่นานมานี้มันอยู่ในช่วงโควิดเราก็บอกแม่ว่าแม่ช่วงนี้หนูอาจจะส่งให้ไม่เยอะนะเพราะหนูก็เดือดร้อนเหมือนกันแกพูดเหมือนแกจะเข้าใจค่ะแต่ว่าแกส่งไลน์มาทุกวันมักจะพูดแต่เรื่องเครียดๆเรื่องเงินที่ไม่พอจ่ายค่าต่างๆและแกชอบพูดบอกว่าถ้าแม่ตายไปซักคนก็คงพ้นทุกข์ละพูดแต่เรื่องตายทุกครั้งเวลาที่ติดต่อมาเราที่เป็นลูกได้อ่านแล้วจะรู้สึกยังไงเวลาแม่พูดว่าอยากตายบ้างพูดว่าถ้ามีบุญเราคงได้เจอกันอีกซึ่งตอนนี้เราทำงานต่างประเทศค่ะไม่สามารถกลับได้ตอนนี้เนื่องจากโควิดถ้าแม่เป็นอะไรไปอีกเราจะทำอย่างไรมันทั้งกังงละทั้งกดดันไปหมดเราเลยคิดว่าเราคงต้องหาเงินให้เขาเวลาที่เขาต้องการหรือเปล่าเขาถึงจะไม่พูดแบบนี้เราเหนื่อยกับงานก็พอแรงละเห็นข้อความแม่ส่งมาบั่นทอนจิตใจรู้สึกไม่ดีเลยค่ะทำไงดีค่ะ😔😔
เหนื่อยจนอยากลาตายแล้วค่ะ