เป็นอีกเหตุการณ์หนึ่งที่เกิดขึ้นตอนที่ผมบวชครับ
ณ คืนหนึ่งช่วงเวลาประมาณ ๒ ทุ่มเห็นจะได้พระใหม่ก็จะต้องออกมานั่งท่องบทสวดกันที่บนศาลาและอีกที่หนึ่งคือที่ห้องโถงใหญ่ของวัดจะมีการเรียนของเณรสักประมาณ ๑๕ องค์ได้เพราะเป็นช่วงบวชฤดูร้อน ผมจำได้แม่นยำเลยว่าวันที่เราต้องจำอีกคืนคือคืนนี้เป็นคืนวันโกนคือวันพรุ่งนี้จะเป็นวันพระ จำได้ว่ากำลังนั่งท่องบทสวดอยู่อย่างตั้งใจจู่ๆก็ได้ยินเสียงเณรร้องตะโกนโวยวายดังมาจากห้องโถงที่เณรเรียนกันอยู่ดูเหมือนหนีอะไรมาวิ่งกันสุดชีวิตรัองกันลั่นทั้งห้องเรียน ไปคนละทิศคนละทางผมและพระเพื่อนๆก็ตกใจว่าเกิดอะไรขึ้นคิดว่าใครเป็นอะไร และมีเณร3องค์วิ่งมาหาผมแล้วมานั่งสั่นเอาจีวรคลุมหัวร้องไห้ ผมก็พยายามถามว่าเกิดอะไรขึ้น เณรก็เอาแต่นั่งสั่นและร้องไห้ พอผมปลอบใจแล้วให้เณรๆตั้งสติได้ เณรเล่าให้ฟังว่า ขณะที่เณรเรียนหนังสืออยู่ ที่ประตูหลังห้องมีผู้ชายคนหนึ่งมายืนมองเข้ามาที่ในห้องดูลักษณะเขาเป็นคนปกติแต่ถอดเสื้อแล้วถามเณรว่า มาเรียนหนังสือกันหรือเณร เณรก็ตอบไปว่า เรียนหนังสิครับโยม โยมมีธุระอะไรหรือเปล่า เขาไม่ตอบและก็เดินหายไป สักพักก็เดินมายืนมองเหมือนเดิม ชายคนนั้นก็ถามเหมือนเดิม มาเรียนกันหรือเณร เณรองค์ที่เคยตอบคำถามครั้งที่แล้วเห็นว่าโยมคนนี้มาถามแบบเดิมอีกเลยสะกิดให้เณรอีกองค์ดูเพื่อจะถามว่ารู้จักโยมคนนี้ไหม พอเณรเพื่อนหันมามองที่โยมคนนั้น เณรองค์นั้นร้องและวิ่งออกจากห้องเรียนแล้วบอกว่าผิผิผีหรอกทุกคนวิ่งแตกฮือทันที่ เณรองค์ที่ร้องแล้ววิ่งองค์แรกเล่าว่าท่านรู้จักโยมคนนั้นดีเพราะเป็นคนข้างบ้านเณรเองแต่ถูกยิงตายมาได้หลายเดือนแล้วไม่คิดเลยว่าจะมาให้เห็น
เป็นอีกเรื่องหนึ่งที่เกิดขึ้นจริงจากประสบการณ์จริงของผม
ขอให้ท่านผู้อ่านโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านนะครับ
เวลาใกล้จะถึงเวลาจะบวชมีใครเป็นแบบนี้บ้าง ครูกุลชญา ศิริไทย
ณ คืนหนึ่งช่วงเวลาประมาณ ๒ ทุ่มเห็นจะได้พระใหม่ก็จะต้องออกมานั่งท่องบทสวดกันที่บนศาลาและอีกที่หนึ่งคือที่ห้องโถงใหญ่ของวัดจะมีการเรียนของเณรสักประมาณ ๑๕ องค์ได้เพราะเป็นช่วงบวชฤดูร้อน ผมจำได้แม่นยำเลยว่าวันที่เราต้องจำอีกคืนคือคืนนี้เป็นคืนวันโกนคือวันพรุ่งนี้จะเป็นวันพระ จำได้ว่ากำลังนั่งท่องบทสวดอยู่อย่างตั้งใจจู่ๆก็ได้ยินเสียงเณรร้องตะโกนโวยวายดังมาจากห้องโถงที่เณรเรียนกันอยู่ดูเหมือนหนีอะไรมาวิ่งกันสุดชีวิตรัองกันลั่นทั้งห้องเรียน ไปคนละทิศคนละทางผมและพระเพื่อนๆก็ตกใจว่าเกิดอะไรขึ้นคิดว่าใครเป็นอะไร และมีเณร3องค์วิ่งมาหาผมแล้วมานั่งสั่นเอาจีวรคลุมหัวร้องไห้ ผมก็พยายามถามว่าเกิดอะไรขึ้น เณรก็เอาแต่นั่งสั่นและร้องไห้ พอผมปลอบใจแล้วให้เณรๆตั้งสติได้ เณรเล่าให้ฟังว่า ขณะที่เณรเรียนหนังสืออยู่ ที่ประตูหลังห้องมีผู้ชายคนหนึ่งมายืนมองเข้ามาที่ในห้องดูลักษณะเขาเป็นคนปกติแต่ถอดเสื้อแล้วถามเณรว่า มาเรียนหนังสือกันหรือเณร เณรก็ตอบไปว่า เรียนหนังสิครับโยม โยมมีธุระอะไรหรือเปล่า เขาไม่ตอบและก็เดินหายไป สักพักก็เดินมายืนมองเหมือนเดิม ชายคนนั้นก็ถามเหมือนเดิม มาเรียนกันหรือเณร เณรองค์ที่เคยตอบคำถามครั้งที่แล้วเห็นว่าโยมคนนี้มาถามแบบเดิมอีกเลยสะกิดให้เณรอีกองค์ดูเพื่อจะถามว่ารู้จักโยมคนนี้ไหม พอเณรเพื่อนหันมามองที่โยมคนนั้น เณรองค์นั้นร้องและวิ่งออกจากห้องเรียนแล้วบอกว่าผิผิผีหรอกทุกคนวิ่งแตกฮือทันที่ เณรองค์ที่ร้องแล้ววิ่งองค์แรกเล่าว่าท่านรู้จักโยมคนนั้นดีเพราะเป็นคนข้างบ้านเณรเองแต่ถูกยิงตายมาได้หลายเดือนแล้วไม่คิดเลยว่าจะมาให้เห็น
เป็นอีกเรื่องหนึ่งที่เกิดขึ้นจริงจากประสบการณ์จริงของผม
ขอให้ท่านผู้อ่านโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านนะครับ