ครอบครัวคาพานีค่ามีลูกสาว 4 คน

เพ็กพี่คนโตสุด "จริง ๆ ระดับเราต้องเป็นคนรองแท้ ๆ นะ"

โมคนต่อมา "เราอยากขึ้นคานมาก"

บุ้งคน 3 "ตายดีกว่า อ่อก"

เคมี่คน 4 "เค จัดงานศพให้เจ้บุ้งเลยละกัน"

หลังจากงานศพบุ้งผ่านไปแล้วโมก็มุ่งหน้าสู่บอลติมอเพื่อทำเกมคอมพิวเตอร์

เมเนเจอร์ "เจ้าจะมาทำเกมตำแหน่งไร"

โม "ขอเป็นคนเขียนบทเกมละกัน"

เมเนเจอร์ "ดี เรามีโปรเจคทำเกมแนวสยองขวัญพอดี"

โม "เรื่องราวโดยย่อจะกล่าวถึงครอบครัวที่มีพี่น้อง 4 คนเป็นผู้หญิงหมด"

เมเนเจอร์ "เอาไงก็เอา ให้ทั้ง 4 คนตายให้หมดละกัน"

โม "ถูกใจเรามาก แต่ละคนจะเป็นผีบอสในแต่ละด่าน"

ทันใดนั้นเองเคมี่ก็เดินเข้าห้องมา

เคมี่ "เราขอเป็นอาร์ตเกมนี้"

เมเนเจอร์ "ปั้นโมเดลสามดีเป็นป่าว"

เคมี่ "โฮโลแกรมสามมิติล้ำ ๆ ก็เคยทำมาแล้ว"

เมเนเจอร์ "ดี จัดไป"

โม "น้องเคมี่เจ้ายังเด็ก ควรจะเรียนรู้โลกให้มากกว่านี้ก่อนหนา"

เคมี่ "เจ้โมดูถูกเรามาก ต่อไปนี้เราเป็นคู่แข่งในด้านการงานกัน"

ทั้ง 2 ชิงดีชิงเด่นด้านการงาน แล้วก็มาถึงวันประกาศผลพนักงานดีเด่นประจำปีละ

โม "แต่เป็นวันที่เจ้เพ็กแต่งงานพอดี"

เคมี่ "งั้นพวกเราไปงานแต่งกัน"

ณ งานแต่งเพ็ก จัดขึ้นที่ลานหน้าบ้าน

แขก 8 "แทนที่จะจัดเลี้ยงโรงแรมหรู สภาพงี้แสดงว่าเจ้าบ่าวจนล่ะ"

แขก 39 "แน่นอน น่าอายมากเบย"

พิธีกร "ประวัติย่อ ๆ คือเจ้าสาวหลงคารมเจ้าบ่าวเลยใจอ่อนยอมแต่งงานอะนะ"

เจ้าบ่าว "เราเก่งมาก อย่างว่าจีบคนมา 80 คนวืดหมด แต่ก็ถือเป็นประสบการณ์ให้ช่ำชองในการจีบหญิงเรื่อยมา"

เจ้าสาวเพ็ก "อ่าว มิน่าทำไมทำไรถูกใจเรามาก ไม่เหมือนคนมาจีบคนอื่น ๆ"

เจ้าบ่าว "พวกนั้นไม่เคยจีบหญิงไงอย่างว่า พวกชอบจริง ๆ ถึงเข้าไปคุย ส่วนเราเห็นสวยถูกใจหน่อยก็เข้าใส่ทั้งนั้นละ"

พิธีกร "เป็นความรักที่สวยงามจริง ๆ ก็จบพิธีละ ทุกท่านก็ตะโกนคุยกันเพราะเสียงเพลงดังกลบกันต่อไปได้"